บทที่ ๖๔
เราใช้บุญเก่าไปทุกวัน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า บุคคลปรารถนาความมีอายุยืน1 ความไม่มีโรค วรรณะ สวรรค์ ความเกิดในตระกูลสูง พึงบำเพ็ญความไม่ประมาท
พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ เคยให้โอวาทไว้ว่า บุญเก่าเราใช้กันไปทุกวัน บุญเก่าเขามีวัตถุประสงค์เพื่อมาเป็นอุปกรณ์ในการสร้างบารมีของเราในภพนี้ ถ้าเราไม่สร้างบุญใหม่ บุญเก่าก็จะทยอยหมดไปเรื่อยๆ
ถ้าบุญเก่าหมดไป บาปก็จะได้ช่อง ชีวิตก็จะมีอุปสรรค เพราะฉะนั้นเราจำเป็นต้องสั่งสมบุญให้มากๆ เพื่อให้ได้อุปกรณ์สร้างบารมี ทั้งรูปสมบัติ ทรัพยสมบัติ คุณสมบัติ มีเฉพาะกายมนุษย์เท่านั้นที่สร้างบารมีได้ กายทิพย์ก็ได้แค่อนุโมทนาบุญกับนั่งทำสมาธิ ถ้าไปอยู่อบายภูมิก็มีแต่ความทุกข์ทรมาน ไม่มีโอกาสได้ทำความดี เพราะเป็นภพของการเสวยผลบาป ภพมนุษย์เป็นที่สร้างบารมี แต่ก็มีเวลาจำกัด
ท่านทานบดีทั้งหลาย ได้ตั้งใจมาสั่งสมบุญกุศล ด้วยการถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน จึงได้ชื่อว่าเป็นผู้ดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท.
1ปฐมกัปปมาทสูตร มก. ๒๔/๔๗๙, มจ. ๑๕/๒๕๑
