ความมหัศจรรย์ของ
พระพุทธศาสนา
ข้าพเจ้าเป็นข้าราชการบำนาญ ซึ่งลาออกจากราชการด้วยความสมัครใจก่อนครบเกษียณอายุเกือบแปดปี เนื่องจากได้เคยมีโอกาสศึกษาเล่าเรียนจากสถาบันการศึกษาในประเทศไทยและต่างประเทศประกอบกับวิถีชีวิตได้ชักนำให้ข้าพเจ้ามีโอกาสพบปะบุคคลหลายอาชีพ หลายชาติ ศาสนา และหลายภาษา ทำให้ข้าพเจ้าหลงระเริงอยู่กับความสุขทางโลก และชื่นชมในความเจริญทางวัตถุและความมั่งคั่งของผู้คนในบ้านเมืองอื่นที่ได้พบเห็นอยู่เป็นเวลานาน ข้าพเจ้าเคยตั้งคำถามโง่ๆ ถามตัวเองอยู่หลายครั้ง เมื่อพิจารณาเปรียบเทียบความยากจนของชาวพุทธทั่วโลกกับความร่ำรวยของชาวตะวันตกที่มีศรัทธาและความเชื่อถือต่างออกไป ข้าพเจ้ามีความเชื่อโดยสัญชาติญาณว่าพระพุทธศาสนาเป็นศาสนายิ่งใหญ่ของโลก และพระบรมศาสดาของชาวพุทธทรงเป็นพระบิดาของชาวโลก เพราะพระธรรมคำสั่งสอนของพระองค์ท่านทุกประโยคทุกถ้อยคำ ไม่เคยปรากฏการแบ่งแยกในเรื่องศรัทธา ความเชื่อ และความแตกต่างของมวลมนุษย์ สิ่งที่พระองค์ทรงสั่งสอนเป็นอมตะ และพิสูจน์ได้ทุกกาลเวลา
แม้กระนั้น ข้าพเจ้าในฐานะที่เป็นคนชอบคิดได้เคยคิดอยู่เสมอว่า นอกจากพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ที่มีค่าแก่ชาวโลกเหลือคณานับแล้วยังมีอะไรอีกบ้างไหมที่จะพิสูจน์ได้ด้วยตนเองถึงความอัศจรรย์อันล้ำลึกของพระพุทธศาสนา ข้าพเจ้าเชื่อว่าความมหัศจรรย์นี้มีจริง เพราะได้เคยอ่านพบการแปลธรรมอันลุ่มลึกของพระพุทธองค์ โดยผู้แปลธรรมที่มีชื่อเสียงหลายชาติหลายภาษา แต่บุคคลเหล่านั้นได้อธิบายความจริงที่เหลือเชื่อนี้ตามลายลักษณ์อักษรที่ปรากฏอยู่ในพระธรรมคัมภีร์สมัยโบราณโดยทีเขาเหล่านั้นมิได้เคยมีประสบการณ์ในทางปฏิบัติ และเป็นที่น่าอัศจรรย์ว่า สิ่งที่เขาเหล่านั้นได้กล่าวถึง (โดยที่เขามิได้เป็นชาวพุทธ) นั้นมีหลายตอนที่ตรงกับการปฏิบัติธรรมตามขั้นตอนที่พวกเราได้เรียนรู้จากการค้นคว้าธรรมโดยการนั่งสมาธิของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ผู้เป็นปฐมอาจารย์สั่งสอนคนให้นั่งสมาธิเพื่อให้เข้าถึงธรรมกาย
ก่อนจะได้เข้ามาปฏิบัติธรรมในวัดพระธรรมกายข้าพเจ้ายอมรับว่าข้าพเจ้าคงจะเป็นคนช่างสงสัยมาแต่กำเนิด ประกอบกับอาชีพที่ข้าพเจ้าได้รับการฝึกอบรมมากว่า ๒๐ ปี ตลอดเวลาทีรับราชการคืองานวิเคราะห์วิจัย ซึ่งมีส่วนประกอบช่วยให้ข้าพเจ้ามีโอกาสใช้ความช่างสงสัยของข้าพเจ้าได้ถนัดขึ้น เพราะการวิจัยนั้น ถ้าเราจะตั้งสมมุติฐานด้วยความไม่สงสัยหรือมั่นใจในข้อเท็จจริงจนเกินไปแล้ว การวิจัยนั้นมักจะมีส่วนผิดพลาดพวกนักวิจัยทั้งหลายจึงมีความโน้มเอียงที่จะตั้งข้อสงสัยไว้ก่อน เพื่อชี้ทางที่จะหาข้อมูลที่ละเอียดและถูกต้องยิ่งๆ ขึ้นไปจนถึงขั้นที่ค่อนข้างจะแน่ใจได้ว่าสิ่งที่รวบรวมได้นั้นเป็นข้อมูลที่ค่อนข้างจะสมบูรณ์ที่สุดแล้วจึงจะลงมือวิจัย แม้กระนั้น ในเชิงงานวิจัย โดยเฉพาะในทางเศรษฐกิจและสังคมมักจะมีข้อสังเกตแนบท้ายรายงานวิจัยอยู่เสมอว่า “...ถ้าหากข้อสมมุติฐานเหล่านั้นไม่เปลี่ยนแปลง....” ดังนี้ นับได้ว่าถูกต้องตามหลักคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ในเรื่องความไม่ประมาท
หลังจากลาออกจากราชการได้ ๔ ปี ชะตาชีวิตอีกนั่นแหละที่ได้ชักนำให้ข้าพเจ้าได้มาฟังและชมบารมีของพระพุทธศาสนาอย่างเต็มที่ที่วัดพระธรรมกายเมื่อแรกเข้ามาปฏิบัติธรรมที่วัดนี้ ข้าพเจ้าก็คงจะเหมือนชาววัดโดยทั่วไปที่เข้ามาวัดนี้ด้วยความศรัทธาในบารมีและความเมตตาของหลวงพ่อธัมมะชโย ท่านเจ้าอาวาสของวัด และเคารพศรัทธาในคุณยายจันทร์ ซึ่งท่านให้ความเมตตาต่ออุบาสก อุบาสิกาเหมือนลูกหลาน ตลอดจนเกิดความเลื่อมใสศรัทธาในความเคร่งและปณิธานอันสูงส่ง รวมทั้งความอดทน ขยันหมั่นเพียรของพระภิกษุทุกรูปในวัดนี้ และสิ่งที่น่าประทับใจอีกข้อหนึ่งก็คือ ความศรัทธาเชื่อมั่นในการมุ่งปฏิบัติธรรมเพื่อเดินตามทางที่ชอบของเด็กรุ่นน้องและรุ่นลูกหลานโดยเขาเหล่านั้นพยายามสละเวลาว่างจากการประกอบอาชีพบ้าง จากการศึกษาเล่าเรียนบ้าง มาร่วมกันฝึกกาย ชำระใจตนเอง และร่วมมือกันสร้างและรักษาระเบียบวินัยของวัด จนอาจพูดได้ว่าวัดพระธรรมกายแห่งนี้ นอกจากเป็นบุญสถานที่มุ่งสอนทางปฏิบัติธรรมได้ผลดีแล้ว ยังเป็นที่สร้างระเบียบวินัยให้แก่ศาสนิกชนได้เป็นเยี่ยมในโลกอีกด้วย
หากพิจารณาความน่าประทับใจในแง่ของชาวโลก ข้าพเจ้าคิดด้วยความปีติว่า ข้าพเจ้าได้เดินทางถูกแล้ว ที่ได้มีบุญวาสนาใช้ชีวิตบั้นปลายในบุญสถานแห่งนี้ และได้ตั้งใจไว้ว่าข้าพเจ้าจะอุทิศชีวิตส่วนที่เหลือให้แก่การรับใช้งานของวัดนี้ตลอดไป เพราะข้าพเจ้าแน่ใจว่าที่แห่งนี้เป็นที่ฝึกอบรมจริยธรรมและคุณธรรมให้แก่พุทธศาสนิกชนทุกวัยอย่างดียิ่ง และที่แห่งนี้เป็นเนื้อนาบุญของโลก โดยแน่แท้ อย่างไรก็ตาม แม้สิ่งที่ปรากฏจะทำให้ข้าพเจ้าเกิดศรัทธาปีติ พร้อมที่จะทุ่มชีวิตร่วมกับพี่น้องชาวพุทธอื่นๆ เพื่อช่วยกันบำรุงรักษาและประกาศคุณค่าอันสูงสุดของพระพุทธศาสนาให้ปรากฏแก่สายตาของชาวโลก เพื่อเขาจะได้มีโอกาสสร้างบุญบารมีเช่นนี้บ้าง แต่ข้าพเจ้าก็ยังมีความลังเลใจอยู่นิดๆ ว่า ข้าพเจ้าจะไปให้คำชักชวนแก่คนนอกวัดและคนต่างชาติให้เขามีศรัทธามาร่วมส่งเสริมทำนุบำรุงพระศาสนากับพวกเราได้อย่างไรข้าพเจ้าเองก็ยังไม่เคยมีโอกาสปฏิบัติธรรมได้ถึงขั้นละเอียด จนสามารถจะเห็นธรรมอันลุ่มลึกไปตามลำาดับ ตลอดจนได้เห็นองค์พระธรรมกายในตัวดังที่เคยได้ยินได้ฟังจากผู้ฝึกสมาธิบางท่านที่ได้รับความสำเร็จในการนั่งสมาธิจนได้เห็นพระธรรมกายในตัวเอง และประการสำคัญข้าพเจ้านึกถึงพระคุณของหลวงพ่อธัมมะชโยที่ท่านได้พยายามอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ด้วยความเมตตาอย่างสูงทุกครั้งให้พวกเรามีความขยันหมั่นเพียรในการปฏิบัติสมาธิอย่างสม่ำเสมอ พยายามชำระกาย วาจา ใจ ให้บริสุทธิ์ใสสะอาด และน้อมใจจรดศูนย์กลางกายตลอดเวลาเพื่อให้จิตเป็นสมาธิจนสามารถเข้าถึงพระธรรมกายในตัว...ข้าพเจ้าได้ฟังคำสอนเช่นนี้ตลอดเวลา ๔ ปีนับแต่วันเข้าวัด ศรัทธาในใจข้าพเจ้าได้เพิ่มขึ้นเป็นลำดับ และเริ่มจะเข้าใจถึงแก่นสาระที่แท้จริงของชีวิตมากขึ้น แม้กระนั้น ก็ยังอดน้อยใจไม่ได้ว่า ข้าพเจ้าคงจะบุญน้อยกระมัง การปฏิบัติธรรมจึงไม่ค่อยก้าวหน้า และความเพียรในการปฏิบัติธรรมก็มักย่อหย่อน แม้สิ่งมหัศจรรย์ต่างๆ ที่เพื่อนๆ เป็นจำนวนไม่น้อยได้พบเห็นในโอกาสประกอบบุญใหญ่ที่วัด เช่นในวันมาฆบูชา ข้าพเจ้าก็ไม่เคยได้พบเห็น ข้าพเจ้าครุ่นคิดอยู่เช่นนี้ บางครั้งเมื่อก้มลงกราบองค์พระประธานในโบสถ์ ข้าพเจ้าเคยตั้งจิตอธิษฐานว่า ถ้าข้าพเจ้าจะมีบุญได้รับใช้งานของพระพุทธศาสนาแม้แต่เพียงน้อยนิด ก็ขอให้ข้าพเจ้ามีโอกาสได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์จากพระธรรมกายเช่นคนอื่นเขาบ้างเถิด เพื่อข้าพเจ้าจะสามารถยืนยันกับชาวโลกได้ว่า ความศักดิ์สิทธิ์มหัศจรรย์ของพระพุทธศาสนามีจริง และหากปฏิบัติให้ถูกวิธีก็จะสามารถเห็นได้ทั้งด้วยตาในและตาเนื้อของเรา
อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้าเข้าใจว่า เพียงแต่คำอธิษฐานอย่างเดียวคงไม่ช่วยให้ข้าพเจ้าหรือใครๆ สามารถเห็นสิ่งที่น่าปรารถนาจะเห็นมากที่สุดในชีวิตเป็นแน่ ข้าพเจ้าเชื่อว่า ด้วยศรัทธาความเชื่อมั่นอันสูงสุด ด้วยปณิธานอันแน่วแน่ของเราที่จะทำความดีแก่ชาวโลก และด้วยความขยันหมั่นเพียรในการนั่งปฏิบัติธรรมให้ถูกวิธีตามที่หลวงพ่อได้พร่ำสอนไว้เท่านั้น ที่จะช่วยให้ความปรารถนาอันสูงสุดของข้าพเจ้าและของทุกคนเป็นความจริงขึ้นมาได้ ด้วยความเชื่อมั่นดังกล่าว ทำให้ข้าพเจ้ามีความเพียรพยายามที่จะปฏิบัติธรรมมากขึ้น และทุกครั้งที่กำกับสติได้ ข้าพเจ้าจะน้อมใจเข้าจรดศูนย์กลางกายอยู่เป็นประจำ และแล้วผลตอบแทนของศรัทธาและปณิธานที่ได้ยึดมั่นต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ได้ปรากฏให้เห็นความศักดิ์สิทธิ์ของพระพุทธองค์มากยิ่งขึ้นเป็นลำดับ....
วันนั้น เป็นคืนวันเพ็ญเดือนสาม พุทธศักราช ๒๕๒๖ข้าพเจ้าได้พาลูกๆมาปฏิบัติธรรมที่วัดพระธรรมกาย วันนั้นเป็นวันมาฆบูชาซึ่งทางวัดได้จัดให้มีการทอดผ้าป่าเวียนเทียนบูชาองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งถือเป็นงานใหญ่ในรอบปีข้าพเจ้ามาวัดในเช้าวันนั้นด้วยจิตใจเบิกบาน สงบมุ่งบุญกุศลเต็มที่ บรรดาพุทธศาสนิกชนในชุดขาวบริสุทธิ์จำนวนนับหมื่นได้มาร่วมกันสวดมนต์ทำวัตรเช้าและนั่งสมาธิ ในตอนบ่ายได้พร้อมใจกันอธิษฐานจิตถวายผ้าป่ามาฆบูชา ในช่วงเวลาเย็นได้มีพิธีเวียนเทียนรอบโบสถ์ จิตใจของข้าพเจ้าในตอนนั้นมีความปีติอิ่มเอิบเต็มที่ เพราะนึกถึงบุญกุศลที่ได้บำเพ็ญมาด้วยดีตลอดวัน ในตอนค่ำก่อนพระจันทร์เต็มดวง ผู้ที่มาร่วมงานนับหมื่นได้นั่งเรียงรายเป็นระเบียบเต็มลานหน้าโบสถ์ดูงดงามน่าศรัทธายิ่งนัก หลวงพ่อธัมมะชโย องค์ประธานในพิธีได้กล่าวนำสวดมนต์และกล่าวคำบูชามาฆฤกษ์ต่อจากนั้นพระภิกษุสงฆ์ได้นำเดินเวียนเทียนทักษิณาวัตรรอบโบสถ์ ติดตามด้วยขบวนยาวเหยียด สีขาวบริสุทธิ์ของอุบาสก อุบาสิกาซึ่งเดินประนมมือภาวนาเงียบๆ ตามไปท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบสงบ อากาศในยามนั้นเย็นสบายพระจันทร์เต็มดวง เสียงระฆังใหญ่ดังกังวานเป็นระยะๆ ภาพที่ได้เห็นทำให้สถานที่นี้ดูศักดิ์สิทธิ์คล้ายในสมัยพุทธกาล
ในขณะที่เดินเวียนเทียนรอบโบสถ์เป็นรอบที่สามนั้น หูข้าพเจ้าได้แว่วเสียงสวดมนต์ของพระจํานวนมากพร้อมๆ กัน คล้ายกับเสียงนั้นดังมาจากในโบสถ์ เสียงนั้นแผ่วเบากว่าเสียงคนธรรมดาแต่ประสานกลมกลืนกันไพเราะนัก และเป็นเสียงที่แปลกกว่าที่เคยได้ยินในที่ทั่วๆ ไป ครั้งแรกข้าพเจ้าไม่แปลกใจนัก คิดว่าเป็นเสียงสวดมนต์ของพระสงฆ์จากวัดใกล้ๆ แต่กลับมาฉุกคิดว่า บริเวณรอบๆ วัดพระธรรมกายไม่มีวัดใดอยู่ในระยะใกล้เคียงพอที่จะได้ยินเสียงได้ชัดเจนเช่นนั้น และเสียงที่ได้ยินรวมทั้งจังหวะการสวดมนต์ก็ไม่ใช่ลักษณะธรรมดาข้าพเจ้าไม่อาจหาคำตอบได้ว่าเสียงนั้นมาจากที่ใด ข้าพเจ้าได้หันไปถามลูกสาวที่เดินมาเคียงข้างก็บอกว่าได้ยินเช่นเดียวกัน ส่วนเพื่อนอีกคนหนึ่งที่เดินถัดไปบอกว่าไม่ได้ยิน หลังจากพิธีเดินเวียนเทียนรอบโบสถ์แล้ว เสียงแผ่วเบาแต่ไพเราะนั้นได้เงียบหายไป ต่อมาอีกประมาณ ๑๐ นาทีเมื่อเจ้าหน้าที่นำไฟมาให้จุดโคมประทีป ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังยืนตั้งจิตอธิษฐานขอพรจากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้คุ้มครอง ข้าพเจ้าก็ได้ยินเสียงสวดมนต์ไพเราะนั้นอีก และเมื่อเสร็จพิธีการจุดโคมประทีป เสียงดังกล่าวก็เงียบหายไป
ในงานมาฆบูชาคืนนั้น มีคนได้เห็นปรากฏการณ์มหัศจรรย์หลายคน มีหลายคนที่ได้ยินเสียงสวดมนต์ที่ไพเราะเช่นข้าพเจ้า และบางคนได้เห็นองค์พระธรรมกายปรากฏที่หน้าต่างและหลังคาโบสถ์ นับว่าเป็นบุญตายิ่ง หลวงพ่อได้บอกกับพวกเราว่าในคืนเดือนเพ็ญของวันมาฆบูชากันศักดิ์สิทธิ์นี หากผู้ใดมีจิตละเอียดจรดอยู่ศูนย์กลางกายอย่างมั่นคง ก็อาจจะได้เห็นปรากฏการณ์มหัศจรรย์ต่างๆ โดยเฉพาะผู้ที่มีจิตละเอียดถึงขั้นได้ธรรมกายแล้ว จะไม่ยากเลยที่จะได้เห็นธรรมกายของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาปรากฏมากมายเหลือที่จะกล่าว เพราะพระองค์ท่านย่อมจะอนุโมทนาในศรัทธาความดีของผู้มาปฏิบัติสักการะในสถานที่นี่ทุกคน
หลังจากเหตุการณ์วันมาฆบูชาปีนั้นแล้วในเดือนต่อมาก่อนวันงานทอดกฐินของวัดหนึ่งวัน (วันที่ ๖ พฤศจิกายน ๒๕๒๖) ข้าพเจ้าและเพื่อนๆ ได้พากันเข้าไปชมการตกแต่งดอกไม้ในโบสถ์ในวันนั้นมีผู้นำผ้าไตรและดอกไม้มากราบสักการะองค์พระประธานในโบสถ์มากมาย ส่วนใหญ่เป็นผู้ที่ไม่สามารถมาในงานทอดกฐินได้ ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังชมความงามขององค์พระประธานและชุมความงามของดอกไม้ที่จัดไว้หน้าแท่นบูชา ข้าพเจ้าเกิดความปีติจึงก้มลงกราบองค์พระประธานเพื่อขอพร ข้าพเจ้าเพ่งดูพระพักตร์ของพระประธานที่ต้องแสงไฟดูงดงามมาก และรู้สึกคล้ายกับว่าตัวข้าพเจ้าได้มานั่งอยู่เฉพาะพระพักตร์ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงได้กล่าวคำอธิษฐานในใจอีกว่า หากข้าพเจ้าจะมีบุญได้รับใช้งานของพระพุทธศาสนาและงานของหลวงพ่อก็ขอให้ข้าพเจ้าได้มีโอกาสเห็นภาพพระธรรมกายปรากฏอยู่ในโบสถ์นี้ด้วย ข้าพเจ้าไม่กล้าอธิษฐานเสี่ยงทายขอให้ได้ธรรมกายเพราะเห็นว่าเป็นสิ่งสุดเอื้อม และหากปรากฏว่าไม่เห็นภาพอะไรเลยใจก็จะยิ่งท้อแท้ลงไปอีก และในทันใดที่ข้าพเจ้าเงยหน้าขึ้นจากการหมอบกราบ ข้าพเจ้าก็รู้สึกปีติและตื่นเต้นจนไม่กล้าบอกใครในขณะนั้นข้าพเจ้าได้เห็นเงาสีเทาแก่ ๒ เงา ขนาดย่อมกว่าองค์พระประธานเล็กน้อย และเป็นกรอบเส้นลักษณะเดียวกับองค์พระประธานเรียงอยู่ด้านซ้ายองค์พระประธาน ๑ องค์ และด้านขวาอีก ๑ องค์ ครั้งแรกข้าพเจ้าคิดว่าคงเป็นเงาของดวงอาทิตย์ฉายส่องตรงมาจากเพดานเบื่องบน แต่ก็สงสัยว่าไฉนจึงได้มีสองเงาข้าพเจ้าได้ลุกไปมองดูหลังองค์พระประธานก็ได้เห็นเงาแท้จริงสะท้อนให้ดูอีก ๑ เงา ข้าพเจ้าเริ่มเชื่อว่าคงเป็นปาฏิหาริย์ของพระพุทธองค์ให้ข้าพเจ้าได้เห็นเป็นอัศจรรย์เป็นแน่ เมื่อจ้องมองต่อไป ข้าพเจ้ายิ่งรู้สึกตื่นเต้นกว่าเดิมอีกหลายเท่า เพราะปรากฏว่าบนฝาผนังโบสถ์ฉาบด้วยสีฟ้าปนเท่านั้น ปรากฏรูปพระธรรมกายสีขาวเต็มไปหมด ภาพเหล่านั้นเคลื่อนไหวไปมาอย่างรวดเร็ว ที่เป็นองค์ขาวจัดจะดูใสคล้ายแก้วใส และภาพที่ปรากฏจะมีลักษณะต่างกันบ้าง ภาพพระธรรมกายบางองค์จะมองคล้ายรูปพระธรรมกายที่ตั้งไว้บูชาบนศาลาใหญ่ในวัดและบางองค์ก็คล้ายภาพถ่ายองค์พระธรรมกายที่ได้รับแจกไว้บูชา ภาพที่ปรากฏได้หายวับไปกับตาและปรากฏขึ้นใหม่เลื่อนขึ้นลงอยู่ตลอดเวลาข้าพเจ้าได้สังเกตดูบรรดาคนที่เข้ามากราบพระไม่เห็นส่งผิดปรกติแต่อย่างใด และเพื่อนของข้าพเจ้าหลังจากกราบพระเสร็จแล้วก็ลุกออกมาเลย ข้าพเจ้าลูกออกมาไกลพอควรแล้วหันกลับไปมองอีก ปรากฏว่าภาพเงาสีเทาแก่ที่ปรากฏ ๒ เงาและภาพองค์พระธรรมกายที่เคลื่อนที่ได้หายไปหมดสิ้น วันนั้นข้าพเจ้ากลับบ้านด้วยใจอิ่มเอิบ และมีกำลังใจยิ่งขึ้น
หลังจากเหตุการณ์ครั้งแรกแล้ว ต่อมาทุกเช้าวันอาทิตย์ ข้าพเจ้าจะต้องแวะไปกราบองค์พระประธานและกราบอธิษฐานต่อองค์พระธรรมกายทุกๆพระองค์ที่ปรากฏอยู่ในที่นั้นไม่ว่าจะได้แลเห็นองค์ท่านหรือไม่ก็ตาม ปรากฏการณ์ครั้งที่สองทำให้ข้าพเจ้าประทับใจและตื่นเต้นยิ่งขึ้น คราวนี้ภาพเงาองค์พระด้านหลัง ๒ องค์มิได้เรียงกันเช่นที่พบครั้งแรก แต่ได้หันหน้าเข้าหากันตรงข้างพระประธาน ดูคล้ายองค์พระอัครสาวก ข้าพเจ้าไม่เข้าใจว่าเหตุใดภาพจึงเปลี่ยนไป ในคราวนี้ภาพขาวๆขององค์พระธรรมกายปรากฏเห็นชัดกว่าครั้งแรกและบางองค์เห็นชัดถึงกับได้เห็นพระเนตร ปรากฏแต่ได้เห็นชัดเช่นนั้นเพียง ๒ องค์แล้วก็เลือนหายไปข้าพเจ้าได้เห็นภาพบนผนังเกือบทุกครั้งที่เข้ามากราบองค์พระประธานในโบสถ์ แต่ละครั้งจะเห็นมากน้อย ชัดเจนหรือสลัวๆ แล้วแต่สภาพจิตใจในขณะนั้น และเช้าวันใดที่จิตใจขุ่นมัว หรือจิตฟุ้งซ่านจะไม่เห็นภาพใดเลย จึงพอสันนิษฐานได้ว่าเวลาใดที่จิตใจสงบและศรัทธาแรงกล้าจิตก็จะละเอียดพอที่จะเห็นภาพมหัศจรรย์นั้นได้
ต่อมา ในเช้าวันอาทิตย์ต้นเดือนที่ ๕ กุมภาพันธ์ ศกนี้ ข้าพเจ้าได้พาบุตรชายและบุตรสาวเข้าไปกราบองค์พระประธานทั้ง ๒ คน ขณะนั้นข้าพเจ้ากราบอธิษฐานในใจว่าหากบุตรของข้าพเจ้าจะมีโอกาสได้รับใช้งานของพระพุทธศาสนาและมีดวงตาเห็นธรรมแล้ว ก็ขอให้เขาได้เห็นความมหัศจรรย์ขององค์พระพุทธเจ้าเถิด เพื่อเขาจะได้เกิดศรัทธาเชื่อมั่น และประพฤติปฏิบัติชอบ ได้รับใช้งานของพระพุทธศาสนาตั้งแต่ยังเยาว์วัย ไม่ต้องรอเนิ่นนานจนเกือบสายเกินไปเช่นข้าพเจ้า วันนั้น นับเป็นครั้งแรกที่บุตรชายบุตรสาวข้าพเจ้าได้เข้ามากราบพระประธานในยามเงียบสงัดที่ไม่ค่อยมีคน แต่ก่อนมาเขาเคยมาปฏิบัติสมาธิทุกวันอาทิตย์ต้นเดือนแต่ไม่เคยขอร้องเข้าไปชมโบสถ์นอกจากในโอกาสต่างๆ ที่มีผู้คนเต็มโบสถ์ ในเช้าวันนั้นหลังจากกราบพระแล้ว ข้าพเจ้าก็นั่งมององค์พระประธานอยู่เงียบๆ เมื่อมองไปที่บุตรสาวก็เห็นเขาเบิกตาโตจ้องมองไปที่องค์พระ ข้าพเจ้าเองได้เห็นภาพเคลื่อนไหวขององค์พระธรรมกายเช่นเคยและชัดเจนเหมือนการเห็นครั้งที่ ๒ แต่ไม่เห็นเงาข้างองค์พระประธาน เมื่อเดินออกมาจากโบสถ์แล้วข้าพเจ้าได้ถามบุตรสาวว่าเขาได้เห็นอะไร เขาบอกว่าได้เห็นองค์พระสีขาวๆ ขนาดเท่าองค์พระประธานเต็มผนังโบสถ์ และเคลื่อนไหวได้ เขารู้สึกตื่นเต้นและประหลาดใจ ข้าพเจ้านึกดีใจอยู่เงียบๆ ว่าเขาได้เห็นความมหัศจรรย์ด้วยตาตนเองเช่นนี้คงชักจูงกล่อมใจให้ยึดธรรมเป็นที่พึ่งได้ง่ายขึ้น เพราะเด็กวัยนี้ไม่ค่อยเชื่อสิ่งที่ไม่อาจพิสูจน์ได้
การเห็นครั้งสุดท้ายก่อนจบบันทึกนี้ก็คือเมื่อวันอาทิตย์ต้นเดือนที่ ๔ มีนาคมนี้ ข้าพเจ้ากับบุตรสาวได้เข้ามากราบองค์พระประธานในโบสถ์เช่นเคยครั้งนี้ข้าพเจ้ามิได้เห็นเงาองค์พระข้างซ้ายขวาเช่นเคยแต่ได้เห็นภาพสีเทาแก่สูงใหญ่ช้อนองค์พระประธานเป็นเงาซ้อนขนาดใหญ่น่าพิศวงมาก และก็ยังเห็นเงาพระธรรมกายสีขาวเคลื่อนไหวไปมาเต็มผนังครั้งนี้เงาสีขาวของพระธรรมกาย ๒-๓ องค์ขยายใหญ่เกือบเท่าองค์พระประธาน ซึ่งข้าพเจ้าไม่เคยเห็นมาก่อน ข้าพเจ้ารีบก้มลงกราบด้วยความปีติก่อนจะเดินออกมา ส่วนบุตรสาวของข้าพเจ้ามีสีหน้าเบิกบาน ดูเขามีความมั่นใจยิ่งขึ้นเพราะได้พบความมหัศจรรย์ของพระธรรมกายทั้ง ๒ ครั้ง เขาบอกว่าคราวนี้เห็นชัดกว่าคราวก่อน และคราวนี้ได้เห็นองค์พระธรรมกายทรงผ้าครองเหมือนองค์พระประธาน มีทั้งองค์ใหญ่องค์เล็ก ข้าพเจ้าปลื้มปีติว่าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแผ่เมตตาต่อมนุษย์ทั่วโลก โดยเฉพาะพวกเราชาวพุทธที่น้อมสักการะและยึดมั่นในพระองค์ ผู้ใดที่ใคร่ขอชมบุญบารมีหากมีความตั้งใจจะทำความดีและรับใช้เพื่อนมนุษย์ เมื่อกราบขอพลังจิตจากท่าน ท่านก็มาปรากฏให้เห็น สำหรับผู้ที่ยังไม่มีโอกาสได้เห็นภาพที่เป็นบุญตาเช่นนี้ หากมุ่งประกอบความดีและมีศรัทธายึดมั่นในพระพุทธองค์ก็จะได้รับแต่ความสุขความเจริญและความเป็นศิริมงคลไปจนตลอดชีวิต และเมื่อเราเกิดมาเป็นคนชาติหนึ่งแล้วเช่นนี้ จะมีอะไรเล่าที่เป็นทางสร้างบุญให้แก่ตนเองได้มากเท่ากับการรู้คุณของพระพุทธศาสนา,พระรัตนตรัยอันเป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างสูงสุดของเรา
วัลลภา ชาติประเสริฐ M.A. (ECONOMIC)
6 มี.ค. ๒๕๒๗
