พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ที่ ๙ ที่ตรัสพุทธพยากรณ์
ทรงพระนามว่า พระนารทะสัมมาสัมพุทธเจ้า
พระสรีระสูง ๘๘ ศอก
อายุขัยของมนุษย์ในยุคนั้น ๙ หมื่นปี
ทรงเป็นพระราชโอรสของพระเจ้าสุเทวะ และพระนางอโนมาอัครมเหสี แห่งธัญญวนคร
ทรงครองฆราวาสวิสัยอยู่ ๙ พันปี ทรงเห็นนิมิต ๔ ประการ สลดพระทัย เมื่อพระนางวิชิตเสนาพระอัครชายาประสูติพระโอรสนั้นทุตตระ จึงเสด็จด้วยพระบาทออกมหาภิเนษกรมณ์
ทรงใช้เวลาบำเพ็ญเพียร ๗ วัน
ผู้ถวายข้าวมธุปายาส คือ พระนางวิชิตเสนา
นิสีทนสันถัตกว้าง ๕๘ ศอก พนักงานเฝ้าสุทัสสนะราชอุทยานถวายหญ้าปูนั่ง๘ กำ ประทับนั่งใต้ต้นมหาโสณะ (ไม้อ้อยช้างใหญ่)
พระอัครสาวกคือ พระภัททสาละ และพระชิตมิตตะ ชินมิตตะ)
พระพุทธอุปัฏฐากคือ พระวาเสฏฐะ
ทรงแสดงธรรม ๓ ครั้ง
ครั้งแรก ทรงแสดงพระธัมมจักกัปปวัตตนสูตร โปรดพระภิกษุที่บวชตามเสด็จ ๑ แสนรูป ที่ธนัญชัยราชอุทยาน การแสดงธรรมครั้งที่สอง ทรงกระทำยมกปาฏิหาริย์ และทรงทรมานพญานครชื่อมหาโทณะให้เลื่อมใสยอมรับพระองค์เป็นสรณะ
มีสาวกสันนิบาตเกิดขึ้น ๓ ครั้ง
สำหรับครั้งที่ ๒ ทรงแสดงพุทธประวัติของพระองค์ตั้งแต่ทรงตั้งปณิธานด้วย
เสด็จดับขันธปรินิพพานเมื่อพระชนมายุ ๙ หมื่นพรรษา ที่กรุงสุทัสสนะ พระสถูปของพระองค์สูง ๔ โยชน์
ชฎิลโพธิสัตว์
ในพระพุทธกาลนี้ พระโพธิสัตว์ของเราเกิดเป็นชฎิล สร้างอาศรมอยู่ใกล้ป่าหิมพานต์ มีตบะสูง บรรลุอภิญญา ๕ สมาบัติ ๘ สามารถเหาะไปได้อย่างรวดเร็วในอากาศ วันหนึ่งพระบรมศาสดาพร้อมด้วยพระอรหันต์ ๘๐ โกฏิ และอุบาสกผู้เป็นพระอนาคามีอีกหนึ่งหมื่นคนไปโปรดพระโพธิสัตว์
ชฏิลพระโพธิสัตว์เห็นพระพุทธลักษณะสง่างามดังรูปปั้นทำด้วยทองคำประดับรัตนะนานาชนิด ยังมีพระรัศมีออกจากพระวรกายแผ่ไปหนึ่งโยชน์ โดยรอบทุกสารทิศตลอดเวลา ทั้งกลางวันกลางคืน ก็ทราบทันทีว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จมาโปรดถึงที่พักมีความยินดีปลาบปลื้มใจยิ่งนัก รีบจัดสร้างที่ประทับของพระตถาคตและที่อยู่ของพระสาวกผู้ติดตามมา กล่าวสรรเสริญพระพุทธคุณอยู่ตลอดคืน เมื่อได้ฟังพระธรรมเทศนาแล้ว ยิ่งมีปีติล้นพ้น รุ่งเช้าจึงเหาะไปนำอาหารมาจากอุตตรกุรุทวีปมาถวายเป็นมหาทาน ทำดังนี้ตลอด ๗ วัน นำจันทน์แดงที่หาค่าไม่ได้จากป่าหิมพานต์มาถวายพระบรมศาสดา พระองค์ตรัสพยากรณ์ว่า ชฎิลจะได้เป็นพระโคตมะพุทธเจ้าในอนาคต ทำให้พระโพธิสัตว์ดีใจมาก บำเพ็ญพุทธบารมียิ่งยวดขึ้นไป
