ฝนรัตนชาติในพระไตรปิฎก
ฝนรัตนชาติที่บันทึกไว้ในพระไตรปิฎกมีปรากฏ ๖ ครั้ง แต่มี ๓ ครั้ง ที่น่าสนใจเป็นพิเศษ คือ
ครั้งที่ ๑ ในยุคพระเจ้าจักรพรรดิชื่อว่า พระเจ้ามันธาตุราช ซึ่งเป็นพระเจ้าจักรพรรดิที่มีบุญญาธิการมาก มีอานุภาพมาก ปกครองทวีปทั้ง ๔ ตั้งแต่ชมพูทวีป อุตตรกุรุทวีป ปุพพวิเทหทวีป อปรโคยานทวีป เหมือนกับพระเจ้าจักรพรรดิองค์ก่อนๆ แต่องค์นี้มีบุญพิเศษ แค่ปรบมือเท่านั้น ฝนรัตนชาติก็ตกลงมากินเนื้อที่ ๑๒ โยชน์ (๑๙๒ กิโลเมตร) ท่วมตั้งแต่ตาตุ่ม หน้าแข้ง หัวเข่า จนถึงเอว เหมือนน้ำที่ท่วมขึ้นมา แต่แทนที่จะเป็นน้ำท่วม ก็เป็นรัตนชาติท่วมขึ้นมา กินอาณาบริเวณถึง ๑๒ โยชน์
ครั้งที่ ๒ ในยุคของพระเวสสันดร ฝนรัตนชาติเกิดขึ้น ๒ แห่ง คือ ในพระราชนิเวศน์กับในพระนครส่วนที่ตกในพระราชนิเวศน์ท่วมถึงเอว ส่วนที่ตกในพระนครท่วมถึงหัวเข่า กินบริเวณกว้างเช่นกัน แต่น้อยกว่าของพระเจ้าจักรพรรดิมันธาตุราช
ครั้งที่ ๓ ในยุคของมหาทุคตะ ฝนรัตนชาติตกลงมากินบริเวณทั้งในบ้านและรอบบ้าน ถ้าโกยรวมกันเป็นกองสูงเท่ากับยอดตาล หรือสูงขนาดมหาธรรมกายเจดีย์ ซึ่งถ้ายอดสูงขนาดนั้นฐานก็ต้องแผ่กว้างออกไปโดยรอบ และแต่ละก้อนมีค่าควรเมือง
เพราะฉะนั้น บุญจึงเป็นสิ่งสำคัญ ต้องหมั่นสั่งสมเอาไว้ให้ได้ตลอดเวลา
