เรื่องที่ ๓
หลวงพ่อสอนสามเณร
เรื่อง มุสาวาท
หลวงพ่อต้องการสอนสามเณรเกี่ยวกับ เรื่อง การพูดความจริง และ ผลเสียของการมุสาวาท หลวงพ่อมีสามเณรอยู่ในความดูแลหลายองค์วันหนึ่งท่านบอกกับเณรน้อยทั้งหลายว่า
“เณรน้อย อาทิตย์หน้าหลวงพ่ออยากสอน เรื่อง มุสาวาท และ เรื่อง สัมมาวาจา เพื่อเป็นการเตรียมบทเรียน ขอให้ทุกคนทำการบ้านล่วงหน้า ขอให้อ่านพระสูตรสั้นๆ ในมัชฌิมนิกาย พระสูตรที่ ๑๕๓ จดไว้ด้วย อย่าลืมนะ” หลวงพ่อกำชับก่อนอนุญาตให้เณรไปพักได้
“ครับ ครับ !” เณรทุกองค์ก็ขานรับหลวงพ่อ ก่อนแยกย้ายกลับกุฏิ
อาทิตย์ต่อมา หลวงพ่อถามเณรแต่ละองค์
“อ้าว เณรน้อย งานที่หลวงพ่อขอให้เตรียมศึกษาล่วงหน้า ใครได้ไปอ่านมาบ้าง?”
ปรากฏว่าเณรหลายองค์ซึ่งหลวงพ่อไม่คาดคิดว่าจะให้ความสำคัญกับการบ้าน พากันยกมือหลายองค์ เพื่อยืนยันว่าได้อ่านพระสูตรตามที่หลวงพ่อได้มอบหมายให้
หลวงพ่อยิ้มน้อยๆ ก่อนจะพูดว่า “เณร มัชฌิมนิกายมีอยู่ ๑๕๒ พระสูตร !! หลวงพ่อบอกให้พวกเธอไปอ่านพระสูตรที่ ๑๕๓ เพื่อจะทดสอบความรักในสัจจะของพวกเธอ ในที่สุดเพื่อนเณรของพวกเธอจำนวนหนึ่งก็แสดงให้เห็นว่าเธอพร้อมจะมุสาวาทกับครูบาอาจารย์”
“เมื่อกี้นี้ ใครที่ยกมือว่าได้อ่านพระสูตรนี้แล้ว ช่วยตอบด้วยว่าโกหกหลวงพ่อทำไม?”
เณรองค์ที่หนึ่ง “คือ ผมกลัวถูกหลวงพ่อดุครับ”
เณรองค์ที่สอง “ผมอายที่จะยอมรับว่าขี้เกียจทำการบ้านครับ”
เณรองค์ที่สาม “ผมไม่อยากเสียหน้าครับ”
เณรอีกหลายองค์ทยอยกันให้เหตุผลต่างๆ นานา จากนั้นหลวงพ่อจึงหยิบยกพฤติกรรมของเณร เรื่อง มุสาวาท เป็นเรื่องเทศน์กัณฑ์ใหญ่ในวันนั้น