ทันโลกทันธรรม 1

.....เคยชิมผักผลไม้ตอลดจนพืชสมุนไพรบรรจุกระป๋องรู้สึกสะดวกและก็อร่อยดี รสชาติก็พอจะทำให้ความอยากรับประทานผักหรือผลไม้ที่ว่านี้จางหายไปได้บ้าง ผลไม้บางประเภทมีพัฒนาการชนิดให้เลือกประเภท และแบบรวมๆ กันก็ดูอร่อยแบบคุ้มดี แต่ต้องหยิบกระป๋องที่ยังไม่สูญเสียความเป็นธรรมชาติมากนักนะครับ บางคนบอกว่ารับประทานแบบบรรจุกระป๋องอร่อยกว่าชิมแบบสดๆ เสียอีก เพราะไม่ต้องปลอกไม่ต้องกลัวยางจะเปรอะเปื้อนแถมมั่นใจได้ว่าหวานหอม อย่างน้อยก็ถูกแช่อยู่ในน้ำเชื่อมจนเข้าไปถึงเนื้อใน

.....เทคโนโลยีด้านการผลิตบ้านเราเจริญขึ้นทุกวัน ผลิตภัณฑ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นก็ปรับเปลี่ยนจนตามไม่ทัน ผู้เฒ่าผู้แก่เห็นพวกเรานั่งรับประทานเงาะกระป๋องอย่างเอร็ดอร่อยก็อดแวะเวียนมาทักทายไม่ได้ แต่น้ำเสียงที่กล่าวถึงอยู่นั้น สามารถตีประเด็นไปได้สองทาง คือทางหนึ่งดูชื่นชมความทันสมัย ส่วนอีกทางดูเหมือนตัดพ้อที่สมัยของตัวเองอยากรับประทานอะไรนอกจากจะไม่ได้ไปซื้ออะไรสดๆ มารับประทานแล้วบางอย่างต้องปลูกเองเพื่อจะได้มีรับประทานนานๆ อย่างต้นมะพร้าวนี่เป็นที่รู้กันว่าสมัยนี้มีกะทิกล่องกระทิกระป๋องจำหน่ายสะดวกรวดเร็ว ไม่ต้องปลูกไม่ต้องปีนต้น และก็ไม่ต้องขูดไม่ต้องคั้น มีไว้ให้ใช้พร้อมเสร็จสำเร็จรูป เปิดฝาเปิดกล่องก็นำไปแกงได้ทันที

.....ทุกอย่างสะดวกรวดเร็วดีมากครับ สำหรับพืชผักที่เขาเด็ดจากต้นแล้วมาคัดสรรจนกระทั่งสำเร็จรูปออกมารับประทานได้ ผมนั่งสนทนาอยู่กับเพื่อนฝูงนึกอยากซื้อต้นจิตสำนึกชนิดที่เขานำมาบรรจุกระป๋องขาย มาให้บุคคลที่ไม่ค่อยจะทำอะไรตามหมู่ตามพวกได้ลองชิมเสียแล้ว จะเป็นชนิดดองเค็มแบบผักกาดหรือแช่น้ำเชื่อมเหมือนต้นหว่านหางจระเข้ก็ได้ทั้งนั้นครับ เพราะว่าสถานการณ์ของโลกในปัจจุบันก็เป็นไปตามที่กล่าวข้างต้น คือเจริญ พัฒนา ล้ำหน้าไปหลายอย่าง แต่ที่เห็นกันชัดๆ ก็มีอยู่หนึ่งอย่างที่ยังโตไม่ทัน หรือบางครั้งมันอาจล้มหายตายจากไปกับแนวคิดที่พิสดารแล้วก็ได้ นั่นคือเจ้าต้นจิตสำนึกนี่แหละ

.....ตั้งแต่ผมยังตัวเล็กๆ ผมได้ยินผู้ใหญ่ชอบพูดกันว่า ร่วมกันปลูกจิตสำนึกคนไทยในเรื่องนั้นเรื่องนี้ จนบัดนี้ผมโตขึ้นมากแล้วจิตสำนึกที่ผู้ใหญ่ปลูกมานานแสนนานมันก็ยังไม่เติบโตเสียที โดยเฉพาะบางเรื่องมันกลับล้มหายตายจากไปจากคนไทยเสียด้วยซ้ำ ถ้าจะให้ผมเดาจิตสำนึกจะต้องมีลักษณะเป็นต้นจึงต้องใช้ปลูกกัน ผมรอนานแล้วครับคนไทย ใครที่ปลูกจิตสำนึกไว้จนโตเต็มที่ ช่วยเก็บมาอัดกระป๋องแช่ในน้ำเชื่อมทีเถอะครับ ผมอยากชิม!!!

จีระ ศุภวัฒน์