.....ในชีวิตคนเราเมื่อเกิดมาได้อาการครบสามสิบสองประการนั้นก็นับว่า เป็นโชคอย่างใหญ่หลวงที่จะทำอะไรต่อมิอะไรให้กับชีวิตที่เหลืออยู่ได้แต่หลายๆ คน ก็มีบุญวาสนามีทรัพย์สมบัติมาเป็นทุนรอนเพื่อนำไปแตกดอกออกผล ในเชิงธุรกิจหรือด้านความเป็นอยู่ที่สุขสบายกว่าคนอื่นได้ แต่ไม่ว่าคุณจะมีบุญวาสนากับทรัพย์สมบัติที่หลายคนมองว่าเป็นของนอกกายหรือไม่ก็ตามผมอยากบอกว่า
.....ทรัพย์สมบัติอันล้ำค่าของคนทุกคนอยู่ในตัวตนที่แต่ละคนสามารถสร้างให้เพิ่มขึ้นหรือรักษาให้คงไว้ตลอดเวลา ถ้าคิดว่ามีมากพอต่อการดำเนินชีวิตของตนอย่างมีความสุข
ทรัพย์สมบัติที่ถือว่าเป็นต้นทุนอันประเสริฐที่อยู่ในตัวตนของเรานั้นคือ ความซื่อสัตย์ ความขยันหมั่นเพียร และตบท้ายด้วยความอดทน ผมว่าถ้าเรามีครบทั้งสามอย่างนี้มากพอในตัวเราเท่ากับว่าเรามีต้นทุนที่จะทำ ชีวิตที่ดีให้กับตัวเราได้อย่างสบายๆ ผมว่าโชคดีกว่ามีเงินทองเสียด้วยซ้ำ เพราะถ้ามีทรัพย์สินเงินทองมากแต่ขาดความซื่อสัตย์ ความขยันหมั่นเพียรและความอดทนแล้วเราอาจรักษาทรัพย์สินที่มีอยู่ไว้ได้
.....สำหรับความอดทนขยันหมั่นเพียร และความซื่อสัตย์ จนเป็นที่มาของทรัพย์สินกิจกรรมที่ใหญ่โตในสังคมบ้านเรามักจะได้การยกตัวอย่าง บรรพบุรุษชาวจีนของเราที่ท่านมีเพียงเสื่อผืนหมอนใบ อดทน พากเพียร รวมทั้งความซื่อสัตย์จนทำให้ท่านประสบความสำเร็จในชีวิตได้ แม้เราที่เป็นลูกหลานจะดำเนินรอยตามท่านก็ขอแนะนำให้กอบโกยต้นทุนชีวิต ที่มีรอทุกคนให้มากๆมีมากขนาดที่ไม่ต้องไปขอใคร ไม่ต้องซื้อหา ถ้าอยากมีก็จงตั้งใจให้จริงจังก็มีได้ ความพิเศษของทรัพยืประเภทนี้คือไม่มีใครมายื้อแย่ง และถ้ายิ่งมีมาก ผมเชื่อว่าไม่มีใครมาอิจฉาเราเสียด้วยสิครับ
.....เอาล่ะครับ นับจากวินาทีนี้ไป ผมว่าคนรอบข้างเขากำลังจะประเมินต้นทุนชีวิตของเราอยู่อย่างไม่ กระพริบตาเสียแล้วฉะนั้นไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมใดๆ หรือในความเคลื่อนไหว ทุกห้วงจังหวะลีลาในทุกนาที สายตาทุกคู่ที่อยู่รอบๆ ตัวเราเขากำลังประเมินคุณค่าในตัวเราอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าเราจะคิดพูดและทำอะไรลงไปจงยึดมั่นในความซื่อสัตย์ พากเพียร และอดทนให้มากๆ เพราะทรัพย์อันล้ำค่าที่มีอยู่ทั้งสามอย่างนี้ จะหลอมรวมเป็นบุคลิกเป็นตัวตนของเรา จงท่องจำไว้ให้ขึ้นใจเถิดว่า ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน และความขยันหมั่นเพียรย่อมได้ความสำเร็จเป็นผลตอบแทน ส่วนเรื่องของอดทนนั้นมีผู้กล่าวว่างานทุกชิ้นในโลก ไม่ว่าจะเป็นงานเล็กงานใหญ่ที่สำเร็จขึ้นมาได้ นอกจากจะอาศัยปัญญาเป็นตัวนำแล้ว ล้วนต้องอาศัยคุณธรรมข้อหนึ่งเป็นพื้นฐาน จึงสำเร็จได้ ซึ่งคุณธรรมข้อนั้นก็คือ ความอดทนครับ เราต้องอดทนจริงๆ !!!
นายตั้ม