โลกหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา ชีวิตเราได้ถูกความชรารุกรานเข้ามาอย่างเงียบๆ วัยหนุ่มสาว คือ วันที่มีพลังกำลังถดถอยลงไปทุกขณะแล้ววันนี้…ชีวิตเราได้ถูกวางไว้ ณ จุดใด
.....วันวาน และวันพรุ่ง มิใช่วันแห่งความหมาย
.....วันวันนี้ วันที่เรายังมีชีวิตอยู่ วันที่เรายังสามารถคิดและกระทำในสิ่งที่ดี
.....วันวันนี้ จึงเป็นวันที่มีความหมาย วันไหนๆ ก็ไม่สำคัญเท่าวันนี้
เรามาสร้างสรรค์วันนี้ให้เป็นวันแห่งคุณค่า และหาความหมายของชีวิตด้วยการประคองใจให้หยุดในหยุด นิ่งในนิ่ง ในกลางของกลางดวงธรรม หรือองค์พระที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อย่างสม่ำเสมอต่อเนื่อง แล้วในที่สุด วันนี้จะเป็นวันที่มีความหมายยิ่งสำหรับเรา คือ วันที่เราเข้าถึงพระธรรมกาย ซึ่งเป็นสรณะที่พึ่งอันประเสริฐอยู่ภายในตัวเรา
"วันที่มีความหมายของชีวิต คือ วันนี้วันที่เราเข้าถึงพระธรรมกาย"