สมดุลแห่งชีวิต

.....มัชฌิมา ปฏิปทา หรือเส้นทางสายกลางนี้ คือเส้นทางที่มวลมนุษย์ทั้งหลาย ต่างมุ่งเพื่อที่จะดำเนินไป เพราะปลายทางนั้นจะไปสิ้นสุด ณ แหล่งที่เป็นความสุขอันอมตะ นั่นคือ "พระนิพพาน"

.....กัลยาณมิตรทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นชนเชื้อชาติใด ภาษาใด หากจะมุ่งสู่จุดหมายนี้แล้ว ต่างจะต้องดำเนินบนเส้นทางเดียวกัน เหมือนดังบัณฑิตในกาลก่อน เช่น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระอริยเจ้าทั้งหลาย ท่านได้ดำเนินบนเส้นทางนี้ และถึงจุดหมายก่อนล่วงหน้าแล้ว พวกเราทั้งหลาย มีสิทธิ์กันพร้อมหน้า ที่จะก้าวไปบนเส้นทางสายนี้เช่นเดียวกัน แม้จะต้องใช้เวลาอันยาวนานให้ห้วงวัฎฎสงสาร ที่ต่างต้องเวียนว่ายตายเกิดหลายภพหลายชาติ หากเรายังมีความมุ่งมั่น

.....กัลยาณมิตรที่รัก เสบียงที่จะติดตัวไปในระยะทางอันยาวนานในวัฎฎสงสารนี้คือ "บุญบารมี" นั่นเอง เราจะต้องสั่งสมให้ถึงพร้อมด้วยบารมีทั้งสิบทิศ เหมือนดั่งพระอริยเจ้าทั้งหลาย

.....เมื่อเรารู้อย่างนี้แล้ว ขอพวกเราทุกคนจงเร่งขวนขวายที่จะสะสมเสบียง คือ การทำทานรักษาศีล และเจริญภาวนา และในช่วงระยะเข้าพรรษาที่เพิ่งผ่านมาไม่นานนี้ เราได้สำรวจตัวเราเองแล้วหรือยังว่า เราได้สร้างคุณประโยชน์อันจะเป็นบุญบารมีแก่ตัวเราอย่างไรบ้าง

.....อย่าปล่อยเวลาแห่งบุญกุศลของเราให้ล่วงเลยไป โดยไม่ได้ก่อคุณค่าแก่ตัวเรา เพราะเวลาที่ผ่านไปหาได้ย้อนกลับมาไม่ ผู้มีปัญญาทั้งหลายย่อมไม่ประมาทต่อการใช้เวลาแห่งชีวิตต่างมุ่งสะสมบารมี เพื่อจะให้ทุกอนุวินาทีมีค่าเป็นบุญ