ระเบียงทัศนะ

ความสำเร็จอยู่ที่นั่น.. ความพยายามอยู่ที่ไหน

.....ความสำเร็จอันเกิดจากการทำงานใดๆ มักมีจุดเริ่มต้น มีความพยายาม ที่แต่ละคนนั้นต้องฝึกฝนแสวงหา และไปให้ถึงฝั่งฝัน แต่บางครั้งก็มีบ้างเหมือนกันครับ ที่บางท่านไปไม่ถึงฝั่งของความสำเร็จอาจมีกระแสลม และแรงคลื่นซัดกระทบทำให้กำลังใจของเขาผู้นั้นล้มเหลวเลิกล้มที่จะไปให้ถึงฝั่ง ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามสบายไม่ว่าน้ำจะพัดพาไปที่ใดก็ลอยตามไปไม่สนใจความสำเร็จที่จะเกิดขึ้น แม้ว่าบุคคลประเภทนี้จะหาได้ง่ายในโลก แต่ในความรู้สึกลึกๆ แล้วผมไม่อยากให้เขาคนนั้นคือคุณเลยแม้แต่น้อย

.....ทุกครั้งที่ผมนึกถึงความสำเร็จทุกครั้งที่ผมต้องใช้ความพยายามทำอะไรสักอย่าง ผมนึกถึงน้องชายที่คุ้นเคยกัน เขาเป็นคนถนัดซ้ายมาตั้งแต่เด็ก เขียนหนังสือมือซ้าย จับช้อนมือซ้าย จะหยิบ ถือ หิ้ว หรือใช้มีด หั่น สับ ปอก เขาก็ใช้มือซ้าย แม้ว่าจะมีคนเคยชมตัวหนังสือที่เขียนด้วยมือซ้ายของเขาว่าสวยงาม และมีคนเคยบอกว่าคนที่ถนัดซ้ายเป็นคนมีพรสวรรค์ เป็นคนที่มีความสามารถพิเศษ แต่เขามีความพยายามอยู่อย่างหนึ่งว่า อยากเขียนหนังสือด้วยมือขวา และทำทุกอย่างด้วยมือขวาเหมือนกับใครๆ โดยทั่วไปบ้าง และเขาก็ทำสำเร็จ
หลายครั้งที่เขามีคำถาม เขาฝันที่จะเขียนหนังสือหรือทำอะไรด้วยมือขวาทำไม? โดยเฉพาะการเขียนหนังสือที่ช้าไม่สวยและไม่ทันเวลาที่อยากให้เป็น การบ้านที่จะส่งครู รออยู่หลายวิชา ถ้ามัวแต่หัดมัวแต่ฝึกต้องไม่เสร็จแน่!!

.....แต่เพราะปัญหา บางอย่างที่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าคนมือซ้ายใช้กรรไกรตัดอะไรก็ตามมักตัดไม่ค่อยขาด ต้องตัดซ้ำหลายๆ ครั้งเวลาใช้มีดสองคมปอกผมไม้ก็มักจะโดนบาดมือที่สำคัญเวลาเขียนหนังสือด้วยหมึกซึม หรือปากกาที่ต้องจุ่มหมึกยิ่งเขียนก็ยิ่งเลอะเทอะตัวอักษรไม่ทันแห้งดีมือซ้ายที่เขียนก็จะตามลบมันไปติดๆ
ความจริงทุกคนต่างก็มีความฝันกันทั้งนั้นล่ะครับ ความฝันทำให้เราสุขใจ แม้เพียงแค่ได้คิดได้ฝัน และจะยิ่งสุขใจเพิ่มมากขึ้น ถ้าความฝันนั้นเดินทางไปสู่ฝั่งฝันได้สำเร็จ หลายคนบอกว่าอย่าฝันลมๆ แล้งๆ คือฝันอย่างไรก็ทำไม่สำเร็จ

.....แต่นิยามความสำเร็จของผมนั้นมันอยู่ที่การเริ่มต้นครับถ้าได้เริ่มทำนั่นแหละคือความสำเร็จแม้ว่าบางครั้งอาจจะไม่สมบูรณ์อย่างที่ตั้งใจก็ตาม แต่เราก็จะได้ข้อมูลเพื่อการแก้ไขในครั้งต่อไป และจะช่วยปลุกให้เราตื่นจากความฝัน ถ้าหนทางที่กำลังจะก้าวเดินไปนั้นมันมีขวากหนามและ อุปสรรคเกินกำลัง แต่เท่าที่สังเกตพฤติกรรมของคนช่างฝันทั้งหลาย ที่ไปไม่ถึงฝั่งฝันทั้งๆ ที่รู้ ทั้งๆ เห็น คนตั้งมากมายเขาข้ามฝั่งไปได้หรืออาจเป็นเพราะว่าความพยายามของคนเหล่านี้ ที่ไม่รู้ไปอยู่เสียที่ไหน? หากความพยายามของคนช่างฝันรู้ตัวจงรีบกลับสู่ฐานที่ตั้งของความสำเร็จด้วยเถอะนะ

นายตั้ม