การทำบ่อยๆ จะทำให้เราชำนาญจะเป็นการเตรียมตัวที่ดีที่สุด สำหรับการเดินทางไปสู่ปรโลก
การที่คิดเรื่องความตาย ก็จะเป็นเรื่องปกติของชีวิตนักสร้างบารมีของบัณฑิต ของนักปราชญ์ ใครจะคิดหรือไม่คิดก็แล้วแต่ ก็ต้องตายทั้งนั้น
แต่ถ้าคนคิดจะทำให้ชีวิตไม่ประมาท เมื่อคิดว่า เราจะต้องตายมันจะได้คิดสร้างความดีให้มันมากๆ ความดีทั้งทางกาย ทางวาจา ทางใจสะสมความบริสุทธิ์บริบูรณ์ เพราะเราคิดว่าเราต้องตาย และคิดว่าหากวันนี้เป็นวัดสุดท้ายของชีวิต เราจะเตรียมตัวของเราไปสู่ปรโลกอย่างไร
เราจะต้องจับหลักที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสสอนเอาไว้ ให้ทำจิตให้สะอาดบริสุทธิ์ บริบูรณ์ ผ่องใสไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป เพราะฉะนั้นอะไรที่มันเป็นคุณงามความดี มันก็จะได้สะสมเอาไว้ วันต่อวันทำไปวันหนึ่งก็เพื่อใช้ไปวันหนึ่ง เพราะว่าวันพรุ่งนี้ ไม่ทราบว่าจะมีเราอยู่หรือเปล่าแต่วันนี้ และวินาทีนี้ เรายังมีชีวิตอยู่ และเป็นเจ้าของชีวิตอย่างแท้จริงเพราะฉะนั้น ถ้าหากคิดว่า ถ้าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของชีวิต
เราจะตั้งใจอย่างไรให้เป็นบุญเป็นกุศล
