โฆสกะเทพบุตรนั้น อยู่ในสวรรค์ไม่นานก็จุติ เพราะเพลิดเพลินในทิพยสมบัติจนลืมเสวยอาหารทิพย์
การตายของเทวดาซึ่งเรียกว่า จุติ มีเหตุ 4 ประการ คือ
1) หมดอายุขัย
2) หมดบุญ
3) ไม่ได้เสวยอาหารทิพย์
4) โกรธ
(เทวดาตนใดทำบุญไว้มาสมัยเป็นมนุษย์ เมื่อเกิดในเทวโลกก็จะดำรงชีวิตอยู่ตลอดอายุขัยนั้นๆ แล้วก็ไปเกิดในเทวโลกชั้นสูงๆ ขึ้นไป อย่างนี้เรียกว่า จุติเพราะสิ้นอายุ เทวดาตนใดทำบุญไว้น้อย เมื่อบุญของตนนั้นหมดไป ก็จุติ อย่างนี้เรียกว่า จุติเพราะหมดบุญ
เทวดาบางตนเพลินในทิพยสมบัติ จนลืมเสวยอาหารทิพย์ ก็ต้องจุติเพราะเทวดานี่ไม่เหมือนกับมนุษย์ มนุษย์แม้ไม่ได้ทานอาหาร ก็จะมีเพียงอาการร้อนท้องแสบท้อง แต่ก็ไม่ตายทันที อาจอยู่ได้ถึง ๗ วัน หรือมากกว่านั้น ส่วนเทวดาที่มีกายละเอียด เมื่อไม่ได้เสวยอาหารทิพย์ ไม่มีอะไรมาหล่อเลี้ยงกาย ก็จะตายคือจุติอย่างรวดเร็ว นี่เพราะเพลินเกินไป ก็คงเพลินคล้ายๆ มนุษย์เรานี่แหละ ที่บางคนชอบเล่นไพ่ หรืออยู่หน้าจอทีวีเพลินจนลืมทานอาหาร เลยเวลาไปเป็นหลายๆ ชั่วโมงก็มี แถมยังกลั้นอุจจาระปัสสาวะด้วย พลอยทำให้เกิดโรคต่างๆ ตามมาอีก นี่คือโทษของการเพลินจนลืมทานอาหารของมนุษย์ แต่ถ้าเป็นเทวดา ตายสถานเดียว
เทวดาบางตนเห็นสมบัติของเทวดาตนอื่นก็อิจฉา ไม่พอใจ โกรธเคือง ถ้าเป็นคนก็เรียก “อิจฉาตาร้อน” พอโกรธมากๆ ความร้อนในตัวมันเกิด เป็นมนุษย์ละก็ หน้าแดงหูแดงเชียว แต่ก็ไม่ตาย มีบางรายเท่านั้นที่โกรธมากๆ กระทั่งกระอักเลือดตาย อย่างจิวยี่ในเรื่องสามก๊ก เป็นต้น ส่วนเทวดาเมื่อโกรธ ไฟแห่งความโกรธจะทำให้กายทิพย์จุติอย่างรวดเร็ว)
* * ติดตามเรื่องราวของโฆสกะเทพบุตรเมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ได้ในตอนต่อไป* *
