ทำอย่างไรจึงจะให้สร้างบารมีได้ตลอดรอดฝั่งและมีความสุขได้.. หลักง่ายๆ มีอยู่สองข้อ คือ มีกัลยาณมิตร และ การมีโยนิโสมนสิการ ถ้ามีสองข้อนี้แล้ว เราไปได้ตลอดรอดฝั่งแน่นอน
การสร้างบารมีด้วยความสุขจะเกิดขึ้น อย่าไปมองว่าเงื่อนไขอยู่ภายนอก เช่น คิดว่าเราเองยังเป็นเด็ก เป็นผู้น้อย เราจะทำอะไรได้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับหัวหน้า ผู้อำนวยการ ผู้ใหญ่ ว่าจะเอาอย่างไร เราเองทำอะไรไม่ค่อยได้ ส่วนใหญ่มักจะคิดกันอย่างนี้ แต่ความจริงแล้ว เราเองต่างหากที่เป็นคนสร้างบรรยากาศ เราเป็นผู้กำหนดว่า เราจะสร้างบารมีด้วยความสุขมากน้อยเพียงใด เราจะสร้างบารมี และจะมีคุณธรรมที่งอกงามขึ้นเพียงใด ขึ้นอยู่กับเราทั้งสิ้น เราคือหัวใจหลัก คนอื่นเป็นเพียงส่วนประกอบ
ให้เราค่อยๆ สังเกตใจตัวเอง เราจะพบว่า วันใดที่ใจเราอยู่ในบุญเราจะมีความในใจแบบหนึ่ง บางช่วงที่ใจหยาบ เราจะคิดอีกแบบหนึ่ง แม้ตัวเราเองก็มองไม่เหมือนกัน นี่แสดงว่าอยู่ที่ตัวของเรา ภายนอกเป็นเพียงส่วนประกอบ
เหมือนลมพัดมาเย็น ถ้าคนแข็งแรงก็สบายดี แต่ถ้าคนกำลังเป็นไข้เจอลมก็สะท้านเลย ลมก็ลมเหมือนกัน แต่ถ้าคนนั้นแข็งแรง พัดแล้วรู้สึกเย็นสบาย แต่ถ้ากำลังเป็นไข้ พัดแล้วกลับรู้สึกหนาวสะท้าน
ถ้าหากใจเราอยู่ในบุญ ชุ่มอยู่ในบุญ เมื่อเจออะไร เหมือนกับลมเย็นๆ สบายดี แต่ถ้าใจเรากำลังเศร้าหมองขุ่นมัว ใจตก เจออะไรเข้านิดหน่อยรู้สึกสะท้าน นั่นก็ไม่ถูกใจ นี่ก็หงุดหงิด ยิ่งคิดก็ยิ่งแย่ไปเรื่อยๆ เราต้องไม่เป็นอย่างนั้น ขอให้มีสองข้ออยู่ในใจ คือ มีกัลยาณมิตร และมีโยนิโสมนสิการ
