มีผู้เขียนหนังสือถามาว่า ตอนเด็กๆ เคยไม่พูดกับพ่อ เพราะพ่อทำให้แม่โกรธแล้วพ่อก็ผิดจริงๆ ด้วย แม่ไม่ยอมพูดกับพ่อ ก็เลยไม่พูดกับพ่อด้วย เพราะเข้าข้างแม่ อย่างนี้บาปไหม จะแก้ตัวอย่างไร เพราะตอนนี้พ่อก็ตายไปแล้ว
ลูกเอ๊ย จะเล่าให้ฟัง อย่าว่าแต่ไม่พูดกับท่านเลย มีอยู่คราวหนึ่งตอนสร้างวัดได้ประมาณเข้าปีที่ ๒ มีลูกนายพลทหารอากาศคนหนึ่งมากับแม่ของเขา มาเยี่ยมคุณยายอาจารย์ ตอนนั้นท่านยังอยู่ที่วัดปากน้ำภาษีเจริญ
ลูกชายนายพลคนนี้เมื่ออายุประมาณ ๑๗-๑๘ปี พ่อเขาส่งไปเรียนที่ประเทศอังกฤษ เมื่อตอนไปก็แข็งแรงดีสุขภาพปกติ พออายุ ๑๙ ปี หูเกิดไม่ได้ยินไปเฉยๆ
เนื่องจากพ่อของเขาเป็นนายพลฐานะดี จึงได้ส่งลูกไปตรวจในโรงพยาบาลที่ดีที่สุกของอังกฤษ แพทย์ทางหูที่เก่งที่สุดในประเทศอังกฤษ ตรวจไม่พบอะไรเลย หาเหตุไม่เจอ ก็เลยส่งลูกไปที่อเมริกาไปหาหมอที่ดีที่สุด โรงพยาบาลที่ดีที่สุดของอเมริกา หาไม่เจออีก
ในที่สุดก็จนใจ เลยมาที่วัดภาษีเจริญ เพราะได้ยินกิตติศัพท์ของคุณยาย มากราบคุณยายพาลูกมาด้วย พอมากราบปุ๊บ คุณยายท่านก็หลับตานิ่งๆเข้าธรรมกายไปเห็นชัดเลย ก็เลยบอกเขาโดยที่เขายังไม่ทันถาม
“เออ! ลูกคุณมันมีกรรมนะ หูนี่มันรักษาไม่หายหรอก”
เขาตกใจ “เอ้า! คุณยายรู้ได้ยังไง”
“ก็ยายเห็นน่ะ ข้ามภพข้ามชาติมา มันดื้อกับพ่อแม่มา เวลาพ่อแม่เรียกมันทำเฉย มันทำไม่ได้ยินเสียอย่างนั้นล่ะ แต่มันทำมามาก แม่โกรธ ก็เลยแช่งให้มันหูหนวก ๕๐๐ ชาติ มันอยากแกล้งไม่ได้ยินที่แม่พูด บาปนั้น ติดมา ชาตินี้พอเข้าวัยอายุนั้นปั๊บ หูดับไปเฉยๆนะ”
ตอนเด็กๆ ไม่พูดกับพ่อ ลูกเอ๊ย หูเอ็งมันท่าจะแย่เสียแล้ว หูมันก็จะดับแล้ว ระวัง ! ปากก็เลยจะพูดไม่ได้ เป็นไอ้ใบ้ไปเสียอีกก็ไม่รู้ นี่หนวกด้วยใบ้ด้วยนี่ เพราฉะนั้น ตั้งใจปฏิบัติธรรมเข้านะ ให้ถึงธรรมกายเสียเร็วๆ ได้ไปกราบขอขมาท่าน ไม่ยังงั้นล่ะ ท่าจะแย่นะลูกเอ๊ย
พระคุณแม่
พระธรรมเทศนา พระภาวนาวิริยคุณ (หลวงพ่อทัตตชีโว)
