ดังที่พวกเราทราบกันแล้ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราเป็นพระราชโอรสของพระเจ้าสุทโธทนะและพระนางสิริมหามายา เมื่อประสูติออกมาในฐานะโอรสกษัตริย์ พระสิทธัตถะราชกุมารจึงไต้รับการอุ้มชูทะนุถนอม มีความสะดวกสบายทุกอย่างตั้งแต่ทรงพระเยาว์อย่างที่โอรสกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายจะพึงได้รับ
พระองค์ตรัสเล่าว่า “ภิกษุทั้งหลาย เราเป็นผู้ละเอียดอ่อนอย่างยิ่ง เป็นสุขุมาลชาติ คือ ได้รับการบำรุงปรนเปรออย่างเหลือล้น ดังเราจะเล่าให้ฟัง
ภิกษุทั้งหลาย เขาขุดสระ ๓ สระในวังแห่งบิดาของเรา สระหนึ่ง ปลูกอุบล คือ บัวเขียว สระหนึ่งปลูกปทุม คือ บัวหลวง สระหนึ่งปลูกบุณฑริก คือ บัวขาว เพื่อประโยชน์แก่เรา"
พวกเราที่นั่งๆ อยู่นี้ สมัยเด็กๆ เคยกระโดดนํ้าในคลอง ในแม่นํ้า เล่นกันบ่อยๆ มีพ่อคนไหนที่ขุดสระให้ลูก ๓ สระบ้างไหม คงไม่มี เจ้าชายสิทธัตถะทรงได้รับการบำรุงบำเรอไม่ใช่เพียงเท่านี้ ดังที่ทรงกล่าวว่า "ภิกษุทั้งหลาย มิใช่ว่าไม้แก่นจันทน์อย่างเดียวที่มาแต่เมืองกาสี แม้ผ้าโพก เสื้อผ้านุ่งห่ม ก็ล้วนมาแต่เมืองกาสี"
แสดงว่าเจ้าชายสิทธัตถะได้รับการบำรุงบำเรอด้วยของหอม คือ แก่นจันทน์อันยอดเยี่ยม และทรงพัสตราภรณ์อันวิเศษสุดแห่งยุคด้วย
"ภิกษุทั้งหลาย เขาคอยกั้นเศวตฉัตรให้เรา ด้วยหวังว่าความหนาว ความร้อน ละอองหญ้าหรือน้ำค้างอย่าได้ถูกต้องเราทั้งกลางวันกลางคืน" เจ้าชายสิทธัตถะราชกุมารได้รับการทะนุถนอมอย่างดีที่สุด ตัวเหลือบ ยุง ริ้นไร ไม่มีทางได้แตะได้ตอมทีเดียว
"ภิกษุทั้งหลาย มีปราสาทสำหรับเรา ๓ หลัง หลังหนึ่งสำหรับ ฤดูหนาว หลังหนึ่งสำหรับฤดูร้อน และหลังหนึ่งสำหรับฤดูฝน เราอยู่บนปราสาทสำหรับฤดูฝนตลอด ๔ เดือน ให้เขาบำเรออยู่ด้วยสตรีอัน ปราศจากบุรุษ ไม่ลงจากปราสาทเลย ทั้งปราสาทมีแต่สตรีสาวสวยที่เขาคัดแล้วทั้งนั้น"
แสดงว่าพระราชบิดาต้องการจะมอมเมาให้พระองค์จมอยู่ในกามสุข "ภิกษุทั้งหลาย ในวังของบิดาเรา เขาให้ข้าวสุกแห่งข้าวสาลีเจือด้วยเนื้อแก่ทาสและคนงาน แต่ที่อื่นให้ข้าวปลายเกรียนกับน้ำต้มกับพวกทาสและคนใช้"
โดยทั่วไปชาวเมืองมีแต่ข้าวปลายเกรียน คือ ข้าวที่หักๆ คล้ายข้าวกล้องข้าวปลายนั้นแหละ แต่ที่วังของพระองค์ให้ข้าวอย่างดีแก่ทาส และคนงาน ซึ่งแสดงว่าแม้แต่ทาสและคนงานยังได้กินของดีๆ อย่างนี้ ฉะนั้น สำหรับพระองค์เอง อาหารที่เสวยแต่ละมื้อ ย่อมมีความวิเศษยอดเยี่ยม ถ้าเป็นพวกเราคงสุขสำราญเพลิดเพลินไปเลย
ความยิ่งใหญ่ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
พระภาวนาวิริยคุณ
