"บุญน้อย"
ควรออกจากฝั่ง
เป้าหมายชีวิตที่แท้จริงของมนุษย์ทุกคน คือ
เราเกิดมาเพื่อทำ "พระนิพพาน" ให้แจ้ง
แสวง "บุญ" สร้าง "บารมี"...
ดังนั้น แต่ละวันที่ผ่านไปจึงควรหาโอกาส
"เติม" และ "ตักตวง"บุญกันให้ "เต็มที่"
เพราะบุญในตัวของเรายังน้อยอยู่...
หากบุญมาก คงเข้า"พระนิพพาน"กันไปหมดแล้ว
เมื่อรู้ตัวว่า "บุญน้อย" ก็ควรรีบออกจากฝั่ง
ฝั่ง...ที่ให้ความ "ปลอดภัย"
ฝั่ง...ที่ให้ความ "สุขสบาย"
ฝั่ง...ที่เราอาศัยจน "เคย" "คุ้น" "ชิน"
ฝั่ง...ที่เราไม่อยากจะจากไปไหน...
บัณฑิตพึงนำนาวา คือ"ตน"ออกไปสู่...
ท้องทะเล...ที่เต็มไปด้วยคลื่นลม คือปัญหาและอุปสรรค
ท้องทะเล...ที่ท้าทายความสามารถที่แท้จริงของเรา
ท้องทะเล...ที่ทุกคืบทุกศอก คือ"บุญบารมี"ที่เพิ่มพูน
เพราะฝั่งที่เราอาศัยอยู่นี้ ยังมิใช่ฝั่งถาวรที่ควรพำนัก
แต่เป็นเพียงที่พัก "ชั่วคราว" ในชาตินี้เท่านั้น
ส่วนฝั่งที่แท้จริง...ที่เราต้องฟันฝ่าไปให้ถึง
คือ"พระนิพพาน"แดนเกษม อันเป็นนิรันดร์...
ธีรนาถ
5 เมษายน 2557
