บทความวาไรตี้

ทำไม? เรียนมาเหมือนกัน แต่..เก่งต่างกัน
เรื่อง...นายฉลาดกันนายเฉลียว

เพื่อนรักสองคนได้สำเร็จการศึกษาจากสำนักเดียวกัน   
ได้เดินทางกลับถิ่นฐานของตน 

ในระหว่างทางก็เดินผ่านรอยเท้าสัตว์ชนิดหนึ่ง 

นายฉลาดได้พูดว่า "นั่นคือรอยเท้าช้าง" 
นายเฉลียวที่มาด้วยกันก็พูดขึ้นว่า "ใช่..ช้างจริง ๆ 
แต่ช้างตัวนี้มีงาข้างเดียว" 
และเมื่อเดินไปจนพบช้างตัวที่ว่า
ก็เป็นจริงดังที่นายเฉลียวบอก...

เดินไปอีกไม่ไกลก็พบหลุมเล็กที่มีน้ำขัง 
นายฉลาดพูดว่า "หลุมนี้เป็นหลุมปัสสาวะของผู้หญิง" 
นายเฉลียวก็ตอบว่า "ใช่..และยังเป็นหญิงตั้งครรภ์อีกด้วย" 

นายฉลาดประหลาดใจกับคำตอบทั้งสองครั้ง
ของนายเฉลียวมาก เพราะพบว่าเพื่อนของเขา
ทายได้ถูกทั้งสองครั้ง 

จึงพาลโกรธอาจารย์ของตนว่า...
ให้ความรู้กับตน  ไม่เท่ากับเพื่อน  
จึงชวนเพื่อนเดินทางกลับไปต่อว่าอาจารย์ที่สำนัก

เมื่อเล่าให้อาจารย์ฟังในสิ่งที่ตนคิด  ด้วยอารมณ์ที่รุนแรง อาจารย์รับฟังอย่างสงบ  และได้เอาเงินจำนวนหนึ่ง
มอบให้ศิษย์รักทั้งสอง  นำไปซื้อหม้อคนละหนึ่งใบ
จากร้านเดียวกัน  และจากนั้นให้ไปซื้อน้ำมันงา
จากร้านที่ได้ชื่อว่าราคาแพงแต่ซื่อสัตย์ต่อลูกค้า 
แล้วนำกลับมาให้อาจารย์ดูในบ่ายวันรุ่งขึ้น 

นายฉลาดรีบไปซื้อหม้ออย่างรวดเร็ว 
และเดินไปซื้อน้ำมันงาในร้านถัดไปทันที 

ส่วนนายเฉลียวไปซื้อหม้อด้วยกัน
แต่เดินกลับบ้านก่อน 
ในเช้าวันรุ่งขึ้นจึงค่อยไปซื้อน้ำมันงาจากร้านเดียวกัน

เมื่อถึงเวลา ที่ต้องนำมาส่งให้อาจารย์
นายฉลาดได้พบว่า...น้ำมันที่ตนซื้อ  มีน้อยกว่าของนายเฉลียวมากนัก  จึงได้ถามอาจารย์ด้วยความแปลกใจ 

จึงได้คำตอบว่า  นายเฉลียวได้นำหม้อที่ซื้อใหม่
ไปล้างเช็ดจนแห้งอย่างดี  เพราะรู้ถึงคุณสมบัติของหม้อใหม่ว่าหม้อใหม่มักจะดูดน้ำมากกว่าหม้อที่ได้รับการแช่และเช็ดให้สะอาดเสมอ...

ส่วนเหตุผลที่นายเฉลียวรู้ว่าช้างมีงาข้างเดียว 
เพราะตามทางเดิน นายเฉลียวสังเกตว่าต้นไม้ข้างทางเตียนไปเพียงข้างเดียว จึงรู้ว่าช้างมีงาเพียงข้างเดียว 

และสำหรับหลุมปัสสาวะของหญิงมีครรภ์นั้น 
เขาสังเกตว่า  หญิงมีครรภ์แก่จะมีน้ำหนักตัวค่อนข้างมาก เวลานั่งจึงมักเอามือยันพื้นทรายไว้เพื่อเป็นการทรงตัว...

นายฉลาดละอายกับความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของตน
เป็นอย่างยิ่ง และได้เรียนรู้อย่างไร้ข้อสงสัยว่า.. 

...ในชีวิตที่ผ่านมา หากเขาเพียงนำแต่ความรู้ที่มี 
โดย..ไม่มีการสังเกตอย่างถ้วนถี่ ในรายละเอียดเล็กน้อย  ไปใช้แล้วละก็  ไม่ว่าจะทุ่มเทมากมายเพียงใด 
เขาก็คงไม่สามารถทำภารกิจนั้น
ให้ประสบควาสำเร็จสูงสุดอย่างที่ตั้งใจได้เลย

เขาจึงก้มกราบอาจารย์ที่ได้ให้ความรู้
อันล้ำค่าที่สุดกับเขา  

จากนั้นนายฉลาดจึงเลือกที่จะดำเนินชีวิต
อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน รับฟังในความคิดเห็นของผู้อื่น 

และไม่ลืมที่จะใช้..การสังเกต และ ความละเอียดรอบคอบเป็นเข็มทิศ  เพื่อใช้ในการตัดสินใจในทุกๆ อย่าง
ในชีวิตของเขา  ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา...