สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๒๖
จุดสว่างเล็ก ๆ ใสๆ : วางใจในจุดที่สบาย ที่ง่ายสำหรับเรา สบายอย่างนี้ไปก่อน แล้วแต่ว่าใจเราชอบตรงจุดไหน พอวางใจไปเรื่อย ๆ จะหยุด ให้เราเริ่มจากจุดที่ง่าย สบาย เหมาะสมสำหรับเรา มีความสุขกับตรงจุดนั้น ถ้าวางใจนิ่ง ๆ เฉย ๆ แล้วสบาย เอาตรงที่ใจเราสบาย นึกพระเดชพระคุณหลวงปู่แล้วสบาย ก็นึกหลวงปู่ ให้ใจนึกศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป้าของเรา คือ ยึดศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ จุดสว่าง เล็ก ๆ ใส ๆ เหมือนดวงดาวในท้องของเราที่มันมีอยู่แล้ว โดยให้องค์พระ ดวงธรรม หลวงปู่เป็นยานพาหนะที่เชื่อมใจของเราให้ไปถึงจุดนั้น พอถึงตรงนั้นก็จะทิ้งสิ่งเหล่านั้น เรียกว่าบริกรรมนิมิต เพื่อเราจะได้นึกนิมิตให้คุ้นกับศูนย์กลางกาย ไม่ให้ใจเราไปนึกเรื่องงาน หรือนึกเรื่องอื่น แค่นั้นเอง เป็นเหมือนรถผลัดแรกที่จะส่งเราให้ไปถึงที่หมาย คือ จุดสว่างเล็ก ๆ ใส ๆ
จุดเบาสบาย : สำคัญ คือ ความสุขของตัวเราสำคัญมาก ความบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น จนเราสัมผัสได้ ส่วนภาพมันมีอยู่แล้ว ข้างในแสงสว่างก็มีอยู่แล้ว เพียงแต่เรานิ่ง นิ่งจนกระทั่งมันแน่น จนไปถึงจุดเบาสบาย
คุณครูไม่ใหญ่
