สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๓๗
เร่งโดยไม่รู้ตัว : ความสุข ความบริสุทธิ์ ความรู้แจ้งเห็นแจ้ง ต้องมาพร้อม ๆ กัน ความสุขต้องเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าเห็นแล้วไม่มีความสุข ให้นิ่ง ๆ ไว้ก่อน ถ้าเรากลัวช้า มันจะไปเร่งโดยไม่รู้ตัว เพราะเราไปเทียบกับคนอื่น เราติดตรงที่ความอยาก ความกังวล ก็เลยไปพยายามเร่งโดยไม่รู้ตัว คือลุ้นนั่นเอง ให้นึกถึงบุญ นึกให้เราปีตินะ
ใจไม่เย็น หรือโลเล : ต้องใจเย็นพอ ใจเย็นอย่างสม่ำเสมอนะ ไม่โลเล คือ เช้า...ใจเย็น แต่สายหงุดหงิดรอไม่ได้ คือ มันไม่เย็นอย่างสม่ำเสมอ สำคัญนะลูกนะ ที่พูดนี่ ใจเย็นโลเลละ เช้าโอเค สายโอเค บ่าย อืม... เมื่อไรจะมาสักทีล่ะ เมื่อไรจะชัดสักที เมื่อไรจะใสสักที เมื่อไรจะสว่างสักที เมื่อไร ๆ ๆ นี่เขาเรียกว่า เราใจไม่เย็นหรือโลเล ต้องเย็นและรอได้จริง ๆ ถ้าได้อย่างนี้นะ รอบนี้ก็ได้แล้ว แม้เห็น แว้บ ๆ ๆ สัมผัสความสุข บางช่วงยาว ถ้าทำเป็นแล้ว มันไม่ต้องนาน ใจเย็น รอได้อย่างสม่ำเสมอ รออย่างสุภาพ นิ่มนวล ไม่ใช่รอแบบฮึดฮัดอย่างนั้น ไม่ให้รออย่างนี้นะ
คุณครูไม่ใหญ่
