พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

โอวาทหลวงปู่วัดปากน้ำ            

  ตอนที่14      โดยสิงหล    13 ส.ค. 58
        ตอนหลวงพ่อสดดังๆ ก็มีคนมาลองวิชชากับหลวงพ่อเยอะ ทีนี้น้าก็พาคนทรงคนหนึ่งมาหาหลวงพ่อ นับถือเจ้าพ่ออะไรไม่รู้ที่บ้าน คนทรงนั้นมีสมบัติอยู่ใต้ถุนบ้าน มีคนจะทำให้คนทรงนี้ตาย เพื่อจะขุดเอาสมบัติ พอน้าพาคนทรงมาหาหลวงพ่อ หลวงพ่อก็บอกเณรไปนั่งธรรมะซิ ทีนี้มันบินมาเลย พุ่งเข้ามาทางหน้าต่าง ร่างทรงร้องวี๊ด เป็นตุ๊กตาหุ่นขี้ผึ้ง หลวงพ่อก็ออกจากกุฏิมาเลย เอาแก้วมาครอบมันไว้ ครอบไอ้ตัวหุ่น มันก็บอกหลวงพ่ออย่ายุ่ง จะเอาชีวิตคนๆนี้ เณรก็อย่ายุ่ง มันก็วิ่งเข้ามาหาคนทรงท่าเดียว เราก็บอกว่าหยุดนะ เรามันคนดื้อรั้นอยู่แล้ว เราช่วยหลวงพ่ออยู่แล้ว  เณรบอกว่า "ถ้ามึงทำเขา  กูเอามึงตายแน่ " มันก็วิ่งมาเลยนะ แก้วอย่างหนาเลยนะครอบตัวมัน แต่มันวิ่งได้ จะเข้าไปหาคนทรง เราก็กันตัวคนทรงเอาไว้ เณรใช้วิชชาจัดการกับมัน   มันถอยกลับ  แล้วเณรบอกต่อว่า "มึงถอยออกมานะ มึงถอยออกมา ถึงตายแน่ถ้ามึงไม่ถอย" พอสุดเสียงมันก็หมดวิชา ละลายกลายเป็นอากาศธาตุไปหมด 
        หลวงพ่อบอก "เณรดูซิ ตราสังข์ยังมีอยู่เลย มันทำได้ไงวะเนี๊ย ขี้ผึ้งมัดด้วยสายสิญจน์มันมาหมดเลย หุ่นขี้ผึ้ง ในนั้นมีหมดเลย มีเข็ม มีมีด มีหมดในตัว ถ้าเข้าตัวเข็มแทงอวัยวะต่างๆ ตาย เรานั่งดูอยู่นะ มันวิ่งได้ แล้วคนที่ทำหมายถึงคนที่ส่งเจ้าหุ่นตัวนี้มาเป็นแขก แขกนี่มันเก่งจริงๆ ตัวฉกรรจ์เลย เขาจ้างฆ่าไม่รู้กี่หมื่น จ้างฆ่าคนทรง พอเสร็จเรียบร้อย คนทรงก็มากราบหลวงพ่อ หลวงพ่อช่วยชีวิตเลยนะเนี๊ย เสี้ยววินาทีเลย  พวกเจ้าที่เข้าทรงมันก็เก่งทุกรูปแบบ เวลามันเอาผ้าปิดหน้านะ เนื้อเป็นกิโลหายหมดเลยไม่รู้หายไปได้ยังไง เกลี้ยงเลยเหลือแต่ถาด แต่เราก็มองเห็นนะ แต่ไม่พูด มันบอกว่า "เณรอย่าพูดนะ" เป็นเรื่องของเขา  เก่งขนาดนี้ยังต้องมาให้หลวงพ่อช่วย  ไม่งั้นโดนแขกเล่นงานไม่รอดแน่
        หลวงพ่อเคยพูดว่า "เณร...เณร วัดปากน้ำเนี๊ยมีทองคำเต็มไปหมดเลยนะ" เราก็สงสัย ทองคำจะมีจริงอย่างที่หลวงพ่อพูดหรือเปล่า แต่พอนั่งดู...ทองคำมีจริงๆ... เลี้ยงคนกี่หมื่น กี่แสน กี่ล้าน กินไม่หมด...วัดปากน้ำ กินไม่หมดทองคำเยอะแยะ สมัยนั้นถ้ามีคนบอก "หลวงพ่อข้าวไม่มี" มาแล้ว แป๊บเดียวข้าวมาเลย "หลวงพ่อน้ำปลาไม่มี" เรือมาอีกล่ะ หลวงพ่อนั่งอยู่กุฏิ แต่เรือข้าวมา น้ำปลามา หลวงพ่อท่านรู้หมดเรียกมาได้ ฉันเคยถามคนที่เอาข้าวมาว่า "โยมทำไมถึงเอาข้าวมา" เขาบอกว่า "เพราะศรัทธามันเกิดเลยเอาข้าวมาวัดปากน้ำ" ทั้งๆที่แกไม่เคยนับถือหลวงพ่อด้วยนะ แต่อยู่ดีๆก็นึกอยากมาถวาย
 

   (เรื่องเล่าโดย ลุงสมจิตร ฉ่ำรัศมี บุคคลยุคต้นวิชชาเล่ม 1)