โอวาทหลวงปู่วัดปากน้ำ
ตอนที่13 โดยสิงหล 12 ส.ค. 58
แต่ก่อนจะมีแม่ชีทองสุข แม่ชีจันทร์ เขาจะสนิทกับฉันเพราะศาลาติดกัน อาจารย์อยากให้ฉันเก่ง ก็เลยไปให้แม่ชีจันทร์ แม่ชีทองสุขสอน เราก็ไปนั่งธรรมะ อาจารย์ก็สั่ง "เฮ้ยมึงนั่งให้ดีๆนะ" ทีนี้เราก็นั่งหลับกรนครอกๆ แกล้งคุณยายทองสุข คุณยายทองสุขแกเก่ง ยายจันทร์ก็เก่ง เขาว่าวิชชาไปอย่างนั้นอย่างนี้เราก็นั่งหลับ
ปกติทางเณรแม่ชีทองสุขกับแม่ชีจันทร์จะไม่รับสอนใคร นอกจากฉัน (ลุงสมจิตร) มหาพล มหาเสริม แม่ชีทองสุข เขาทำให้ตัวของเขาเป็นผู้ชายได้ด้วยธรรมกาย ฉันก็นั่งไปดูอย่างนี้ สามารถทำได้ ฉันก็ เอ๊ะ!... ทำได้ยังไงวะ...แกก็บอก "เฮ้ยอย่างนี้ก็แอบดูกูสิ" เราก็ไม่ว่าอะไร แม่ชีจันทร์ก็เป็นลูกศิษย์ของแม่ชีทองสุข ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าเวรกะดึก เดี๋ยวนี้ตายกันหมดแล้ว
เราเชื่อหลวงพ่อมาก เพราะเราประสบพบเห็นมากับตัวเราเอง ทุกอย่างที่ท่านพูดเป็นเรื่องจริง ก็เลยเลิกเรียนบาลี ไม่อยากได้ มานั่งธรรมะดีกว่า ก็เป็นเณรก้นกุฏิหลวงพ่อสะพายย่าม เดินตามหลวงพ่อไป
ก็มีโยมน้าคนหนึ่งแกเป็นคนไม่เชื่อ เป็นผู้จัดการเดินเรือสมุทร แกขับรถมาตั้งใจว่าจะฆ่าตัวตาย จะขับรถให้ชนเสาไฟฟ้า เราก็บอกอย่าพึ่งทำ อย่าทำในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ แกเปิดรถออกมาบอก "ห้ามผมทำไม ผมเสียใจ ผมอยากตาย" เราก็บอกว่า"ไปวัดดีกว่า ไปนั่งคุยกันที่วัด" จะเป็นดวงอุปการะยังไงไม่ทราบ พอผมบอก เขาก็เดินตาม ตอนเป็นเณรตอนนั้นไปบิณฑบาตที่ตลาดพลู ของก็เยอะ เขาก็ช่วยหิ้วของเดินตามมาที่วัด แล้วมานั่งคุยกันว่า เวรกรรมมีจริง แล้วเขาก็ปฏิบัติจนได้ธรรมะ ต่อมาแกก็เป็นก้นกุฏิมาเรื่อย ติดสอยห้อยตามมาตลอด จะเอาอะไรได้หมด รถเก๋ง สร้อยคอ 20 บาท แต่เราไม่เอา
(เรื่องเล่าโดย ลุงสมจิตร ฉ่ำรัศมี บุคคลยุคต้นวิชชาเล่ม 1)
