พระชาติแรก
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระสมณโคดมของพวกเราทั้งหลาย เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประเภทปัญญาธิกะ คือ ทรงเป็นผู้ที่ยิ่งด้วยปัญญา จึงทำให้พระองค์สร้างบารมีเพื่อเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าใช้ระยะเวลาน้อยที่สุด สำเร็จได้รวดเร็ว แต่คำว่า รวดเร็ว มิใช่เพียงชาติสองชาติ แต่ก็นับภพนับชาติไม่ได้ พระองค์ทรงสร้างบารมี 20 อสงไขยกับแสนมหากัป นับตั้งแต่เริ่มปรารถนาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จนกระทั่งได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ประวัติของพระองค์ชัดเจนแจ่มแจ้ง มีที่มาที่ไปตั้งแต่เริ่มสร้างบารมีหลายภพหลายชาติ สร้างความดีตลอดเรื่อยมา ตั้งแต่สมัยที่เกิดเป็นมาณพหนุ่มแบกมารดาอยู่บนบ่าขณะว่ายน้ำอยู่ในกลางทะเล ซึ่งเกิดจากเรือสำเภาแตกเพราะพายุ โดยมีความตั้งใจว่าจะพามารดาให้รอดตาย และขึ้นถึงฝั่งได้อย่างปลอดภัย และไม่หวั่นว่า มหาสมุทรจะกว้างใหญ่สักเพียงใด ถึงแม้จะเหนื่อยแสนเหนื่อยสักเพียงใด ก็จะสู้อุตสาหะอดทนแหวกว่ายพามารดาข้ามมหาสมุทรนี้ไปให้ได้
เมื่อมาณพนั้นแบกมารดาว่ายนํ้าในมหาสมุทรมาตลอดทั้งวันทั้งคืน อาการเหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลียย่อมเกิดขึ้น ในขณะนั้นเรี่ยวแรงของมาณพนั้นหมดลงแทบจะจมลงในมหาสมุทร ด้วยกำลังบุญบารมีที่ สั่งสมมา จึงทำให้พลันฉุกคิดขึ้นมาในใจว่า
“ วัฏสงสารนี้เป็นทุกข์หนักหนา และชีวิตของมนุษย์นั้น ก็เหมือนแหวกว่ายอยู่ในทะเลแห่งความทุกข์ ถ้าตัวเราต้องตายลงไปในท้องมหาสมุทรพร้อมกับมารดาในตอนนี้ ขอกุศลบุญที่เราได้แบกมารดาว่ายนํ้าในมหาสมุทรมาด้วยความเหน็ดเหนื่อยนี้ จงเป็นปัจจัยให้เราสามารถข้ามพ้นทะเลแห่งความทุกข์นี้ได้”
ครั้นตั้งจิตเป็นมหากุศลแล้ว มาณพนั้นได้ตั้งปณิธานซํ้าลงไปอีกว่า “ เมื่อเราข้ามพ้นจากวัฏสงสารได้แล้ว ขอให้เราพึงนำสัตว์ทั้งหลายข้ามพ้นจากทะเลแห่งวัฏสงสารได้ด้วยเถิด”
เมื่อตั้งมโนปณิธานอธิษฐานจิตตอกยํ้าถึงความปรารถนาที่จะนำตนและสรรพสัตว์ให้พ้นจากทะเลทุกข์ มาณพนั้นได้รับเนมิตตกนามว่า “ พระโพธิสัตว์” ทันทีและด้วยแรงอธิษฐานที่ปรารถนาความเป็นผู้ยกตนและนำสัตว์ให้พ้นจากทะเลทุกข์ จึงทำให้เกิดมหาปีติจากที่กำลังจะหมดแรงว่ายนํ้า ก็พลันเกิดกำลังใจพร้อมกับกำลังกายขึ้นมาเป็นอัศจรรย์ มีเรี่ยวแรงที่จะว่ายนํ้าแบกมารดาต่อไปได้ถึง 2-3 วัน จนในที่สุดก็เห็นฝั่งและได้แบกมารดามาขึ้นฝั่งสำเร็จ
เมื่อถึงฝั่งแล้วพระโพธิสัตว์กับมารดา ก็ได้เข้าไปอาศัยในหมู่บ้านเแห่งหนึ่ง พระโพธิสัตว์จึงได้ทำงานด้วยความขยันและอดทน เพื่อเลี้ยงดูมารดาเป็นอย่างดีจนกระทั่งมารดาถึงแก่ความตาย และเมื่อถึงคราวที่พระโพธิสัตว์ละโลกนี้ไป ก็ได้ไปบังเกิดในเทวโลก นี้คือปฐมชาติที่ได้ตั้งความปรารถนาที่จะเป็นผู้นำตนและสรรพสัตว์ทั้งหลายให้พ้นจากทะเลทุกข์ ซึ่งก็คือฐานะแห่งความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในอนาคต ในชาตินี้จึงมีชื่อเรียกว่า ปฐมจิตตุปบาทกาล หมายถึง การเกิดขึ้นของดวงจิตดวงแรกที่คิดจะเป็น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ตั้งแต่ชาตินี้เป็นต้นไป พระองค์ได้เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในภพภูมิต่างๆ เรื่อยมาหลายภพหลายชาติ คราวใดที่เกิดมาเป็นมนุษย์ จะมีสติสัมปชัญญะ มีปัญญาเฉียบแหลม มองเห็นทุกข์ภัยในวัฏสงสาร จึงได้ ตั้งมั่นทำคุณงามความดีทุกอย่าง เพื่อหาหนทางหลุดพ้นจากวัฏทุกข์ให้ได้
-------------------------------------------------------------------
GL 204 ศาสตร์แห่งการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
กลุ่มวิชาเป้าหมายชีวิต
