บทความประจำวัน

ศีลที่บุคคลรักษาจะรักษาโดยปกติภาวะคือรักษาอยู่ประจำ ไม่ได้รับศีลจากพระ แต่ก็มีศีล ปฏิบัติตามหลักศีลอยู่ประจำก็ดีรักษาโดยการสมาทานศีล คือได้รับศีลจากพระ เช่น รับศีลในงานบุญต่างๆแล้วก็ปฏิบัติตามหลักแห่งศีลข้อนั้นๆ ก็ดี หากรักษาไว้ได้เคร่งครัดสมบูรณ์ศีลนั้นชื่อว่า มีความบริสุทธิ์ผ่องแผ้ว ไม่เศร้าหมอง ไม่มีมลทิน ย่อมให้อานิสงส์สมบูรณ์

ในพระบาลีมหาปรินิพพานสูตรนั้นเอง เรียกคนที่ไม่มีศีลคนที่ไร้ศีลว่าเป็น คนทุศีล เรียกอาการที่คนรับศีลแล้วเสียศีล คือขาดความสำรวมในศีลจนศีลขาดหรือด่างพร้อยว่า ผู้มีศีลวิบัติ

เมื่อกล่าวถึงอานิสงส์หรือผลที่พึงได้จากการรักษาศีลนั้นมีผู้แสดงไว้มาก เช่น ในคัมภีร์วิสุทธิมรรคอธิบายความพระไตรปิฎกที่สำคัญ ท่านพระพุทธโฆษาจารย์ ผู้รจนาคัมภีร์นี้ได้แสดงไว้ว่า

ศีลนั้นทำให้สังคมมีหลักประกันมีความน่าอยู่ เมื่ออยู่ในสังคมเช่นนี้แล้วจะอบอุ่น ปลอดภัย อยู่เย็นเป็นสุข

ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา ท่านแสดงถึงลักษณะเป็นต้นของศีลไว้ เพื่อเป็นทางศึกษาและกำหนดลักษณะอาการของศีล

คำว่า ศีล มาจากพระบาลีว่า สีลํ' เป็นคำที่ได้ยินและพูดกันอยู่ประจำในหมู่ชาวพุทธแต่ส่วนใหญ่มิได้กำหนดหรือเข้าใจถ่องแท้ถึงความหมายของคำนี้ ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาท่านแสดงคำแปลและความหมายของคำนี้ไว้มากอย่างจนทำให้เกิดความสับสนก็มี ในที่นี้ขอแสดงประเด็นสำคัญของคำนี้ตามคัมภีร์ก่อน แม้จะดูเกินเลยหรือฟุ่มเฟือยไปสักหน่อยก็จําต้องบันทึกไว้เพื่อเป็นองค์ประกอบ

โลก คือ ดาวดวงหนึ่งในจักรวาล ได้ถือกำเนิดมายาวนานจนไม่อาจกำหนดได้ว่าเมื่อใด แต่ก็มีพัฒนาการในตัวเองเรื่อยมาโดยเย็นลงเรื่อยๆ จนกระทั่งมีน้ำตามที่ลุ่มต่ำและให้กำเนิดพืชและสัตว์ประเภทต่างๆ พืชและสัตว์ทั้งหลายได้พัฒนาการมาเรื่อยๆ เป็นล้านปี เร็วบ้างช้าบ้างตามชนิดแต่ละประเภท จนกระทั่งประเภทหนึ่งเจริญเติบโตพัฒนาการได้ดีกว่า มีมันสมองที่ฉลาดกว่า เรียกกันโดยทั่วไปว่ามนุษย์ หรือเรียกอย่างอื่นตามภาษาของแต่ละถิ่น ซึ่งมนุษย์นี้แหละที่กุมอำนาจในโลกไว้ได้ตลอดมาแต่อดีต เพราะมีสมองมีความคิดที่พิเศษกว่าพืชและสัตวโลกชนิดอื่น