บทความประจำวัน

การทำงานทุกอย่างจะใช้เฉพาะศาสตร์หรือความรู้อย่างเดียวยังไม่พอ จําเป็นต้องมีศิลป์ด้วย ผลงานจึงจะสมบูรณ์

ในเรื่องของการศึกษานั้น มีบุคคลที่ต้องทำกิจกรรมร่วมกันอย่างใกล้ชิดอยู่สองกลุ่ม คือ กลุ่มผู้เรียน ซึ่งมีคำที่ใช้เรียกอยู่หลายคำ เช่นนักเรียน ผู้เรียน นิสิต นักศึกษา ลูกศิษย์ เป็นต้น กับกลุ่มผู้สอน ซึ่งมีคำที่ใช้เรียกผู้สอนอยู่หลายคำเช่นกัน ได้แก่ ครู ผู้สอน ผู้ฝึก อาจารย์ ฯลฯ

นิสัย คือ ความประพฤติเคยชิน อันเกิดจากการปฏิบัติซ้ำๆอาจเป็นการคิด พูด หรือทำซ้ำๆในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง หรือหลาย ๆ เรื่องพร้อมๆกัน จนกระทั่งติด หลังจากติดแล้วก็จะประพฤติปฏิบัติเช่นนั้นอีกเป็นประจำเหมือนเงาติดตามตัว

การศึกษา คือ การพัฒนาผู้เรียนทั้งทางกาย วาจา ใจ ให้เป็นผู้มีนิสัยใฝ่เรียนรู้ ใฝ่ทำดีและใฝ่รักษาสุขภาพ การที่จะพัฒนาผู้เรียนให้มีนิสัยดังกล่าวได้นั้นจะต้องมีการจัดการศึกษาและการสอนอย่างเหมาะสม

มรรคมีองค์ ๘ เป็นธรรมแม่บทแห่งการปฏิบัติเพื่อพัฒนามนุษย์ทุกเพศทุกวัยทุกระดับหรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นแม่บทแห่งการปฏิบัติที่มีอำนาจประหารกิเลสทั้งปวงให้อันตรธานไปจากจิตใจของผู้ปฏิบัติได้โดยเด็ดขาดถาวร

การทำกรรมดีหรือกรรมชั่ว นอกจากก่อให้เกิดบุญหรือบาปอย่างต่อเนื่องแล้ว ยังจะก่อให้เกิดนิสัยดีหรือชั่วแก่ผู้กระทำอีกด้วย แต่กว่าการที่คนเราแต่ละคนจะรู้ว่า สิ่งใดดีสิ่งใดชั่ว สิ่งใดถูก สิ่งใดผิด สิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร อย่างถูกต้องชัดเจน แต่ละคนต่างก็รู้ผิดๆ คิดผิดๆ ทำผิดๆจนเกิดเป็นนิสัยชั่วติดตัวและก่อบาปไว้มากมาย โดยที่ไม่มีโอกาสกลับไปแก้ไขได้เลย มีแต่จะก่อให้เกิดความทุกข์ และกลายเป็นปัญหาทุกข์ในการดำรงชีวิตของตน

คณาจารย์ทั้งหลายต่างมีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรงเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ของศิษย์ของตน ดังนั้นจึงจำเป็นที่จะต้องมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์อย่างถูกต้องลึกซึ้งพอสมควร เพื่อประโยชน์ในการปฏิบัติหน้าที่ให้เกิดประสิทธิผลอย่างแท้จริง มิฉะนั้นถึงแม้จะทุ่มเทแรงกายแรงใจปฏิบัติหน้าที่ด้วยความปรารถนาดีต่อศิษย์เพียงใดก็อาจจะไม่บรรลุวัตถุประสงค์