กระต่ายกับหนู

   กระต่ายผอมกระหร่องตัวหนึ่ง  เดินหิวโซหาอาหารเรื่อยมาจนถึงยุ้ง* เก็บข่าวโพดของชาวไร่แห่งหนึ่ง  กระต่ายเห็นรูที่พวกหนู เจาะยุ้งเอาไว้จึงมุดรอดรูเข้าไปกินข้าวโพดในยุ้งจนอิ่มแปล้และใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย  อยู่ในยุ้งนานหลายวันจนตัวอ้วนพี

      อยู่มาวันหนึ่ง  กระต่ายเงี่ยหูฟังได้ยินชาวไร่คุยกันว่าจะนำข้าวโพดไปขายก็ตกใจกลัวถูกจับได้  วิ่งลนลานหาทางออกจากยุ้ง   " ตายล่ะ!  รูที่นี่มุดเข้าออกตรงไหนนะ? ทำไมมีแต่รูเล็ก ๆ ล่ะ "

     พวกหนูเห็นเข้าก็พากันหัวเราะลั่นพูดว่า  " โธ่เอ๊ย! เจ้ากระต่ายจำไม่ได่หรือไงว่าเจ้าลอดเข้ามาทางรูเล็กเล็ก ๆ คงต้องรอให้เจ้าผอมเสียก่อนจึงจะกลับออกไปได้  ฮ่ะ  ฮ่ะ  ฮ่า ".

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
ผู้หลงใหลความสุขสบายมักได้รับความเดือดร้อนในภายหลัง

:: พุทธภาษิต ::

มธุวา มญญตี พาโล   ยาว ปาปํ น ปจฺจติ
ยทา จ ปจฺจตี ปาปํ      อถ ทุกฺขํ นิคจฺฉติ

ตราบเท่าที่บาปยังไม่ให้ผล คนเขลายังเข้าใจว่ามีรสหวาน
แต่บาปให้ผลเมื่อใด คนเขลาย่อมประสบทุกข์เมื่อนั้น

* ยุ้ง  หมายถึง  สิ่งปลูกสำหรับเก็บข้าวเปลือก