ส่องธรรม ล้ำภาษิต
เรื่อง : อิ่มธรรม

สิ่งที่ควรรักษาไว้ยิ่งกว่าทรัพย์

อปฺปมาทญฺจ เมธาวี ธนํ เสฏฐํว รกฺขติ.
ปราชญ์ย่อมรักษาความไม่ประมาทไว้ เหมือนทรัพย์ประเสริฐสุด

(ขุ.ธ. ๒๕/๑๘)

คนฉลาดย่อมรักษาสิ่งที่ควรรักษา
ย่อมละทิ้งสิ่งที่ควรละทิ้ง
ชาวโลกมักรักษาทรัพย์ หวงแหนทรัพย์
ไม่อยากสูญเสียทรัพย์ไปแม้แต่น้อย
ยังมีสิ่งหนึ่งที่มีคุณค่าในการรักษามากกว่าสิ่งใด ๆ
สิ่งนั้นคือ “ความไม่ประมาท”
นักปราชญ์ที่แท้ย่อมรักษาความไม่ประมาท
เหมือนรักษาขุมทรัพย์ใหญ่ไว้
เพราะความไม่ประมาทจะรักษาทรัพย์ให้ดำรงอยู่
เพราะความไม่ประมาทจะสามารถทำให้ทรัพย์งอกเงยได้
เพราะความไม่ประมาทจะสามารถพัฒนาชีวิตให้เจริญรุ่งเรือง
ความไม่ประมาทจะทำให้ได้ทั้งโลกิยทรัพย์และอริยทรัพย์
อันจะก่อเกิดประโยชน์สูงสุดในโลกนี้และโลกหน้า
เราจึงควรละทิ้งความประมาท สะสมความไม่ประมาท
ด้วยการละชั่ว ทำดี ทำใจให้ผ่องใส อย่างเต็มที่
เร่งทำให้มากที่สุด เร็วที่สุด เต็มที่ที่สุด
ก่อนความเจ็บป่วยและมรณภัยจะมาเยือน
จะได้ไม่เสียใจในภายหลัง