ฝันในฝัน
เรื่อง : หัวหน้าชั้น วินิช พันธุ์วิริยรัตน์ [email protected] คอลัมน์นี้เฉพาะนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาเท่านั้น

Case Study กรณีศึกษา
มหันตภัยของน้ำเมา
วันที่ ๑๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๘

                  กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูง

                  ลูกขออนุญาตเล่าชีวิตในวัยเยาว์ที่ตั้งแต่จำความได้   ก็เห็นแต่ขวดเหล้ากองเป็นภูเขาอยู่เกือบทุกมุมบ้าน หันซ้ายหันขวาก็เห็นแต่คนเมานอนหลับอย่างขาดสติ เสียงที่ได้ยินประจำก็คือ คำหยาบคาย เสียงทะเลาะกันต่อมา พ่อของลูกจบชีวิตลงอย่างอนาถด้วยสุราอนาคตและชีวิตของบุคคลในบ้านถูกทำลายโดยที่ผู้ผลิตน้ำเมาไม่ต้องออกมารับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย

                 พ่อของลูก เป็นครูโรงเรียนประชาบาลใน จ.สุราษฎร์ธานี พ่อมีภรรยา ๒ คน ภรรยาคนหนึ่งมีลูกด้วยกันเป็นชาย ส่วนแม่ของลูกมีลูก ๖ คน ชาย ๔ คน หญิง ๒ คน พ่อดื่มเหล้าตั้งแต่อายุ ๑๘ ปี ดังนั้นนับตั้งแต่จำความได้ลูกจึงเห็นพ่อเมาเหล้าทุกวัน เงินเดือนแทบจะหมดไปตั้งแต่วันเงินเดือนออก ซึ่งเป็นวันที่พ่อในชุดเครื่องแบบพ่อพิมพ์ของชาตินอนอยู่ข้างทางอย่างขาดสติ และไม่สามารถกลับบ้านได้ด้วยตนเอง ซึ่งเป็นภาพที่ชินตาของทกุ ๆ คนในหมู่บ้าน ตอนนั้นลูกไม่ชอบพ่อมาก ๆ ตัวพ่อเหม็นไปด้วยเหล้า

                พ่อตั้งวงเหล้าที่บ้าน พอเมาได้ที่ก็ร้องรำทำเพลงแล้วทะเลาะกับแม่ ทำให้ค่ำคืนดึกดื่นแม่ต้องหอบหิ้วลูก ๆ เดินข้ามทุ่งนา ๔-๕ กิโลเมตรไปขออาศัยบ้านแม่เฒ่านอน บางครั้งลูกก็ต้องช่วยพ่อเชือดคอไก่เพื่อทำกับแกล้มกระทั่งค่อนรุ่งกว่าจะได้นอน และต้องเก็บ กวาด ล้างทำความสะอาด น่าเบื่อระอาที่สุด

                ในที่สุดเมื่อพ่ออายุ ๖๒ ปี ก็เป็นอัมพาตขยับไม่ได้ ต้องคอยช่วยกันพลิก ช่วยกันอุ้มแต่กระนั้น พ่อก็ใช้มือข้างขวาที่ยังพอขยับได้ยกแก้วเหล้าดื่ม

                ๑ เดือนสุดท้ายก่อนเสียชีวิต พ่อเข้าโรงพยาบาลด้วยโรคตับแข็ง จากคนที่เคยหล่อ ขาว ผิวพรรณดี ตอนนี้ตัวของพ่อถูกแอลกอฮอล์เข้าไปเผาทุกเซลล์ของร่างกายเหมือนต้นไม้ที่ถูกไฟไหม้เหลือเพียงตอดำ ๆ จากที่เคยสูงประมาณ ๑๗๐ ซม. ตอนนี้ตัวพ่อหดเหลือประมาณ ๑๐๐ ซม. กว่า ๆ

                ๗ วันสุดท้าย พ่อไม่รู้ตัวเลย  พวกเรารู้ว่าพ่อจากไปเมื่อลมหายใจหยุดเท่านั้น ตลอด ๔๔ ปีแห่งการดื่มของพ่อ นำมาแต่น้ำตาและความเศร้าโศกแก่บุคคลในครอบครัว

               พี่ชายคนโตของลูก ตอนเด็ก ๆ เรียนเก่งเป็นความหวังของครอบครัว แต่พอโตขึ้นเริ่มดื่มเหล้า วันหนึ่งเขาถูกตำรวจจับเพราะไปตีหัวคนอื่น แม่ต้องไปประกันตัวออกมา ต้องเปลี่ยนที่เรียน และปีสุดท้ายของการเรียน อยู่ ๆ พี่ชายก็กลับบ้านมาด้วยอาการผิดปกติ คือ เพ้อคลั่งพูดจาไม่รู้เรื่อง เดินเข้าป่าจนเข้าเขาไป แม่พยายามนำตัวกลับ แล้วพาไปรักษาทุกแห่งที่เขาว่าดี ใช้เวลา ๑๐ ปี อาการก็ค่อย ๆ ดีขึ้นสุดท้ายญาติลงความเห็นว่า ต้องแต่งงานจึงจะหายขาด หลังแต่งงานพี่ชายดูปกติดี แต่ทุกครั้งที่ดื่มเหล้า ก็จะออกอาการผิดปกติ เพ้อคลั่งสุดท้ายพี่ชายประสบอุบัติเหตุตายคาที่ด้วยวัย ๔๖ ปี ทิ้งภรรยาและลูกเล็ก ๆ ๓ คน ให้ดำเนินชีวิตต่อไป

                พี่ชายคนที่ ๒ และ ๓ ของลูก เป็นคนนิสัยดี ช่วยเหลือพี่น้อง แต่เป็นนักดื่มเหล้าเบียร์ที่จัดมาก บัดนี้ก็ยังเลิกไม่ได้ เกรงว่าจะมีสภาพไม่ต่างจากพ่อ

               พี่ชายคนที่ ๔ ตอนเด็กเรียนใช้ได้ แต่สุดท้ายเรียนไม่จบ เพราะรักสนุกชิงสุกก่อนห่ามทำผู้หญิงท้องหลายคน ผู้หญิงบางคนถูกพี่ชายปล่อยให้เลี้ยงลูกเอง บางคนพี่ชายก็เอาลูกมาให้พ่อกับแม่ของลูกเลี้ยง ลูกชายคนหนึ่งของเขาที่พ่อของลูกเอามาเลี้ยงในวงเหล้าตั้งแต่แบเบาะ และถูกผู้ใหญ่ในวงเหล้าป้อนเหล้ามาตลอด พออายุ ๓ ขวบ ก็ร้องว่า “น้องติ๊กินเหล้า” เขาติดเหล้าตั้งแต่ ๓ ขวบ

              พี่ชายคนที่ ๔ ตั้งโรงงานกลั่นเหล้าเถื่อนขายส่งและดื่มเหล้าจัด สุดท้ายประสาทหลอนมองเห็นคนไล่ฆ่าตัวเองตลอดเหมือนคนบ้าจนถึงทุกวันนี้

              นับว่าคนในตระกูลทุกคนที่เป็นชายตั้งแต่พ่อ พี่ชาย หลานชายทุกคน ล้วนติดเหล้าแม้แต่พี่ชายต่างมารดาก็เปิดร้านขนาดย่อม ๆขายเหล้าและตั้งหน้าตั้งตาดื่มเป็นล่ำเป็นสันติดเหล้างอมแงม มีสภาพไม่ต่างจากพ่อเท่าไรนัก

             พี่สาวของลูก ช่วยคุณน้าทำโรงงานกลั่นเหล้าขายตั้งแต่เด็ก โดยไปแอบผลิตในป่าลึก เปิดกิจการตอนอาทิตย์ตกดิน และต้องหวาดผวาเพราะกลัวตำรวจ เวลาตำรวจมาที่บ้าน เขาจะนำน้ำเมาเทรวมกับน้ำในโอ่งเพื่อทำลายหลักฐาน ท้ายสุดต้องปิดโรงงานเพราะมีคนเอาช้างไปล่ามคร่อมโรงงาน จนพี่สาวและน้าเกือบโดนช้างเหยียบตาย

                 เมื่อพี่สาวเข้ามหาวิทยาลัย ก็ไปเข้ากลุ่มเฮฮาปาร์ตี้ จนอยู่ปี ๒ ก็มีคนชวนมาวัดทำให้ความรู้สึกนึกคิดเปลี่ยนไปในทางที่ดี หลังจากนั้นก็อยากจะทำแต่ความดีและมาวัดบ่อยขึ้นหลังจากจบการศึกษา พี่สาวจึงอุทิศตนเข้ามาช่วยงานพระศาสนาในวัดจนถึงทุกวันนี้

หลังจากส่งคำถามไปกราบเรียนถามคุณครูไม่ใหญ่แล้ว
ก็มีคำตอบจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ดังนี้

                  ๑. พ่อดื่มเหล้ามาก จึงเห็นกรรมนิมิตเป็นอุปกรณ์ในการดื่ม รวมกับเคยต้มเหล้าเถื่อนก็กลัวตำรวจจับ ความฝังใจนี้จึงทำให้เห็นผสมผสานกันเป็นตำรวจใส่หมวกแก๊ปเป็นขวดเหล้า

                   พ่อรู้สึกทรมานในช่วงตัวหดเล็กลงด้วยแอลกอฮอล์ แต่อดเหล้าไม่ได้เพราะติดเหล้าจึงเกิดความอยากมาก

                  ๒. พ่อตายแล้วดิ่งลงไปที่มหานรกขุม ๕ ทันที มีกายใหญ่โตมากขนาดภูเขา ถูกจับนอนอยู่ริมธารน้ำกรดสีดำร้อน โดยตัวนอนหงายอยู่บนบก แต่หัวจมอยู่ในธารน้ำกรดสีดำร้อนทำให้ธารน้ำกรดไหลเข้าปาก

                   สลับกับการถูกนายนิรยบาลยกหัวขึ้นมาตักน้ำกรดกรอกเข้าไปในปาก ทุกข์ทรมานมาก กว่าจะตายก็นาน ตายแล้วก็เกิดใหม่ ถูกกรอกใหม่อย่างนี้อีกยาวนาน ไม่มีโอกาสรับบุญ ทุกบุญที่ทำไปให้ เพราะกรรมยังหนักอยู่ แต่บุญไปคอยอยู่ที่ยมโลก ซึ่งอีกยาวนานเป็นกัปกว่าจะได้ไปรับบุญที่ยมโลก จะช่วยท่านได้ลูกก็ต้องเข้าถึงพระธรรมกายอย่างคุณยายอาจารย์ฯ

                  ๓. พี่ชายคนโตเรียนเก่ง แต่อยู่ ๆ เสียสติไป ๑๐ ปี เพราะกรรมในอดีตและกรรมปัจจุบันที่ดื่มเหล้ามากมาส่งผล ตายแล้วใหม่ ๆ ก็วนเวียนอยู่กับครอบครัว ๗ วัน แล้วก็ไปเข้าสิงลุงจริง ๆ

                  ๔. หลังจากนั้นก็ถูกเจ้าหน้าที่พาตัวไปยมโลก กำลังถูกกรอกน้ำทองแดงร้อนอยู่ด้วยความทุกข์ทรมานมาก ๆ ได้รับบุญที่อุทิศไปแต่ยังไม่พ้นกรรม ให้ทำบุญอุทิศไปให้อีกบ่อย ๆ

                  ๕. พี่ชายคนที่ ๔ มีกรรมดื่มสุราแล้วชอบทะเลาะวิวาททั้งอดีตและปัจจุบัน รวมทั้งกรรมต้มเหล้าทั้งดื่มและขาย จึงทำให้ประสาทหลอนเห็นเหมือนคนไล่ฆ่า และที่ไม่ประสบความสำเร็จในธุรกิจการงาน เพราะทานบารมีเก่าน้อย อีกทั้งยุ่งแต่อบายมุข ชีวิตจึงไม่เจริญรุ่งเรือง ให้เลิกอบายมุขทุกอย่างอย่างเด็ดขาด แล้วหันมาสั่งสมบุญด้วยการทำทาน รักษาศีล แต่อย่าเพิ่งภาวนา อาการก็จะดีขึ้นกว่านี้ และมีทางประสบความสำเร็จในชีวิตได้

                 ๖. หลานชายในอดีตเคยทั้งดื่มเหล้าต้มเหล้า ด้วยกรรมนี้จึงดึงดูดให้มาอยู่ในครอบครัวขี้เมา ทำให้ถูกมอมสุราตั้งแต่ยังเด็กและติดเหล้าตั้งแต่ ๓ ขวบ

                 ๗. แม่เฒ่าตายแล้วไปเป็นภุมเทวดา มีวิมานซ้อนอยู่ที่บ้านเดิม ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ทำให้สาวขึ้น สบายขึ้นกว่าเดิม

                 บ้านเดิมของท่านเป็นบ้านร้าง แต่วันดีคืนดีก็มีคนได้ยินเสียงตำหมากและเสียงเดินเพราะช่วงแรกท่านยังติดนิสัยเป็นมนุษย์อยู่อีกทั้งบุญที่มีคนอุทิศไปให้ท่านยังน้อยอยู่

                 เพื่อน ๆ ที่วัดได้ไปสวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุที่บ้านท่าน ทำให้ใจท่านผ่องใสขึ้น เพราะได้อุทิศบุญที่สวดไปให้ท่าน

                 ๘. แม่มีกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารทั้งอดีตและปัจจุบันมาส่งผล ทำให้ไม่แข็งแรง หัวใจโตส่วนอาการปวดหูและนอนไม่หลับเป็นเพราะวจีกรรมด่าว่าพูดคำหยาบ และเคยไปตบบ้องหูของหลานที่เรียกแล้วทำเป็นไม่ได้ยินในอดีตตามมาส่งผล ให้ทำตามแพทย์แนะนำและทำบุญทุกบุญ

                 ๙. น้าสาวตาบอด ๑ ข้าง หูเสีย ๑ ข้างเพราะกรรมในอดีตเป็นขี้เมาทั้งที่เป็นผู้หญิงแล้วได้ไปตบตีทำร้ายเขาด้วยไม้ จนอีกฝ่ายตาบอด ๑ ข้าง หูเสีย ๑ ข้าง ดังที่น้าเป็นอยู่

                 ๑๐. น้าสาวมีกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารและกับแกล้มทั้งอดีตและปัจจุบัน จึงทำให้มีโรคมาก น้าโดนวัวขวิดและประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง แต่ยังไม่ตายเพราะมีบุญสงเคราะห์ญาติตามหล่อเลี้ยงอยู่

                  น้าสาวทำทานในอดีตมาน้อย เพราะความตระหนี่จึงไม่ได้รับมรดกจากยาย ทั้ง ๆ ที่เป็นลูกคนเล็ก ให้น้าสาวสั่งสมบุญทุกบุญให้มาก ๆ ก็จะมีชีวิตที่ดีขึ้น

                 ๑๑. เบี้ย ๒ อันที่อยู่ที่พี่สาวลูกตอนนี้ไม่มีอาคมอะไรเหลืออยู่แล้ว ส่วนคนที่ตายไปหรือมีอันเป็นไปต่าง ๆ ก็ไม่เกี่ยวกับเบี้ย แต่เกี่ยวกับการกระทำของแต่ละคน

                 ๑๒. ที่ลูกและพี่สาวมาเกิดในครอบครัวที่ติดเหล้ากันงอมแงม ก็เพราะกรรมในอดีตชอบดื่มเหล้าและเลี้ยงเหล้าพรรคพวกเพื่อนฝูง

                  การช่วยต้มเหล้าเถื่อนขาย จะทำให้มีเชื้อวิบากอยู่ในแวดวงนี้อีก และจะเป็นเหตุให้ขาดสติได้

                  อดีตที่ผิดพลาดลืมให้หมด แล้วให้ตั้งใจทำบุญทุกบุญ ทั้งทาน ศีล ภาวนาให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ ก็จะช่วยให้พ้นวิบากนี้ได้

                  ๑๓. พี่สาวของลูกคืออดีตทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวชเมื่อพุทธันดรที่ผ่านมาแต่มีเศษกรรมกาเมฯ จึงมาเป็นผู้หญิง และมีเศษกรรมสุรา จึงมาเกิดในครอบครัวที่ดื่มสุรา ต้มเหล้า ชาตินั้นออกบวชตามพระราชาตลอดชีวิต ทำหน้าที่เผยแผ่และปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงดวงใส พอเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้ แต่ยังไม่พอพ้นกรรมอื่น ๆ ชาตินี้บุญนั้นจึงทำให้มาเป็นเจ้าหน้าที่วัด

                  ๑๔. ส่วนตัวลูกก็เป็นกองเสบียงแบบตามอารมณ์ของหมู่คณะ ส่วนครอบครัวลูกมีสายบุญบาง ๆ กับหมู่คณะ ต้องชักชวนให้มาสร้างบุญปัจจุบันกับหมู่คณะให้มาก ๆ

บทสัมภาษณ์เจ้าของเคส
เจ้าของเคส : พี่ชายคนโตเรียนเก่ง แต่อยู่ ๆ เสียสติไป ๑๐ ปี เพราะกรรมในอดีตและปัจจุบันที่ดื่มเหล้ามากมาส่งผล ตายแล้วใหม่ ๆ ก็วนเวียนอยู่กับครอบครัว ๗ วัน แล้วก็ไปเข้าสิงลุงจริง ๆ ข้อนี้ก็อัศจรรย์ ที่พี่สาวลูกของลุงนั่งคุยกับลุงเหมือนนั่งคุยกับพี่ชายของลูก พี่สาวจึงมั่นใจว่าเป็นวิญญาณของพี่ชายของลูกจริงที่เข้าสิงพ่อของเขา และเมื่อพี่ชายประสบอุบัติเหตุตายใหม่ ๆ ทางบ้านยังไม่รู้ เขาก็มาวนเวียนเคาะปิ่นโตและเปิดฝาหม้อเสียงดัง ซึ่งเมื่อคุณน้าได้ยินเสียงดังประหลาด ๆ ของปิ่นโตและฝาหม้อ ก็รู้สึกแปลกใจ แต่พอทราบว่าพี่ชายเพิ่งประสบอุบัติเหตุและเสียชีวิตคาที่ ทำให้รู้ว่าน่าจะเป็นวิญญาณของพี่ชาย ที่อยากจะกลับมาบอกทุกคนในครอบครัว

เจ้าของเคส : ตลอดชีวิตของพี่ชายคนที่ ๔ ก็อยู่ในแวดวงของอบายมุขถึงทุกวันนี้ แต่ก็ได้บุญกับช่วงที่ลูกชายมาบวช และทำบุญต่อเนื่องที่วัด บุญก็คงจะส่งถึงพี่คนนี้ได้บ้าง อาการต่าง ๆ ที่เคยหนักก็ค่อย ๆ ดีขึ้นเป็นลำดับ และพี่ ๆ น้อง ๆ ลูก ๆ ได้แต่คาดหวังว่า สักวันพี่คงจะออกห่างจากอบายมุข ตั้งใจทำมาหากิน และประสบความสำเร็จในชีวิตได้

เจ้าของเคส : น้ำเมายาเสพติดทุกชนิดทำลายหน่วยย่อยเล็ก ๆ ของสังคม นั่นคือครอบครัวเมื่อหัวหน้าครอบครัวคือพ่อผู้เป็นต้นแบบของลูก ๆ เมาขาดสติ ทะเลาะเบาะแว้งทุบตีกับแม่เหล่านี้ย่อมส่งผลต่อจิตใจ ความเป็นอยู่ ความรู้สึกนึกคิดของลูก มันจึงเป็นบ่วงโซ่แห่งกรรมที่ส่งต่อถึงลูก ๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อพ่อดื่มได้ ลูกก็ดื่มได้ เมาได้ สังคมครอบครัวล้มละลายทางศีลธรรม และขยายสู่สังคมภายนอก ส่วนครูผู้ได้ชื่อว่าเป็นพ่อพิมพ์ของชาติ เมื่อพ่อพิมพ์บูดเบี้ยวเสียแล้ว เด็ก ๆ ซึ่งเป็นสังคมเล็ก ๆ ของหมู่บ้าน ก็ถูกหล่อหลอมด้วยพ่อพิมพ์ที่บูดเบี้ยวด้วยน้ำเมา เมื่อครูดื่มได้ เด็กก็ดื่มได้ เด็ก ๆ ก็เติบโตมาเป็นพ่อเป็นแม่ขี้เหล้า เป็นวงจรบาปต่อไปท่านผู้ผลิตเจ้าของโรงงานทั้งหลายจงหลับตานึกต่อเอาเองเถิดว่า ผลกระทบที่บังเกิดขึ้นต่อสังคมเล็ก ๆ จากครอบครัว หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ ฯลฯ จะเกิดอะไรขึ้นกับสังคมไทยต่อไป จงหยุดผลิตปิดโรงงานผลิตน้ำเมาเสียเถิด จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งต่อทุกครอบครัว ต่อสังคมไทย และประเทศชาติ