ลูกหลวงพ่อ
เรื่อง : พระมหาภูรัช ทนฺตวํโส
ทำไม..อาตมาจึงสนใจการฝึกสมาธิ ?
ทุกสิ่งมีอยู่แล้วที่กลางกาย แม้อารมณ์สบายที่กำลังแสวงหา
เพียงทำใจหยุดนิ่งนิ่งเดี๋ยวก็มา เชื่อเถิดหนาว่าเหลือเชื่อ...แต่ก็จริง
(ตะวันธรรม)
“สิ่งแรกที่ทำให้อาตมามีความรู้สึกว่าพระพุทธศาสนานั้นน่าสนใจ คือ สมาธิ" ชาวตะวันตกส่วนมากมองพระพุทธศาสนาในแง่ที่ดี พวกเราอยากเรียนรู้ อยากใกล้ชิด หรือมีโอกาสพูดคุยสนทนาธรรมกับใครสักคนที่เข้าใจถึงแก่นแท้จริง ๆ โดยเฉพาะเรื่องศาสตร์แห่งสมาธิ ซึ่งเป็นเรื่องที่พวกเราสนใจมากที่สุด
“เพราะสมาธิเป็นเรื่องใหม่ที่สำคัญและไม่ค่อยมีปรากฏในปรัชญาของชาวตะวันตกแต่กลับมีปรากฏชัดเจนในพระพุทธศาสนา การนั่งสมาธิจึงเป็นเรื่องน่าสนใจที่พวกเราไม่ค่อยรู้จัก จึงได้มีการศึกษาและวิจัยเกิดขึ้นมากมายเพื่อพิสูจน์ แล้วผลลัพธ์ที่ได้เหมือน ๆ กันก็คือสมาธินี้เองที่เป็นกุญแจไขไปสู่ความสำเร็จต่าง ๆ
“สมาธินี้ดีทั้งต่อสมอง ดีทั้งต่อสุขภาพกาย และดีต่อใจ ทำให้เราควบคุมตัวเองได้มากรับมือกับความเครียดและแรงกดดันต่าง ๆ ได้ดีขึ้น ทำให้เราฉลาดในการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ช่วยให้เรามีจิตใจที่ดีขึ้นและมั่นคงมากขึ้น ทั้งยังเข้าใจผู้อื่นได้ดีขึ้นอีกด้วย นี้แหละคือสิ่งที่พวกเราอ่านเจอ และด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้ชาวตะวันตกหลาย ๆ คนอยากจะรู้จริง ๆ ว่า ต้องทำอย่างไรใจจึงจะหยุดนิ่งจนเป็นสมาธิ
“อาตมาชื่อ พระซันเดอร์ เขมธมฺโม พรรษา ๑๔ จากวัดพระธรรมกายเนเธอร์แลนด์เป็นชาวตะวันตกโดยกำเนิด รู้จักพระพุทธศาสนาจากวัดพระธรรมกายเบลเยียมตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๔๑ ตอนเป็นนักศึกษา เพราะอาตมาสนใจศึกษาเรื่องของสมาธิ จึงสนใจพระพุทธศาสนาด้วย
“เมื่อมาวัดครั้งแรก สิ่งที่ประทับใจคือคำสอนของครูบาอาจารย์ของวัดพระธรรมกายที่สอนให้เรารู้จักการมองตัวเอง ฝึกฝนตัวเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่คนเรามักจะมองข้ามไป เพราะเราศึกษาหาความรู้ต่าง ๆ ในโลกตั้งแต่เกิด และมองแต่สิ่งนอกกาย จนบางครั้งบางทีเราเองก็ลืมไปว่าเราเป็นใคร
“เมื่อวัดสอนให้เรามองเข้ามาในตัว เรียนรู้จากตัวเองก่อนว่าในตัวเรามีอะไรที่ดีบ้าง มีนิสัยเสียอะไรบ้างที่เราต้องแก้ไข ซึ่งจากตรงนี้ทำให้เรารู้จักตัวเอง เห็นตัวเองชัดเจนขึ้น จึงจะเริ่มฝึกนิสัยให้ดีขึ้นได้ ซึ่งการฝึกนั้น คือการฝึกด้วยการทำความดี มันง่ายมาก เพียงแค่ทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิทำใจให้หยุดนิ่งจนพบความสุขภายใน ซึ่งคอนเซ็ปต์ของการฝึกฝนตัวเองนี้ จะทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ที่ดีขึ้นในทุกด้าน เป็นคนที่ดีที่สังคมและโลกต้องการ
“อีกสิ่งหนึ่งที่วัดนี้สอน คือเรื่องของศีล ๕ ซึ่งไม่ได้มีความสำคัญเฉพาะคนที่เข้าวัด แต่เป็นข้อปฏิบัติที่ชาวโลกทุกคนควรนำไปใช้ในชีวิต และเป็นมาตรฐานความดีของการเป็นมนุษย์
“นอกจากนี้ คำสอนหลักที่สำคัญอีกประการหนึ่งของพระพุทธศาสนา คือ การทำสมาธิเมื่อเราทำสมาธิจนใจสงบแล้ว เราจะพบความสุขจากภายใน
“การทำสมาธิ คือ การเอาใจไว้ในตัวเราในจุดที่นิ่ง ๆ เมื่อใจเรานิ่ง จะทำให้การทำงานของใจดีขึ้น บริสุทธิ์มากขึ้น เราก็จะเห็นโลกไปตามความเป็นจริง เหมือนแก้วที่ใส่น้ำ พอน้ำนิ่งก็จะมองทะลุได้ ใจของเราก็เช่นกัน เมื่อใจหยุดนิ่ง ก็จะเห็นความสว่างจากภายใน
“เราจะประคองทั้งสติและความสบายให้สมดุลพร้อมกัน จนกระทั่งใจหยุดสนิทนิ่งอยู่ภายใน ซึ่งจะมีความสุขที่แท้จริงเกิดขึ้นในตัวเรา ความสุขที่มีอิสรเสรีและอิ่มเอม โดยที่เราไม่ต้องการปัจจัยอะไรจากภายนอกมาเติมเต็มเลย
“เมื่อเข้าใจพระพุทธศาสนาอย่างนี้แล้ว อาตมาจึงตัดสินใจบวชในพระพุทธศาสนา เพราะนี้คือชีวิตที่งดงาม.. ”
