อยู่ในบุญ ฉบับที่ ๕ ประจำเดือนมีนาคม พ.ศ.๒๕๔๖

นักสร้างบารมีที่แท้ ไม่มีคำว่า แค่นี้พอก่อน

นักสร้างบารมีที่แท้ ไม่มีคำว่า แค่นี้พอก่อน
เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาหลวงพ่อธัมมชโย
 


         วันนี้เป็นวันสำคัญวันหนึ่งในทางพระพุทธศาสนาวันมาฆบูชา วันมหาสังฆสมาคม รุ่นแรก ๑,๒๕๐ รูป มารับพุทโธวาท ว่าด้วยหลักการ วิธีการ แล้วก็แนวทางปฏิบัติ เพื่อจะได้นำไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ให้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน เพื่อประโยชน์สุขของมวลมนุษยชาติทั้งหลาย หมู่มนุษย์ก็จะได้สร้างบารมีได้ดำเนินชีวิตเป็น เพราะมนุษย์ส่วนใหญ่นั้นไม่ได้รู้เลยว่า เกิดมาทำไม แล้วก็ไม่รู้ว่าโลกมนุษย์นี้เป็นโลกแห่งการเกิดมาสร้างบารมี เป็นโลกที่เกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง เพราะขึ้นชื่อว่าเกิดมา ได้อัตภาพมนุษย์นี้แล้ว ต่างก็มีวัตถุประสงค์หรือภารกิจหลักเพื่อมา ทำพระนิพพานให้แจ้ง ผู้รู้คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านตรัสเอาไว้ ว่านิพพานํ ปรมํสุขํ นิพพานเป็นบรมสุข คือ สุขอย่างยิ่ง นิพพาน ปรมํ วทนฺติ พุทรา พระพุทธเจ้าทั้งหลาย กล่าวว่า พระนิพพานน่ะ เป็นเยี่ยม นี่เป็นคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ ซึ่งท่านผ่านประสบการณ์ชีวิตอันยาวนาน มาทุกระดับ ตั้งแต่จนสุดไปรวยสุดกระทั่งเป็นถึง พระเจ้าจักรพรรดิ

        ถ้ารู้ว่าโลกใบนี้เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี สัมปรายภพคือโลกหน้า เป็นโลกแห่ง การเสวยผล ถ้าตอนที่เป็นมนุษย์ได้ทำบาปอกุศลเอาไว้ สัมปรายภพก็เป็นทุคติ มีความทุกข์ทรมาน แต่ถ้าได้สั่งสมบุญบารมีเอาไว้ ตั้งใจละชั่ว ทำความดี ทำใจให้ผ่องใส สัมปรายภพก็จะมีสุคติเป็นที่ไป ซึ่งความเข้าใจในพุทธโอวาทที่ทรงสอนให้ละชั่ว ทำความดี ทำใจ ให้ใสนี้น่ะ เป็นคำสอนที่สำคัญมาก จะบ่งบอกถึงอนาคตที่รุ่งโรจน์ หรือร่วงโรยได้ ดังนั้นเรา ต้องปฏิบัติให้ลูกหลักวิชชา ในการดำรงชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ต้องอยู่ด้วยความไม่ประมาท ต้องสร้างบารมี ต้องสร้างคุณงามความดีอย่างเดียว โดยวัตถุประสงค์ หรือเป้าหมายคือ ทำพระนิพพาน ให้แจ้งฉะนั้นน่ะ เราก็จะต้องใช้ทุกอนุวินาที สร้างบุญ สร้างบารมี สร้างความดีกันให้เต็มที่เต็มกำลัง ถ้าทุ่มเททำจนหมดใจ จะไม่มีวันหมดตัว ถ้าอดทนสร้างบารมี จะมีนิพพานเป็นที่ไป ถ้าใจใสๆ จะแก้ไขอะไรก็ได้ทุกอย่าง

     และการสร้างบารมีในโลกนี้จะมีการชิงช่วง และก็ช่วงชิงอยู่ตลอดเวลา ระหว่างกุศลกับอกุศล ระหว่างความตระหนี่กับการสละออก เป็นต้น ความตระหนี่เป็นภัยในปรโลก ความประมาทในชีวิตเป็นอันตรายร้ายแรงต่อชีวิตในวัฏสงสาร ถ้าเราจะหนีวัฏฏะ หรือเราจะรื้อวัฏฏะ ก็ต้องทุ่มเทสร้างบารมีกันให้สุดใจ ต้องไม่ตระหนี่เสียดายทรัพย์เราถึงจะได้สมบัติอจินไตย สมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่องในภพชาติต่อๆ ไป อย่าลืมว่าความตายไม่ได้มีนิมิตหมาย ไม่มีใคร รู้ว่าจะตายวันไหน เวลาไหน สถานที่ไหน ด้วยอาการอย่างไร เพราะฉะนั้นน่ะแม้มีทรัพย์มาก แต่ถ้าไม่ได้สละออก ก็นำเอาติดตัวไปไม่ได้ นักสร้างบารมีที่แท้จริงต้องไม่คิดว่า เราทำบุญมามากแล้ว คราวนี้ทำแค่นี้ พอก่อน แล้วก็หวงแหนทรัพย์เอาไว้โปทำอย่างอื่น ที่ไม่เป็น เหตุหรือไม่เป็นทางมาแห่งบุญบารมี ถ้าเป็นยอดนักสร้างบารมีที่แท้จริง คำว่าแค่นี้ พอก่อนก็จะไม่มีอยู่ในหัวใจของนักสร้างบารมี นักรบกองทัพธรรมเลย แต่จะทุ่มเทเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการสร้างบารมี เพราะว่าความตาย ไม่มีนิมิตหมาย ใสกับหมองกำลังชิงช่วงกันอยู่ บุญกับบาป กุศลกับอกุศล กำลังชิงช่วงกันอยู่ เราต้องชิงช่วงมาสร้างบารมี ก่อนที่จะถูกช่วงชิงไป เพื่อให้มีบารมีมากๆ จะได้ทำพระนิพพาน ให้แจ้งเพราะว่าพระนิพพานนั้นน่ะ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ ตรัสยืนยันเหมือนกันหมดว่าเป็นเยี่ยมจริงๆ

       วันนี้วันมาฆบูชา เราจะต้องปฏิบัติ ตามพุทโธวาท เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการ เกิดมาเป็นมนุษย์ ให้ได้เข้าไปถึงพระรัตนตรัยภายใน คือ พุทธรัตนะ ธัมมรัตนะ สังฆรัตนะ รัตนตรัยทั้ง ๓ นี้ เป็นที่พึ่งที่ระลึกอันประเสริฐ ของพวกเราทั้งหลาย สิ่งอื่นที่จะเป็นที่พึ่งที่ระลึกเท่านี้ หรือยิ่งไปกว่านี้น่ะ ไม่มีอีกแล้ว พระรัตนตรัยนี้เป็นแก่นของพระพุทธศาสนา เป็นหลักของพระพุทธศาสนา และเป็นหลักชัยในชีวิตของเรา และชาวโลกทั้งหลาย

 

วันอาทิตย์ที่ ๑๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๔๖ 
(ภาคเช้า)

 

บทความนี้ ถูกใจคุณหรือไม่ + -

สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like facebook กัลยาณมิตร

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล