ทบทวนบุญ
เรื่อง : พระสมศักดิ์ จนฺทสีโล

จากภายในตน... สู่บุคคลรอบข้าง... ขยายกว้างสู่ชุมชน
          เมื่ออุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนได้ประสบกับความสุขภายในตนแล้ว ย่อมจะเกิดความรู้สึกของการเป็นผู้ให้ คืออยากจะให้ผู้อื่นมีความสุขเช่นตนเอง หรือแม้กระทั่งอยากจะให้สิ่งดี ๆ เกิดขึ้นกับสังคมและสิ่งแวดล้อมรอบข้าง ดังนั้น ศูนย์อบรมหลายแห่งจึงจัดกิจกรรมเดินธรรมจาริก เพื่อไปช่วยพัฒนา วัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง ดังเช่น ศูนย์อบรมในจังหวัดอุบลราชธานี ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นต้นแบบต้นบุญ หนุนนำค้ำจุนพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในอำเภอ น้ำขุ่น โครงการบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนครั้งนี้ ถือว่าได้ยกระดับของจิตใจผู้คนให้สูงขึ้น โดยเหล่าอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนได้รวมพลังธรรมจาริกไปพัฒนาวัดซำสะกวยน้อย จากวัดรกร้างจนกลายเป็น วัดสะอาดสะอ้านและเป็นศรีสง่าแก่ชุมชน

           ส่วนอีกแห่งหนึ่ง อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ยอดทหารหญิงจักรพรรดิ จากศูนย์อบรมวัดเขาวงจินดาราม อำเภอบ่อพลอย จังหวัดกาญจนบุรี ได้พร้อมใจกันไปพัฒนาวัดเขาพระศรีรัตนาราม อำเภอ บ่อพลอย ซึ่งเป็นวัดใกล้ร้างให้คืนความสว่างไสว โดยเปิดตัวการเดินทางอย่างกระหึ่มกึกก้อง ด้วยขบวนสุภาพสตรีสีขาว มือขวาถือไม้กวาด มือซ้ายถือบุ้งกี๋ มุ่งหน้าไปด้วยหัวใจที่เบิกบาน ก้าวเดินไปด้วยความภาคภูมิใจ พร้อมกับประกาศก้องด้วยว่าจะมีการพัฒนาวัด แถมยังประกาศเชิญชวนชายแมนแมนให้มาบวชแสนรูปเข้าพรรษาไปด้วย ทำให้ ไม่ว่าขบวนสุภาพสตรีสีขาวก้าวไปทางไหน ก็จะได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก ชาวบ้านที่พบเห็นต่างก็พากันโจษขาน ว่า "นั่นไง ๆ ...อุบาสิกาแก้ว หน่ออ่อน เขาบอกว่าจะมาช่วยพัฒนาวัดบ้านเรา"

          อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน อีกท่านหนึ่งเล่าว่า
พวกเราเดินกันเป็นแถวเป็นแนวพร้อมเพรียง สวยงามจริง ๆ แม้แดดจะร้อน แต่ใจเราไม่ร้อนเลยสักนิด มีแต่ความภาคภูมิใจที่จะได้ไปพัฒนาวัด ขนาดอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนรุ่นป้า รุ่นยาย ก็ไม่มีใครยอมขึ้นรถสักคนเดียว ทุกคนอยากร่วมกันเดิน อยากแสดงพลังเพื่อประกาศให้โลกได้รู้ว่า ขณะนี้พระพุทธศาสนากำลังเฟื่องฟู และพวกเรากำลังจะไปช่วยกันพัฒนาวัดให้รุ่งเรือง

          "ดิฉันได้รับบุญขัดห้องน้ำ แต่ตอนที่ไปเห็นสภาพของห้องน้ำครั้งแรก โอ...เข่าแทบทรุด แต่ทุกคนก็ทำกันอย่างเต็มที่ ทำไปก็อธิษฐานจิตไป ทำจนห้องน้ำสะอาดหมดจด แล้วกลิ่นยังหอมมาก ๆ ด้วยนะคะ ขนาดลูกผู้หญิงยังมาช่วยกันพัฒนาวัดได้ ขนาดนี้ แล้วลูกผู้ชายแมนแมนล่ะคะ อย่าปล่อยให้ตัวเองพลาดโอกาสที่จะมาบวชในรุ่นเข้าพรรษา ขอให้มาช่วยกันฟื้นฟูพระพุทธศาสนา จะได้เดินธุดงค์ ธรรมชัยไปพัฒนาวัดให้รุ่งเรือง แล้วจะรู้ว่าชีวิตนี้น่าภูมิใจขนาดไหน "

          อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนท่านหนึ่งเล่าให้ฟังอีกว่า พอมาเห็นวัดแล้วรู้สึกเป็นห่วงมาก แต่เดิมวัดนี้ เป็นวัดที่สวยงาม อยู่บนเขา อากาศดีมาก แต่วันเวลา ผ่านไป พระลดลง คนก็เข้าวัดลดลง การมาพัฒนา วัดในครั้งนี้ จึงเป็นความภาคภูมิใจครั้งยิ่งใหญ่ของชีวิต ต่อไปชาวบ้านในชุมชนคงอยากเข้าวัดมากขึ้น แล้วพวกเขาก็จะพูดกันว่า วัดนี้สะอาดแล้ว ได้รับการพัฒนาแล้ว เพราะอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ต้อง กราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงค่ะ ที่ให้บุญใหญ่แก่ลูก ๆ อุบาสิกาแก้ว ด้วยการให้ออกมาพัฒนาวัด ถ้าไม่มีโครงการของหลวงพ่อ ลูก ๆ ก็คงจะได้ทำความสะอาดแต่บ้านของตัวเอง และคง จะไม่รู้ว่า ความปลื้มใจที่ได้พัฒนาวัดนั้นยิ่งใหญ่และ น่าประทับใจขนาดไหน ลูก ๆ ทุกคนสัญญาว่าจะทำหน้าที่เพื่อพระพุทธศาสนาอย่างหนักแน่น จริงใจ ตลอดไปค่ะ

          พระครูธรรมธรเสนาะ ธมฺมธีโร เจ้าอาวาส วัดเขาพระศรีรัตนาราม ได้กล่าวคำชื่นชมถึงอุบาสิกา แก้วหน่ออ่อนทุกคนว่า "หลวงพ่อรู้สึกดีใจ ภูมิใจ ที่ เห็นอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนมาช่วยหลวงพ่อพัฒนาวัด เพราะตัวหลวงพ่อเองกำลังก็ถดถอยลง พัฒนาได้ในพื้นที่ที่จำกัด วัดจึงรกร้าง ดูน่ากลัว ชาวบ้านเลย ไม่เข้าวัด แต่ตอนนี้ไม่แล้วนะ วัดสว่างแล้ว หญ้าที่เคยรกก็หายหมด ห้องน้ำที่สกปรกก็สะอาด โบสถ์วิหารก็สดใสสะอาดตาไปทุกแห่ง อนุโมทนาบุญกับอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนด้วย"

จากชุมชนสู่สังคม ประเทศชาติ และชาวโลก

          กิจกรรมทางพระพุทธศาสนาที่เกิดขึ้นแต่ละโครงการ มิใช่เรื่องของผลประโยชน์ แต่เป็นเรื่องของการสร้างคุณประโยชน์ให้เกิดแก่สังคม โครงการทางธรรมะเป็นกิจกรรมแห่งความเอื้อเฟื้อ และมีแต่ความรู้สึกของการเป็นผู้ให้ โดยเริ่มจากการที่ตนเองได้รับประสบการณ์ภายในอันสงบร่มเย็น ด้วยสันติสุขแล้ว ต่างก็ปรารถนาจะเผื่อแผ่ความสุข สงบนี้ไปยังบุคคลรอบข้าง และแผ่ขยายกว้างไกลจน กลายเป็นคลื่นแห่งสันติสุขที่กำลังรุกคืบไปทุกพื้นที่ ของโลก ซึ่งอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนทั้งหลายคงจะจำวันแห่งประวัติศาสตร์ครั้งสำคัญของชีวิต คือ วันอาทิตย์ต้นเดือนที่ ๕ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๔ ที่ผู้มีบุญทุกท่านต่างเดินทางมาจากทั่วทุกสารทิศ และพร้อมเพรียงกัน ณ วัดพระธรรมกาย นอกจากพวกเราทั้งหลายจะได้ประพฤติปฏิบัติธรรมร่วมกันแล้ว ในค่ำคืนแห่งราตรีสีขาว เหล่าอุบาสิกาแก้ว หน่ออ่อนในชุดขาวบริสุทธิ์สง่า ต่างนั่งสงบนิ่งรายล้อม ไปทั่วลานธรรม มหาธรรมกายเจดีย์ ได้จุดโคมธัมมจาริณีประทีป และร่วมกันกล่าวคำปฏิญาณตน เพื่อตอกย้ำมโนปณิธานไว้ว่า

          "ข้าพเจ้า อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนทั้งหลาย ขอปฏิญาณตนไว้ ณ ที่นี้ว่า
          ข้าพเจ้าจะธำรงรักษาและเทิดทูนฐานะแห่ง ความเป็นอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ยอดทหารหญิงจักรพรรดิ ด้วยความภาคภูมิใจ และจะมุ่งมั่นตั้งปณิธานอย่างแน่แน่วที่จะทำหน้าที่อุบาสิกาแก้ว เพื่อ กอบกู้และฟื้นฟูพระพุทธศาสนา ด้วยการชักชวนและนำพาผู้ชายผู้มีบุญทั้งหลาย ให้มาร่วมบรรพชาอุปสมบท เพื่อฟื้นฟูประเพณีการบวชทั้งพรรษา อยู่รับกฐิน และออกเดินธุดงค์ ให้หวนกลับคืนมาใหม่ อย่างเต็มที่ เต็มกำลัง เพื่อกอบกู้พระพุทธศาสนา ให้กลับมาเจริญรุ่งเรืองใหม่ เหมือนยุคบรรพบุรุษของ เรา ขอให้ความปรารถนาทั้งปวง ที่ข้าพเจ้าทั้งหลาย ทุ่มเทและมุ่งมั่น เชิญชวนผู้ชายผู้มีบุญให้มาบวชในครั้งนี้ จงเป็นผลสำเร็จ จงเป็นผลสำเร็จ จงเป็นผลสำเร็จ อย่างง่ายดายเป็นอัศจรรย์  

          ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าทั้งหลายได้บวชอุบาสิกา แก้วหน่ออ่อนถวายเป็นพุทธบูชา และฟื้นฟูกอบกู้พระพุทธศาสนาในครั้งนี้ จงดลบันดาลให้ข้าพเจ้าทั้งหลายประสบแต่ความสุข ความเจริญ ความสำเร็จ ในชีวิต ทั้งธุรกิจการงาน เรื่องครอบครัว ให้เป็นมหาเศรษฐีผู้ใจบุญค้ำจุนพระพุทธศาสนา ให้มีดวงตาเห็นธรรม เข้าถึงพระธรรมกายอย่างสะดวกสบาย อย่างง่ายดาย ให้ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ตราบถึงที่สุดแห่งธรรมเทอญ

          ขออนุโมทนากับอุบาสิกาแก้ว ทหารกล้า ยอดทหารหญิงจักรพรรดิ ผู้บังเกิดขึ้นในยุคที่พระพุทธศาสนากำลังต้องการการฟื้นฟูให้ย้อนกลับมาเจริญรุ่งเรืองดุจดั่งสมัยพุทธกาล ภาพแห่งความงดงามและความพร้อม เพรียงกัน จนปรากฏเป็นพลังอันมหาศาลในครั้งนี้ คือตำนานอันสูงค่าแห่งการจดจารึกไว้ในความทรงจำ และ คือความภูมิใจของอนุชนคนรุ่นหลังที่จะยึดถือเป็นแบบอย่างและจักดำเนินรอยตามสืบไปตราบสิ้นกาลนาน..