เรื่อง : โค้ก อลงกรณ์
เมื่อมองทะลุกระจกใสเข้าไป ผมเห็นพระพุทธรูปในท่านั่งสมาธิหลายสิบองค์วางเรียงเป็นระเบียบ สวยงาม เจ้าของตู้ใบนี้บอกว่าไม่ได้มีไว้เพื่อโชว์ใคร แต่มีเพื่อมุ่งเตือนใจตัวเองเป็นหลัก
สำหรับบางคนต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเข้าแลกกว่าที่ผลงานสักชิ้นจะประสบผลสำเร็จ แต่บางคน ได้สัมผัสกลิ่นหอมชื่นใจของความสำเร็จตั้งแต่ยังเยาว์
ทั้งถ้วยโลหะสีทอง โล่ประกาศเกียรติคุณ เหรียญรางวัลที่ชนะการแข่งขัน พยานความสำเร็จ เหล่านี้ผู้เป็นเจ้าของมักจะนำมารวมอยู่ด้วยกันในที่แห่งหนึ่งที่เรียกว่า "ตู้โชว์"
ช่วงที่ผ่านมาผมมีโอกาสได้เข้าไปกราบพระเถระรูปหนึ่ง มองทะลุกระจกเข้าไปในตู้โชว์ของท่าน ผมเห็นองค์พระต้นแบบที่หล่อด้วยวัสดุต่าง ๆ วางเรียงเป็นระเบียบสวยงาม หลวงพี่รูปนี้ท่าน รับบุญดูแลเรื่องเหรียญพระของขวัญและการหล่อองค์พระ
ตู้โชว์ของท่านทำให้จิตใจของผมสงบและชุ่มเย็นต่างจากตู้โชว์ที่เคยเห็น ทำให้เข้าใจมากขึ้น ไปอีกว่า บทบาทสำคัญในการโชว์นั้นอยู่ที่ของในตู้
เมื่อกราบอนุโมทนาบุญและน้อมใจมุทิตาร่วมยินดีกับท่าน ท่านกลับรีบเอ่ยขึ้นเพื่อให้ผมทำ ความเข้าใจเสียใหม่ว่า องค์พระที่เห็นทั้งหมดในตู้นั้นยังไม่เสร็จสมบูรณ์ เป็นงานที่ท่านยังทำค้างอยู่
เห็นจริงตามที่ท่านชี้ให้ดูเมื่อเข้าไปสังเกตใกล้ ๆ องค์ที่หล่อด้วยเนื้อแก้วแม้จะมีความใสสะอาดแวววาว แต่ก็ยังมีรายละเอียดที่ต้องปรับแก้ ส่วนองค์ที่เป็นเนื้อโลหะท่านบอกว่ายังต้องค้นหา เทคนิควิธีการที่จะทำให้องค์พระสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น
แล้วท่านนำงานที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์มาใส่โชว์ไว้ในตู้เพื่อเหตุผลใด
ท่านบอกว่า ไม่ได้มีไว้เพื่อโชว์ใคร แต่ตู้โชว์ตู้นี้มีเพื่อเตือนใจไม่ให้เพลิดเพลินในความสำเร็จ ที่ได้มาและเพื่อไม่ให้ประมาทในเวลา
ทุกครั้งที่เดินเข้ามาในห้องทำงานแล้วมองเห็น ตู้จะคอยเตือนอยู่เสมอว่า งานบุญที่ทำค้างไว้ รอคอยอยู่ เป็นการกระตุ้นจิตใจที่เรียบง่ายเป็นธรรมชาติ ให้รีบทำให้งานเสร็จอย่ามัวโอ้เอ้ชักช้า ซึ่งแน่นอนว่าทุกคนต่างก็ปรารถนาจะสูดกลิ่นหอมของความสำเร็จในเร็ววันด้วยกันทั้งนั้น
วิธีเตือนใจเช่นนี้ทำให้เข้าใจดีว่าเจ้าของตู้ท่านมีอัธยาศัยเช่นไร เห็นงานทั้งหมดที่อยู่ในตู้โชว์ ใบนี้แล้ว ทำให้ผมนึกอยากเรียกตู้โชว์ตู้นี้เสียใหม่ว่า "ตู้บุญ"
ตู้โชว์ส่วนใหญ่มักจะถูกจำกัดอยู่ในพื้นที่ใดที่หนึ่งเฉพาะ อย่างมากก็โชว์ได้แค่มุมใดมุมหนึ่งของบ้าน หรือโชว์ได้แต่เฉพาะห้องใดห้องหนึ่งเท่านั้น ผมนึกถึงตู้อยู่ตู้หนึ่งที่สามารถนำไปโชว์ได้ในทุกที่
จะว่าไปแล้วชีวิตคนเรานั้น ก็เหมือนกับตู้โชว์ใบหนึ่ง เป็นตู้ที่มีชีวิต เคลื่อนที่ไปไหนมาไหนได้ เราทุกคนต่างก็มีตู้โชว์ประจำติดตัวคนละตู้
เพราะความสำคัญของการโชว์อยู่ที่ของในตู้ เราในฐานะที่เป็นเจ้าของตู้ใบนี้ อันดับแรกที่ควร คิดถึงก็คือ อะไรที่เราต้องการนำเข้ามาใส่ไว้ในตู้ ความรู้ความสามารถพิเศษ ฐานะทางการเงิน หน้าที่ การงานในอาชีพ กิจการธุรกิจ รูปร่างหน้าตา หรือว่าคุณงามความดี
ผมสนใจตู้อยู่ใบหนึ่ง ที่สนใจเพราะของในตู้ใบนี้
รูปร่างตู้ใบนี้ต่างไปจากที่เคยเห็น เป็นตู้ที่มีขนาดใหญ่สีน้ำเงิน ไม่ใช่ตู้สี่เหลี่ยม หรือตู้ทรงกระบอก ลักษณะภายนอกเป็นทรงกลมแป้นเหมือนผลส้ม ที่สำคัญคือเป็นตู้ที่เราทุกคนต่างก็ คุ้นเคย และรู้จักเป็นอย่างดี
โลกของเราก็เป็นเหมือนตู้โชว์ ซึ่งปัจจุบันสิ่งที่แสดงโชว์นั้นแตกต่างไปจากเมื่อก่อน
เน้นความสำคัญด้านวัตถุมากกว่าศีลธรรมในจิตใจ โชว์ภาพลักษณ์ภายนอกมากกว่าแก่นแท้ ภายใน แล้วที่สุดทุกชีวิตที่อยู่ในตู้ก็ไม่ได้สัมผัสกับคำว่าความสุขที่แท้จริง
เมื่อของในตู้เต็มไปด้วยความทุกข์ สิ่งที่ตู้ใหญ่ใบนี้โชว์ออกมาก็คือการแก่งแย่งช่วงชิง สงคราม การต่อสู้ ส่งผลให้ตู้มีแต่เสื่อมโทรมลงเรื่อย ๆ ในฐานะของที่อยู่ในตู้ผู้หนึ่ง บางครั้งถึงกับอยากตะโกนเรียกหาคนมาช่วย แต่ก็ไม่รู้ว่าจะมีใครมา เพราะยังไม่รู้เลยว่าใครกันแน่คือเจ้าของตู้ใหญ่ใบนี้?
กลิ่นจากตู้โชว์แสดงให้เห็นถึงการดูแลและของที่โชว์อยู่ในตู้ ถ้าภายในตู้ชีวิตเต็มไปด้วยเรื่องราว ที่ดีเป็นบุญกุศล กลิ่นศีลกลิ่นธรรมย่อมหอมฟุ้งอบอวลไปทั้งตู้แต่ถ้าหากว่าภายในอึดอัดคับแคบ เจ้าของตู้เก็บสะสมแต่ความทุกข์ หมักหมมแต่อารมณ์ร้าย กลิ่นที่จะออกมาจากตู้ใบนี้จะฉุนรุนแรงแค่ไหนคงไม่ต้องพูดถึง
ลองสมมติดูว่า ถ้าทั้งตู้โชว์ใบใหญ่สีน้ำเงินที่เราอาศัยอยู่และตู้ชีวิตประจำตัวของเราคือ "ตู้บุญ" ของที่อยู่ภายในตู้ทั้งสองนี้ก็คงเปรียบแล้วก็คืองานที่ยังทำไม่เสร็จอัดแน่นเต็มตู้
การลงมือจัดการกับของในตู้น่าจะเป็นสิ่งที่ควรทำอันดับแรก
อย่างน้อยก็ทำให้ตู้ดูดีน่ามอง ถือเป็นการเพิ่มคุณค่าให้กับตู้
การเก็บกวาด ทำความสะอาดจิตใจ จัดความคิดและอารมณ์ให้เป็นระเบียบ เป็นเรื่องจำเป็น ที่ต้องสะสางกันทุกวัน
ยิ่งเมื่อใดที่สะสางของภายในตู้ให้หมดเกลี้ยงไปได้ เมื่อนั้นตู้ชีวิตย่อมผ่องใส และพลอยทำให้ การดำรงชีพอยู่ในตู้สีน้ำเงินใบใหญ่นี้มีความสุขขึ้นอีกเยอะ
ตู้ใสสะอาดเช่นนี้ชวนมอง เป็นตู้ที่น่าโชว์
บางทีเรื่องง่าย ๆ แค่เอาของออกจากตู้ ทำภายในให้โล่ง ๆ ว่าง ๆ แค่นี้ แทบไม่ต้องตะโกนให้ใครช่วย
.............................................
