กุศลกรรมบถ ๑๐
เรื่อง : พระมหาเสถียร สุวณฺณฐิโต ป.ธ.๙ / พระมหาวิริยะ ธมฺมสารี ป.ธ.๙ 
ภาพประกอบ : กองพุทธศิลป์

น้ำมหาประลัย 

“การดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัยเป็นอาจิณ ครั้นละโลกแล้ว 
จะทำให้ไปบังเกิดในนรก ในกำเนิดสัตว์เดรัจฉาน ในเปรตวิสัย 
 วิบากการดื่มสุราและเมรัยอย่างเบาที่สุด 
เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ย่อมเป็นคนบ้า” (สัพพลหุสสูตร)

    การดื่มน้ำเมานั้น นอกจากได้ชื่อว่าเป็นการล่วงละเมิดศีลข้อ ๕ แล้ว พระพุทธองค์ยังทรงชี้โทษไว้ว่าเป็นอบายมุข คือ ปากทางแห่งความเสื่อม ผู้ดื่มน้ำเมาจะพบกับความหายนะอย่างน้อย ๖ ประการ คือ 

    ๑. ทำให้เสียทรัพย์ทันตาเห็น เงินที่หามาได้ด้วยความยากลำบากนั้น หากนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ ก็จะเกิดผลดีต่อชีวิตและจิตใจ แต่หากนำไปซื้อน้ำเมาก็เท่ากับว่าเสียเงินไปฟรี ๆ ทั้งยังผลาญสุขภาพอีกด้วย

    ๒. การดื่มน้ำเมาทำให้เกิดการทะเลาะวิวาท เพราะขาดสติ โดยปกติมนุษย์จะยิ้มแย้มแจ่มใส มีอารมณ์ดี อารมณ์สบาย แต่พอดื่มน้ำเมาเข้าไป ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์จะกดประสาท  ทำให้จิตใจไม่แจ่มใส ฤทธิ์สุราทำให้ผู้ดื่มรู้สึกมึน ๆ ทึม ๆ หากดื่มมากจะควบคุมสติไม่อยู่ มักก่อการทะเลาะวิวาทกัน ถึงกับฆ่ากันตายก็มี บ้างก็ประสบอุบัติเหตุ ต้องเสียแขนขาเป็นคนพิกลพิการก็มาก หรือขับรถชนผู้อื่นเสียชีวิตก็มาก เรามักได้ยินข่าวร้าย ๆ เช่นนี้เกือบทุกวัน จนดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมดาในสังคม เหตุร้ายเหล่านี้ล้วนมีสาเหตุหลักมาจากความเมา ซึ่งในที่สุดก็หนีไม่พ้นปัญหาที่ต้องติดคุก และทำให้เสียทรัพย์ตามมาอีกมากมายทั้งของตัวเองและคู่กรณี

    ๓. ทำให้เสียสุขภาพ คนดื่มเหล้าเป็นปกติ จะมีสุขภาพทรุดโทรมกว่าคนที่ไม่ดื่ม ร่างกายจะไม่มีเรี่ยวแรง ทำให้เป็นคนเกียจคร้านในการทำงาน และมักจะอ้างว่าถ้าอยากให้ขยัน ต้องดื่มเหล้าย้อมใจเสียก่อน วันใดไม่ได้ดื่มก็เกิดอาการหงุดหงิด ทุบตีลูกเมีย หรือเอาแต่นอนเพราะไม่มีเหล้ามาช่วยกระตุ้นจิตประสาท  เมื่อดื่มมากเข้าก็กลายเป็นโรคพิษสุราเรื้อรัง  โรคตับแข็ง โรคกระเพาะ โรคความดันโลหิต โรคหัวใจ เรื่องนี้มีหลักฐานทางการแพทย์ยืนยันมานานแล้ว เมื่อสุขภาพเสีย ผู้เสพก็จำเป็นต้องเสียทรัพย์มากมายเพื่อซ่อมแซมร่างกาย นับเป็นการเสีย ๒ ต่อ ไม่เคยมีใครที่มีสุขภาพแข็งแรงเพราะการดื่มน้ำเมาเลย มีแต่เสื่อมโทรมลงไปทุกวัน

    ๔. ทำให้เสียชื่อเสียง ผู้ดื่มสุราเมรัยหรือยาเสพติดทั้งหลายจะเป็นที่รังเกียจของสังคม เพราะสังคมจะเกิดความระแวงเนื่องจากคนเมามักควบคุมสติไม่ได้ จนเป็นเหตุให้ทำชั่วได้ง่าย คือ อาจฆ่าคนหรือประทุษร้ายคนอื่น เบียดเบียนทางกายด้วยวิธีการต่าง ๆ บางทีก็ลักขโมยเงินเพื่อนำไปซื้อเหล้า เบียร์ ซื้อยาเสพติด จี้ ปล้น คดโกง ละเมิดทรัพย์สินของผู้อื่น รวมไปถึงการล่วงละเมิดทางเพศ ซึ่งนอกจากทำให้ตนเองเสียชื่อเสียงแล้ว ยังทำให้พ่อแม่พี่น้องหรือวงศ์ตระกูลพลอยเสื่อมเสียชื่อเสียงไปด้วย

    ๕. ทำให้เสียคนเพราะความไม่รู้จักอาย ผู้เสพสุรามึนเมาแล้วมักขาดความละอาย  เมื่อไปทำผิดพลาดแล้ว นอกจากจะเสียชื่อเสียงและเสียทรัพย์เพื่อแก้ปัญหาที่ตนก่อไว้แล้ว ยังอาจต้องกลายเป็นคนหมดอนาคตเสียผู้เสียคน เพราะผู้ที่มีประวัติด่างพร้อย เช่น เคยถูกจับเข้าคุกในข้อหาทำร้ายร่างกายผู้อื่นเพราะเมาสุราอาละวาด ย่อมไม่เป็นที่ต้องการของคนทั่วไป

    ๖. บั่นทอนสติปัญญา ฤทธิ์ของน้ำเมาและยาเสพติดทุกประเภท จะตัดทอนกำลังปัญญาของผู้เสพ เพราะน้ำเมาจะไปกดทับระบบประสาท สมองจึงสั่งงานช้า สั่งงานผิดพลาด และไม่มีประสิทธิภาพ งานที่ทำจึงผิดพลาดเสมอ เมื่อคิดไม่ถูกต้อง การพูดจาจึงผิดพลาดคลาดเคลื่อนไปด้วย เพราะว่าต้นแหล่งแห่งความคิดถูกครอบงำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ เมื่อคิดผิดก็พูดผิดและทำผิด ถ้าเสพไปนาน ๆ นอกจากจะมีผลให้ปัญญาเสื่อมถอยลงไปเรื่อย ๆ แล้ว ก็ไม่พ้นที่จะต้องสติฟั่นเฟือนกลายเป็นคนบ้าในที่สุด

    จากโทษทั้ง ๖ ประการดังกล่าว เป็นเพียงโทษที่เห็นได้ในภพชาติปัจจุบันเท่านั้น แต่โทษของการดื่มสุราในชีวิตหลังความตาย ยิ่งน่าสะพรึงกลัวกว่านี้อีกหลายล้านเท่านัก ไม่ใช่แค่ใช้กรรมชาติเดียวก็หมด แต่ยังมีวิบากที่ส่งต่อไปอีกยาวนานมาก มีข้อสังเกตอีกอย่างหนึ่งว่า คนที่ดื่มน้ำเมาสามารถทำผิดศีลอีก ๔ ข้อที่เหลืออย่างไม่รู้สึกกลัวเลย เราคงเคยได้ยินข่าวลูกขี้เมาฆ่าพ่อแม่ สามีขี้เมาทุบตีภรรยาจนตาย เพราะฉะนั้นเมื่อทำไม่ดีเอาไว้ พอบาปส่งผลก็จะต้องไปใช้วิบากกรรมในมหานรกอีกหลายขุม ครั้นพ้นจากนรกหรือใช้กรรมในอบายภูมิแล้ว เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ก็จะเป็นโรคสมองเสื่อม สมองฝ่อ เป็นบ้าปัญญาอ่อน สติปัญญาไม่สมประกอบเหมือนคนอื่น ซึ่งเป็นโรคที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด ยากต่อการรักษาเยียวยา กลายเป็นภาระของพ่อแม่ญาติพี่น้องต้องทนเลี้ยงดูกันไป

    เราจะเห็นว่า โทษแต่ละอย่างล้วนก่อให้เกิดปัญหากระทบกระเทือนทั้งต่อตัวเอง ต่อครอบครัว ต่อเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศ  คนดื่มน้ำเมาชื่อว่าไม่คุ้มครองตนเอง ไม่คุ้มครองรักษาบุตรภรรยา ไม่ให้ความเคารพต่อบิดามารดาหรือบุพการี ชื่อว่าไม่คุ้มครองรักษาทรัพย์ที่หามาได้ พอดื่มหนักเข้าก็เป็นที่หวาดระแวงของคนรอบข้าง เพราะคนเมาขาดสติจะทำอะไรก็ทำได้ทุกอย่าง เหมือนรถที่ไม่มีเบรก ย่อมเป็นอันตรายทั้งต่อคนขับและคนที่เดินถนนด้วย

    ขณะเดียวกัน รัฐบาลก็ต้องสูญเสียงบประมาณแผ่นดินอย่างมหาศาล เพื่อรักษาผู้ที่เป็นโรคพิษสุราเรื้อรัง หรือปัญหาอื่น ๆ ที่เกิดจากการดื่มสุรา เช่น อุบัติเหตุตามถนนหนทาง เป็นต้น ต้องเพิ่มหมอ เพิ่มพยาบาล และ
ยารักษา ทั้งพ่อแม่หรือญาติของผู้ป่วยก็ต้องสละเวลามาดูแลผู้ป่วย ทำให้เสียเวลาทำมาหากินตามไปด้วย เศรษฐกิจของประเทศต้องย่อยยับไปเพราะน้ำเมาทำให้พลเมืองของชาติเสื่อมคุณภาพ พลอยทำให้ประเทศชาติต้องเสื่อมโทรมตามไปด้วย ประโยชน์ของการดื่มน้ำเมาจึงไม่มีแม้เพียงนิดเดียว มีแต่ทุกข์และโทษ ซึ่งล้วนแต่จะนำไปสู่อบายทั้งสิ้น 

    องค์ประกอบของการผิดศีลเพราะดื่มน้ำเมามี ๔ อย่าง คือ ๑. น้ำที่ดื่มเป็นน้ำเมา ๒. มีจิตคิดจะดื่ม ๓. พยายามดื่มน้ำเมานั้น๔. น้ำเมานั้นล่วงพ้นลำคอลงไป  

    นอกจากนี้ การดื่มน้ำเมามีโทษมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับอกุศลจิตหรือกิเลสความอยากในการดื่ม  ปริมาณที่ดื่มเข้าไป และผลที่เกิดจากการทำผิดพลาดที่ตามมาจากการดื่มน้ำเมานั้น อย่างไรก็ตามไม่ควรดื่มไม่ว่ามากหรือน้อย อย่าดื่มเป็นดีที่สุด ใครที่ยังดื่มอยู่ก็ให้หักดิบตัดใจเลิกเสีย ใครที่ไม่เคยดื่มก็อย่าไปคิดลอง เหมือนไฟที่ร้อน เราก็รู้อยู่แล้วว่าร้อน คูถที่เหม็น เราก็รู้ว่าเป็นของเหม็น ยาพิษที่กินแล้วรู้ว่าตายแน่ เราก็ไม่ควรไปลอง  เพราะสุราเมรัยทุกชนิดไม่ใช่ให้โทษเพียงชาตินี้เท่านั้น แต่ยังให้โทษข้ามชาติ ทำให้ใจหมองต้องไปเสวยทุกข์ในอบายอีกยาวนาน ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่คุ้มกันเลย