สงครามชิงช่วง
โดย ปิโยรส
ปลื้มปีติกันเต็มๆ กับกฐินสามัคคีพลาดไม่ได้ แม้งานผ่านไปแล้วแต่บรรยากาศยังไม่จางหาย โดยเฉพาะกัลยาณมิตรที่ทุ่มกันสุดๆ สุดใจทีเดียว ภาพขบวนมหาเศรษฐีคู่ใจงดงามสว่างไสวตรึงตราตรึงใจทุกคน แอบได้ยินเจ้าภาพหลายท่านพูดว่า ปีหน้าจะขึ้นไปเดินบนขบวนนี้ให้ได้... สาธุ
แต่งานนี้ต้องลุ้นระทึกตอนช่วงท้ายนี่แหละ ได้พระเอกของงานคือ คุณอนันต์อัศวโภคิน โดด ลงมาทำหน้าที่ เลยทำให้กฐินคราวนี้พุ่งแรงอย่างน่าอัศจรรย์ หลายท่านบอกว่า ถ้าเราเทใจกันให้เต็มที่ตั้งแต่แรกเลยน่าจะดีกว่า ก็ไม่เป็นไรเพราะมีกฐินสามัคคีปี ๒๕๔๖ ให้เราได้รับบุญกันเต็มๆ ทั้ง ๓๖๕ วันเลยทีเดียว ก็ขอให้รีบเทใจกันตั้งแต่แรกแล้วกัน งานนี้ถ้าใครพลาดอีกก็ต้องบอกว่า...เสียใจ
พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนอยู่เสมอว่า การชิงช่วง ช่วงชิง มีอยู่ตลอดในทุกๆ เรื่อง บางครั้งเราอยากจะทำบุญทำทาน แต่ก็มีเหตุให้เอาเงินไปทำอย่างอื่นซะนี่ ตัวการที่สำคัญคือความ ตระหนี่นี่แหละ เขาก็ขยันทำงานเหมือนกันนะ ตลอด ๒๔ น. เลย มีหลายท่านบ่นว่าเสียดายจังที่ไม่ได้ตั้งกองกฐิน ๒๕๔๕ เพราะหาปัจจัยไม่ทัน จริงๆ แล้วงานนี้เขาให้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้เต็มที่แล้ว จะได้บุญสองต่อคือได้ทั้งบุญกฐินและได้บุญขยายฐานคนด้วย
มีเจ้าภาพท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่า มีเงินอยู่ก้อนใหญ่ ก็เลยคิดว่ารีบเอาไปเก็บฝากเข้าระบบ ที่ไม่สามารถถอนได้ดีกว่า เพราะเดี๋ยวผู้ประสานงานมาชวนทำบุญเราคงอดใจทำไม่ได้ ว่า แล้วก็รีบเอาเงินไปฝากเข้าระบบอย่างว่าจริงๆ พอใกล้วันงานเข้า อยากเป็นประธานรองสุดหัวใจแต่ไม่สามารถนำเงินมาทำบุญได้ อย่างนี้ จะว่าอย่างไรดี ก็ด้องบอกว่าเขาช่วงชิงไปสำเร็จแล้ว แต่อีกรายยิ่งกว่า เจ้าภาพรายนี้ท่านเคยทำหน้าที่กัลยาณมิตรได้อย่างยอดเยี่ยม มีทีมงานใหญ่โต ประสบความสำเร็จในการทำหน้าที่อย่างดี แต่พอเปลี่ยนจากทีมเป็นภาค ท่านก็วางมือ บอกว่าลูกทีมของตนกระจัดกระจายไปตามภาคต่างๆ หมดแล้ว พอถามว่าไม่สร้างทีมใหม่หรือ? ท่านก็บอกว่าไม่เอาแล้ว มันทำยาก แล้วก็เลยไม่เข้า สังกัดภาค เพราะกลัวว่าจะต้องทำหน้าที่อย่างนี้ เรียกว่าถูกช่วงชิงหัวใจไปซะแล้ว หัวใจของการทำหน้าที่กัลยาณมิตรผู้ให้แสงสว่างแก่โลก
จริงๆ การทำหน้าที่กัลยาณมิตรเป็นหน้าที่ของทุกๆ คน ทุกคนสามารถทำได้ ขอเพียงเชื่อมั่นในบุญ เชื่อมั่นในพระเดชพระคุณหลวงพ่อและอยากที่จะได้บุญกับท่านจริงๆ เพราะเราก็รู้อยู่แล้วว่าบุญทุกๆ บุญล้วนเป็นบุญใหญ่ทั้งสิ้น เกินกว่า สติปัญญาของเราจะคิดหาบุญอย่างนี้มาทำเองได้ และทำถูกเนื้อนาบุญ มีทักขิไณยบุคคล และที่สำคัญถูกพระธรรมกายนับอสงไขยพระองค์ไม่ถ้วน หากไม่เอาบุญตอนนี้แล้วจะเอาเมื่อไหร่ ตัวอย่างข้างต้นแค่ลูกช่วงชิงปัจจัยและหัวใจ อย่าให้ถึงขนาดลูกช่วงชิงร่างกายเราไปเลย เพราะถ้าถึงตอนนั้นมันยิ่งกว่าสายเกินไปซะแล้ว
อุปกรณ์ในการทำหน้าที่ตอนนี้ง่ายกว่าแต่ก่อนมาก เพราะพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านเมตตาช่วยเราทุกอย่าง มีทั้งโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา การพิมพ์พระ การบูชามหาธรรมกายเจดีย์ การบูชามหาปูชนียาจารย์ การถวายภัตตาหารพระ แล้วแต่ว่าผู้ที่เราจะไปชักชวนมีจริตไปทางไหน ก็ใช้วิธีนั้นเป็นทางนำเขามาก่อน แต่การนำความรู้ที่ได้จากฝันในฝันของพระเดชพระคุณหลวงพ่อไปเล่าให้ฟังเป็นวิธีที่ยอดเยี่ยม ขอเพียงให้ทำอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ เรื่องความจริงของ ชีวิตใครๆ ก็อยากรู้เพราะไม่ใช่เรื่องที่จะหาฟังได้ง่ายๆ หากเขามีความสนใจมากเข้าก็เชิญชวนเขามาฟังเองที่วัดหรือไปตามศูนย์กัลยาณมิตร และ จะดีมากถ้าแนะนำให้เขาเปิดอินเทอร์เน็ตเป็นเครือข่ายกัลยาณมิตรของเรา อย่างนี้จะเป็นการสร้างกัลยาณมิตรในวงกว้างต่อไป
อย่าปล่อยให้เขาช่วงชิงเราได้ตลอดเวลาครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้เรามีเครื่องมือมากมายที่จะรับมือกับฝ่ายเขา ให้ใจของเรามีภารกิจและมีหลวงพ่อเดินหน้าไปหาทุกคนที่เรารักและปรารถนาดี ด้วยความปรารถนาที่จะปิดประตูอบายและเปิด ประตูสวรรค์ให้กับเขา สักวันหนึ่งเขาเหล่านี้จะกลับมาขอบคุณเราและไม่ลืมเราเลย
หมดสมัยแล้วที่จะยอมเป็นมหาทุคตะ เพราะใครๆ เขาก็ตั้งความปรารถนาเป็นมหาเศรษฐี ผู้ใจบุญคํ้าจุนพระพุทธศาสนา มีสมบัติอจินไตย ตักไม่พร่องเพื่อเอาไว้สร้างบารมีกันทั้งนั้น มีพวกพ้องบริวารมากๆ จะทำการสิ่งใดก็มีผู้ให้การสนับ สนุนช่วยเหลือ ได้รูปสมบัติอันเป็นสุดยอด คือ ได้กายมหาบรุษครบถ้วนทั้ง ๓๒ ประการ และได้คุณสมบัติสุดประเสริฐคือ ให้ได้เข้าถึงธรรมตั้งแต่ยังเด็ก ได้เข้าถึงวิชชาธรรมกาย จะได้อย่างนี้เราก็ต้องประกอบเหตุอย่างสุดๆ จึงจะได้รับผลบุญขนาดนั้นได้
เวลาของเราเหลือน้อยแล้ว อย่ายอมให้ถูกช่วงชิงเวลาไปอีกเลย ให้ทุกอนุวินาทีของเราเป็นไปเพื่อการสร้างบารมี เมื่อถึงเวลาชิงภพ เราจะมีทุกๆ เฮือกที่เต็มไปด้วยบุญกุศลที่ยี่งใหญ่อย่างแท้จริง
