อนฺโตปิ เจ โหติ ปสนฺนจิตฺโต
ปารํ สมุทฺทสฺส ปสนฺนจิตฺโต
อนฺโตปิ โส โหติ ปทุฏฺฐจิตฺโต
ปารํ สมุทฺทสฺส ปทุฏฺฐจิตโต
ถ้าใจรักแล้วถึงอยู่ห่างคนละฝั่งฟากสมุทร
ก็เหมือนสุดแสนใกล้
ถ้าใจชังแล้ว ถึงอยู่สุดแสนใกล้
ก็เหมือนอยู่ไกลคนละฟากสมุทร
(ขุ .ชา. ๒๗/ ๑๗๕๙/ ๓๔๘)
ความรักทำให้ระยะทางหายไปความชังทำให้ระยะทางเพิ่มขึ้นเมื่อใจรักแล้วไกลแค่ไหนก็เหมือนใกล้ดั้นด้นไปหา ฟันฝ่าไปเจอ คอยคิดคำนึงถึงแม้ห่างไกลแต่จิตใจกลับผูกพัน ชิดใกล้ตลอดเวลาเมื่อใจชังแล้ว ถึงอยู่ใกล้แสนใกล้ ก็เหมือนไกลมองผ่าน มองไม่เห็น อยู่เหมือนไม่อยู่ เห็นเหมือนไม่เห็นแม้ใกล้ก็ไม่อยู่ในใจ ไม่คิดคำนึงถึง ไม่ผูกพันเหมือนไกลกันลิบลับแสดงว่าใจสามารถข้ามมิติระยะทางข้ามกาลเวลา ข้ามสถานที่ ข้ามหลายสิ่งอย่างได้เราจึงควรนำใจมารัก สิ่งสูงส่ง สิ่งอันประเสริฐคือรักธรรมะ รักพระรัตนตรัย รักการสร้างบารมีแม้กายจะห่างไกลแค่ไหน ใจย่อมชิดใกล้ธรรมะและเป็นสุขเพราะความรัก ทำให้ระยะทางที่ห่างนั้นหายไปหมดแล้ว
-----------------------------------------------------------
" หนังสือส่องธรรม ล้ำภาษิต "
พระครูสมุห์ณรงค์ ทนฺตจิตฺโต
