เรื่อง ปลุกมันขึ้นมาฆ่า
ในอดีตกาล ครั้งพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในพระนครพาราณสี อาจารย์ทิศาปาโมกข์ท่านหนึ่งในพระนครพาราณสี สอนศิลปะแก่มาณพ ๕๐๐ คน
ในมาณพเหล่านั้น มีมาณพคนหนึ่งชื่อ สัญชีวะ อาจารย์ทิศาปาโมกข์นั้นได้ให้มนต์ทำคนตายให้ฟื้นแก่เขา เขาเรียนแต่มนต์ทำคนตายให้ฟื้นอย่างเดียว ไม่ได้เรียนมนต์สำหรับป้องกัน
วันหนึ่งไปป่าหาฟืนกับเพื่อนๆ เห็นเสือตายตัวหนึ่ง พูดกะพวกมาณพว่า ท่านผู้เจริญทั้งหลาย เราจะทำเสือตายตัวนี้ให้ฟื้นขึ้น มาณพทั้งหลาย กล่าวแย้งว่า ท่านทำไม่ได้หรอก
เขากล่าวว่า เราจักทำให้มันฟื้นขึ้น ให้พวกท่านเห็นกันทุกคนทีเดียว
พวกมาณพเหล่านั้น จึงกล่าวว่า ถ้าท่านสามารถ ก็จงปลุกให้มันฟื้นขึ้นมาเถิด
ครั้นกล่าวแล้ว ต่างรีบปีนขึ้นต้นไม้
สัญชีวมาณพ ร่ายมนต์แล้วขว้างก้อนกรวดไปที่ เสือตาย เสือลุกขึ้นกระโดดกัดสัญชีวมาณพที่ก้านคอ
ทำให้สิ้นชีวิต ล้มลงตรงนั้นเอง ทั้งคู่นอนตายอยู่ในที่เดียวกัน
พวกมาณพพากันขนฟืนไปแล้วบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดนั้นแก่อาจารย์
อาจารย์จึงเรียกมาณพทั้งหลายมากล่าวว่า พ่อคุณทั้งหลาย ขึ้นชื่อว่า ผู้ที่ยกย่อง อสัตบุรุษ
กระทำสักการะและสัมมานะ ในที่อันไม่สมควร ย่อมกลับได้รับทุกข์เช่นนี้ ทั้งนั้น
แล้วกล่าวเป็นคาถาประพันธ์ว่า
"ผู้ใดยกย่อง และคบหาอสัตบุรุษ อสัตบุรุษย่อมทำผู้นั้นแหละ ให้เป็นเหยื่อ เหมือนพยัคฆ์ที่สัญชีวมาณพ ชุบขึ้น ย่อมทำเขานั่นแลให้เป็นเหยื่อ ฉะนั้น"
Cr.ขุนพลไร้เงา
