เรื่อง หมู่ไม้ต้านลมแรง
ในอดีตกาล ครั้งพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี ท้าวเวสสุวรรณมหาราชที่ทรงอุบัติพระองค์แรกจุติ(ตาย) ท้าวสักกะทรงตั้งท้าวเวสสุวรรณองค์ใหม่ ในคราวเปลี่ยนแปลงท้าวเวสสุวรรณนี้ ท้าวเวสสุวรรณองค์ใหม่นี้ ส่งข่าวไปแก่หมู่เทพยดาว่า จงจับจองต้นไม้ กอไผ่ พุ่มไม้ และลดาวัลย์เป็นวิมานในสถานที่ที่ตนพึงพอใจเถิด.
ครั้งนั้น ณ ป่ารังแห่งหนึ่ง ในหิมวันตประเทศ รุกขเทวดาผู้มีศักดิ์ใหญ่ท่านหนึ่ง ประกาศบอกเทพที่เป็นหมู่ญาติว่า เมื่อท่านทั้งหลายจะจับจองวิมาน จงอย่าจับจองที่ต้นไม้อันตั้งอยู่บนเนิน แต่จงจับจองวิมานที่ต้นไม้ตั้งล้อมรอบวิมานที่เราจับจองแล้ว ในป่ารังนี้เถิด.
บรรดาเทวดาเหล่านั้น พวกที่เป็นบัณฑิต ก็กระทำตามคำของรุกขเทวดาผู้มีศักดิ์ใหญ่ จับจองวิมานต้นไม้ที่ตั้งล้อมวิมานของท่าน
ฝ่ายพวกที่มิใช่บัณฑิต ต่างพูดกันว่า พวกเราจะต้องการอะไรด้วยวิมานในป่า จงพากันจับจองวิมานที่ประตูบ้าน นิคม และราชธานี ในถิ่นมนุษย์กันเถิด เพราะว่าพวกเทวดาที่อยู่อาศัยในที่แห่งนั้น ย่อมประสบลาภอันเลิศ และยศอันเลิศ แล้วพากันจับจองวิมานที่ต้นไม้ใหญ่ ๆ อันเกิด ณ ที่อันเป็นเนิน ในถิ่นมนุษย์
ครั้นอยู่มาวันหนึ่ง เกิดลมฝนใหญ่ ถึงแม้ต้นไม้ใหญ่ ๆ ในป่าจะมีรากมั่นคง มีกิ่งก้าน ค่าคบ กระนั้นก็ยังต้องหักล้มระเนระนาดทั้งรากทั้งโคน เพราะโต้ลมแรงเกินไป. แต่พอถึงป่ารัง ซึ่งตั้งอยู่ชิดติดต่อกัน ถึงจะพัดกระหน่ำ ทุก ๆ ด้านไม่สร่างซา ก็ไม่อาจทำให้ต้นไม้แม้เพียงต้นเดียวล้มได้
หมู่เทวดาที่มีวิมานหักต่างก็ไม่มีที่พำนัก พากันจูงมือเด็ก ๆ ไปป่าหิมพานต์ แจ้งเรื่องราวของตนแก่เทวดาผู้อยู่ในป่ารัง
เทวดาเหล่านั้นก็พากันบอกเรื่องที่พวกเหล่านั้นพากันกระเซอะกระเซิงมาแด่รุกขเทวดาผู้มีศักดิ์ใหญ่นั้น
ท่านรุกขเทวดากล่าวว่า ขึ้นชื่อว่า ผู้ที่ไม่เชื่อฟังถ้อยคำของหมู่บัณฑิต แล้วพากันไปสู่สถานที่อันไม่สมควร ย่อมเป็นอย่างนี้ทั้งนั้น เมื่อจะให้โอวาท จึงกล่าวว่า
หมู่ญาติยิ่งมีมากได้ ยิ่งดี ต่างถ้อยทีถ้อยอาศัยกันอยู่ แม้ศัตรูหมู่อมิตรก็มิอาจกำจัดได้ ไม่เพียงแต่ชุมชนที่รวมกันเป็นหมู่ของมนุษย์ แม้ต้นไม้ที่เกิดในป่า เมื่อเกิดรวมกันเป็นหมวดหมู่ได้นั่นการเป็นดี เพราะต่างฝ่ายต่างสนับสนุนค้ำจุนกัน ส่วนต้นไม้ที่ตั้งอยู่โดดเดี่ยว แม้จะใหญ่โตเป็นเจ้าป่า เมื่อถูกลมแรงพัด ย่อมหักโค่นถอนรากถอนโคนได้
Cr.ขุนพลไร้เงา
จบเรื่อง หมู่ไม้ต้านลมแรง
พบกันใหม่โอกาสหน้า
