ส่องธรรม ล้ำภาษิต

สุทสฺสํ วชฺชมญฺเญสํ อตฺตโน ปน ทุทฺทสํ

ความผิดของผู้อื่นเห็นง่าย ฝ่ายของตนเห็นยาก

(ขุ.ธ. ๒๕/๔๘)

ติผู้อื่น ยกตัวเอง  –  เป็นคนหลงตัวอย่างหนัก

ติผู้อื่น ติตัวเอง  –  จุดสูงสุดจะเป็นนักวิจารณ์ชั้นดี

ชมผู้อื่น ชมตัวเอง  –  เป็นนักชม มองโลกได้น่ารื่นรมย์

ชมผู้อื่น ติตัวเอง  –  เป็นนักพัฒนามีสิทธิ์เป็นยอดคน

 

เมื่อมีปัญหา คนเรามักมองออกไปภายนอกเสมอ

โทษคนนั้นคนนี้ โทษสิ่งนั้นสิ่งนี้

เพราะมองออกนอกตัวจนเป็นนิสัย

แต่เมื่องานสำเร็จ คนเรามักชื่นชมตัวเอง ปลื้มกับตัวเอง

เรื่องอย่างนี้มักคิดเข้าหาตัวอยู่เสมอ

 

ความผิดของผู้อื่น จึงเห็นง่าย

ความผิดของตนจึงเห็นยาก

แม้ผิดเรื่องเดียวกัน

มักจะมองว่า ผู้อื่นผิดมาก ตนเองผิดน้อย

ดังคำที่ว่า “โทษผู้อื่นเท่าภูเขา โทษของเราเท่าปลายเข็ม

ผู้อื่นผิดแค่นิด คิดไปใหญ่โต

ตนเองผิดมากโข โอ้โฮ! กลับไม่เห็น”

 

เมื่องานผิดพลาด อย่ามัวโทษผู้อื่น

เมื่องานสำเร็จ อย่ามัวชื่นชมตัวเอง

เมื่องานผิดพลาด จงมองตัวเอง

เมื่องานสำเร็จ จงมองผู้อื่น

ขอขอบคุณ หนังสือ ส่องธรรม ล้ำภาษิต เล่ม ๒
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย