ภาษาธรรม

.....สมาธิ แปลว่า ความตั้งมั่นแห่งจิต คือภาวะที่จิตมั่นคง แน่วแน่ ไม่ฟุ้งซ่านด้วยอำนาจการใช้สติกำหนดจับอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่งจิตที่สงบนิ่งแน่วแน่เป็นสมาธิแล้ว เรียกว่า เอกัคคตาจิต

.....สมาธิ จะเกิดได้ด้วยการบำเพ็ญสมถกรรมฐาน

.....สมาธิ เป็นคำเรียกย่อของ อธิจิตตสิกขา ซึ่งเป็นข้อหนึ่งในไตรสิกขา

.....สมาธิ มีหลายประเภท เช่น อุปจารสมาธิ (สมาธิเป็นแต่เฉียดๆ จิตยังไม่นิ่งแน่วจริง) อัปปนาสมาธิ (สมาธิแน่วแน่ จิตนิ่งแน่วไม่หวั่นไหว) เป็นต้น