เรื่องที่ ๓๘ ขอสิ่งดีๆ ได้หมดทุกเรื่อง
คุณนรา ป้านสุวรรณ เล่าว่า เคยมาวัดตั้งแต่อายุ ๔ ขวบ จากนั้นไม่ได้มีโอกาสมาอีกเลยหลายปี จนกระทั่งเติบโตเป็นวัยรุ่น ได้รับชักชวนให้ช่วยรับหน้าที่เป็นคนนำรถพาสาธุชนที่เป็นสุภาพสตรีมางานบวชอุบาสิกาแก้วหนึ่งแสนคน ระหว่างวันที่ ๗-๙ สิงหาคมที่ผ่านมา ทำให้ทราบข่าวการทำบุญสร้างพระที่แกนกลางมหาธรรมกายเจดีย์ บูชาคุณครูบาอาจารย์ จึงปรารถนาอยากทำบุญมาก ยิ่งได้เห็นภาพพระมหาสิริราชธาตุ ยิ่งเพิ่มความปรารถนาอยากเป็นเจ้าของบ้างสักองค์หนึ่ง จึงขอภาพไปหนึ่งรูป นำไปตั้งจิตอธิษฐานขอพรท่านให้ได้ทำบุญ ทั้งที่ตนเองไม่มีเงินเลย
อธิษฐานกับภาพของพระมหาสิริราชธาตุบ่อยๆ อยู่หนึ่งคืน รุ่งขึ้นไปพบมารดาร่วมอยู่ในงานบวชอุบาสิกาแก้ว มารดามีข้อแม้ว่า ถ้ากลับจากงานบวชอุบาสิกาแก้วไปแล้ว ทางบ้านขายของได้ถึง ๕ หมื่นบาท จะตกลงให้ลูกชายทำบุญสร้างองค์พระที่แกนกลาง ๓ หมื่นบาททันที
คุณนราหนักใจมาก เพราะขณะนั้นเป็นช่วงเศรษฐกิจที่ทุกครอบครัวมีปัญหาอยู่แล้ว การค้าขายในครอบครัวของคุณนรากระทบกระเทือนไปด้วยอย่างแรง วันหนึ่งค้าขายได้ราวๆ ๓-๔ พันบาทเท่านั้น ดังนั้นช่วงระยะเวลา ๓ วัน จะขายของได้ถึง ๕ หมื่น ยังมองไม่เห็นหนทาง
แต่แล้วเมื่อคุณนรากับมารดากลับจากงานบวชอุบาสิกาแก้วถึงบ้าน บิดาของคุณนราอยู่บ้านขายของ ๓ วัน ได้เงินถึง ๕ หมื่นหกพันบาท เป็นเรื่องอัศจรรย์คุณนราดีใจมาก รุ่งเช้า มารดารีบโอนเงินเข้าวัดทำบุญสร้างพระที่แกนกลางทันที ไม่นานนักทางวัดนัดให้ไปรับพระของขวัญมหาสิริราชธาตุ คุณนราได้องค์พระมาแล้วรู้สึกว่าในจิตใจมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นมากมาย อยากเข้ามาอยู่สร้างบารมีในวัด จึงพูดกับมารดาว่า จะขอไปทำงานช่วยวัดสัก ๑ เดือน แม่อนุญาตอย่างประหลาดใจเต็มที่ เพราะเวลาที่ผ่านมาลูกชายประพฤติตนเที่ยวเตร่มากนอกจากอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุ ทำให้เปลี่ยนนิสัยไปในทางดีแล้วยังมีเรื่องประหลาดใจอีกอย่างคือ วันหนึ่งญาติของคุณนรา มีอาชีพขายข้าวเลือดหมูอยู่ใกล้บ้านคุณนรา พูดปรารภว่า ระยะนี้ค้าขายไม่ดีเลย ลูกค้าน้อยมาก คุณนราจึงนำพระมหาสิริราชธาตุมาให้ยืมอธิษฐานจิตขอให้ขายดีเรื่องอัศจรรย์เกิดขึ้นทันทีในวันนั้น ตั้งแต่เช้าถึงหกโมงเย็น คนซื้อเต็มร้านแน่นไปหมด ขายได้หมดร้านเหลือเชื่อ ทำให้คุณนราเชื่อมั่นในอานุภาพพระมหาสิริราชาธาตุมากนี่เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่คงมีบุญเก่าในอดีตติดตัวมาไม่น้อย ตามผู้ใหญ่มาวัดตอนอายุแค่ ๔ ขวบ ยังไม่ประสีประสา เข้าวัดทำไม เกิดมาทำไม ไม่รู้เรื่องทั้งสิ้น ยังดีที่พอจำได้ว่าเคยมาวัดพระธรรมกายในสมัยเด็กครั้งกระโน้น บุญเพียงแค่เคยมาวัด ทำให้จิตใจอ่อนโยน ไม่ดื้อกระด้าง ได้รับการขอร้องให้ช่วยนั่งหน้ารถนำทาง ก็เต็มใจช่วยเหลือ หากไม่เคยมาวัดมาก่อนเลยอาจเกิดความต่อต้าน ไม่ยอมช่วยงานก็เป็นได้ นี้เป็นตัวอย่างอันดียิ่ง ที่ผู้ปกครองทั้งหลายควรระลึกถึง พยายามพาลูกหลานของท่านให้มาวิ่งเล่นในวัด เด็กจะได้รู้สึกคุ้นเคย ได้พบเห็นภาพพระภิกษุสามเณร ผู้คนที่มีท่าทางกิริยาวาจาสำรวมเรียบร้อย พูดจากันด้วยถ้อยคำอ่อนโยนเมื่อได้เห็นภาพดีๆ ย่อมทำให้เกิดความรัก ความอบอุ่นใจในพระศาสนา จิตใจไม่ดื้อกระด้าง ง่ายในการอบรมสั่งสอน ถ้าเป็นผู้มีบุญเก่าติดตัวมามาก อาจเกิดเลื่อมใสศรัทธาจนกระทั่งปวารณาตนเเป็นคนทำงานกอบกู้พระศาสนา ผู้เป็นบิดามารดา และเหล่าญาติพลอยได้บุญไปด้วยมากมา
