เรื่องที่ ๔๙ มีงานเข้ามามาก จนทำไม่ทัน
คุณปรีชา คุณากรจิตติรัตน์ มีอาชีพเป็นเจ้าของกิจการโรงพิมพ์ขนาดเล็ก ในจังหวัดปทุมธานี เล่าว่า เข้าวัดพระธรรมกายมานานเกือบ ๒๐ ปีมาแล้ว เริ่มจากมาบวชเป็นธรรมทายาทรุ่นที่ ๔ และได้ทำบุญต่อเนื่องเรื่อยมา
ต้นเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา มีพระรูปหนึ่งที่วัดพระธรรมกายชวนให้ทำบุญสร้างองค์พระที่แกนกลางมหาธรรมกายเจดีย์บูชาธรรมหลวงพ่อธัมมชโย คุณปรีชาได้ทำตาม และได้รับพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุในอีก ๒ สัปดาห์ต่อมา
แต่เดิมงานที่โรงพิมพ์มีไม่มากนัก มีให้ทำเรื่อยๆ พออยู่ได้ หากเทียบกับที่อื่นในย่านเดียวกันนับว่าดีกว่ามาก เพราะส่วนใหญ่ต่างพากันปิดกิจการไปแล้ว หลังจากรับพระมหาสิริราชธาตุมาแล้ว มีงานทำชนิดไหลมาเทมามากมาย ทำกันทั้งวันทั้งคืน จนเครื่องจักรที่ใช้งานเสีย ต้องเรียกช่างมาซ่อม ขณะเดียวกันลูกค้าก็เร่งรัดจะให้งานเสร็จเร็วก่อนเที่ยงคืนวันที่ ๓
คุณปรีชาหมดหนทาง เมื่อสถานการณ์คับขัน จึงรีบนำพระมหาสิริราชธาตุมาอธิษฐานขอพึ่งบารมีท่านช่วยให้ซ่อมเครื่องจักรสำเร็จ และทำงานให้ลูกค้าทันด้วย ปกติการซ่อมเครื่องที่แผงวงจรไฟฟ้านั้น ต้องใช้เวลาซ่อมราว ๒-๓ วัน แต่เมื่ออธิษฐานขอให้พระมหาสิริราชธาตุช่วย ช่างมาซ่อมเปลี่ยนแผงวงจรให้เสร็จใช้งานได้ทันทีเดี๋ยวนั้น ทำงานได้เสร็จทันกำหนด
เวลาช่วงนั้นมีงานเข้าโรงพิมพ์มาก จนกระทั่งคุณปรีชาต้องขอร้องลูกค้าให้ช่วยนำไปพิมพ์ที่โรงพิมพ์อื่น ลูกค้าไม่ยอมอ้างว่าเคยพิมพ์แต่ที่นี่ ในที่สุดคุณปรีชาต้องยอมรับงานไว้ บางรายพูดต่อว่า แต่เมื่อมาเห็นงานที่โรงพิมพ์รับทำอยู่ จึงเข้าใจว่ามีงานมากจริงๆ
เวลานี้สมาชิกในครอบครัวของคุณปรีชาปรึกษากันว่า จะเปิดกิจการขายข้าวสารขึ้นมาอีกอย่างหนึ่ง เพราะตั้งใจจะร่วมงานบุญเป็นประธานรองฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ ในวันมาฆบูชา พ.ศ.๒๕๔๓
รายนี้น่าชื่นใจ เตรียมตัวทำบุญใหญ่ไว้ล่วงหน้า โดยคิดทำมาหากินค้าขายเพิ่มขึ้น หากทำอาชีพโรงพิมพ์อย่างเดียว คงได้กำไรไม่พอทำบุญแน่นอน เพราะเหลือเวลาอีกเพียง ๑๕ เดือนเท่านั้น
สำหรับรายที่ขายอสังหาริมทรัพย์ได้ มีตัวเงินนอนอยู่ในธนาคารแล้ว เพียงแบ่งออกมาทำบุญ คงไม่เหนื่อยอะไรมาก ผู้ที่ไม่มีหรือมีรายได้น้อย คิดเป็นประธานรองฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ ในปี ๒๕๔๓ เป็นความคิดของผู้มีใจใหญ่ คิดอย่างเดียวไม่พอ ต้องหาวิธีรวบรวมปัจจัยเพื่อนำมาใช้ทำนุบำรุงงานเผยแผ่พระศาสนาให้สำเร็จ จะเป็นการทำมาหากิน หรือการชักชวนคนเข้าร่วมบุญด้วย หรืออะไรๆ ก็ต้องลงมือกระทำ นั่งสวดมนต์อ้อนวอนพระมหาสิริราชธาตุอย่างเดียวไม่พอ นั่นเป็นเพียงให้จิตมีกุศล เมื่อจิตมีบุญหล่อเลี้ยงแล้ว ทำอะไรก็มักสำเร็จด้วยดี
ในยามบ้านเมืองวิกฤติอย่างนี้ ไม่มีสิ่งใดแน่นอน ธนาคารพร้อมที่จะล้ม โจรผู้ร้ายชุกชุมเต็มเมือง มีทรัพย์สินสิ่งใดล้วนแต่อันตรายทั้งสิ้น มีแต่บุญอย่างเดียวเท่านั้นที่ไม่สร้างอันตรายใดๆ ให้เจ้าของ น้ำไม่ท่วม ไฟไม่ไหม้ โจรผู้ร้ายเอาไปไม่ได้ เมื่อเราตายลง คนที่บอกว่ารักเรามากที่สุดก็ไม่ยอมตายไปกับเรา สิ่งที่เป็นเพื่อนแท้ ไปไหนไปด้วยกัน ไม่มีทอดทิ้ง สิ่งนั้นคือบุญอย่างเดียว จะอยากได้อะไรๆ ไม่ว่ากัน ขออย่างเดียว ขอจงอยากได้บุญด้วย ชีวิตนี้จะไม่ขาดทุน