คุณเลอลักษณ์ คุ้มประยูร อาชีพเป็นครู อยู่ที่โรงเรียนสีวลี หมู่บ้านสีวลี เล่าว่า ตั้งแต่จำความได้ เห็นบิดามารดาทำความดีต่างๆ เป็นตัวอย่างให้ดูมาตลอด โดยเฉพาะคุณพ่อจะเป็นผู้หาพระเครื่องต่างๆ ที่เชื่อว่าศักดิ์สิทธิ์ มาให้ลูกๆ ได้ติดตัวไว้ และหมั่นหามาเปลี่ยนให้เรื่อยๆ จนกระทั่งครั้งสุดท้ายที่คุณเลอลักษณ์จำได้อย่างแม่นยำคือ ท่านนำรูปของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ มาให้และสั่งว่า "จำหน้าท่านไว้ดีๆ นะลูก ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ต้องการให้ท่านช่วย ให้นึกถึงท่าน และท่องสัมมาอะระหัง ๓ ครั้ง"

ตั้งแต่นั้นมาคุณเลอลักษณ์จะทำตามที่คุณพ่อบอกไว้เสมอ แม้ว่าคุณพ่อของเธอจะถึงแก่กรรมไป ๓ ปีแล้วก็ตาม เวลามีเหตุการณ์คับขัน หรือต้องการความช่วยเหลือในสิ่งใด ก็จะนึกถึงหลวงพ่อวัดปากน้ำตามคำที่คุณพ่อบอกทุกครั้ง แล้วเรื่องก็ผ่านไปด้วยดี เช่น มีของหาย นึกให้ท่านช่วยก็หาพบ หรือนั่งรถมอเตอร์ไซค์จะกลับบ้าน พอถึงกลางซอย คนขับรถขับผิดเลน คุณเลอลักษณ์คิดว่า ต้องชนกับรถคันอื่นแน่ๆ จึงกำรูปหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ที่ห้อยคออยู่ ขอให้ท่านช่วย แล้วรถก็เกิดอุบัติเหตุชนกันอย่างแรง คนขับรถทั้งคู่ล้วนกระเด็นไปอยู่ข้างทาง แต่คุณเลอลักษณ์เหมือนถูกจับยืนอย่างช้าๆไม่ล้ม และเหลียวมองดูคนอื่นที่ล้มกระเด็นไปด้วยความรู้สึกงงๆ

มีอยู่คราวหนึ่ง คุณเลอลักษณ์ขับรถยนต์มา ยางเกิดรั่ว จึงแวะจอดรถข้างทาง เห็นประตูทางเข้าวัดพระธรรมกาย ใจจึงนึกถึงหลวงพ่อวัดปากน้ำทันที ขอให้ท่านช่วย โดยเธอพูดเบาๆ ว่า "หลวงพ่อช่วยดลบันดาลให้ใครมาช่วยลูกที" พอพูดจบ รถตำรวจมาจอดช่วยเหลือทันที

เมื่อพบความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ หลายๆครั้งเข้า จึงนับถือบูชาท่านเพียงองค์เดียว ไม่คิดที่จะเปลี่ยนไปหาพระอื่นมาติดตัว และบอกกับใครๆ ว่า จะห้อยพระที่คุณพ่อให้ไว้นี้เท่านั้น

วันหนึ่งครูชื่อแก่น เป็นรุ่นน้อง ทำงานอยู่ด้วยกัน เล่าเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของพระมหาสิริราชธาตุให้ฟัง คุณเลอลักษณ์ฟังแล้วก็รู้สึกเฉยๆ เพราะไม่ใช่พระที่คุณพ่อให้ แต่กระนั้นเมื่อเพื่อนได้มอบภาพพระมหาสิริราชธาตุมา เธอก็นำภาพนั้นมาบูชาไว้ในรถ และพูดกับท่านว่า "ถ้าลูกมีบุญจริง สักวันหนึ่งคงได้ท่านมาบูชา"

หลังจากได้ภาพพระมหาสิริราชธาตุมาไว้ในรถเพียง ๒ สัปดาห์ เธอฝันเห็นคุณพ่อที่เสียชีวิตแล้วมาหา ท่านใส่สร้อยคอห้อยองค์พระมหาสิริราชธาตุเหมือนกับที่ครูแก่นมี คุณพ่อบอกกับคุณเลอลักษณ์ว่า พระมหาสิริราชธาตุองค์นี้ สามารถคุ้มครองลูกให้พ้นจากเรื่องร้ายต่างๆได้ จากนั้นสักครู่มีลมคล้ายดวงวิญญาณต่างๆ มากมายพัดมาอย่างแรงมาก จนกระทั่งพระมหาสิริราชธาตุของคุณพ่อมารวมอยู่ที่สร้อยคอของคุณเลอลักษณ์ คุณเลอลักษณ์กุมองค์พระไว้แน่น หันไปพูดกับดวงวิญญาณที่มากับลมนั้นว่า อย่ามาทำร้ายกันเลย เดี๋ยวจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ ลมที่พัดอยู่หยุดลงทันที และเห็นใบหน้าคนจำนวนมากยิ้มให้

วันรุ่งขึ้น เธอได้ไปเล่าเรื่องความฝันให้เพื่อนๆ ที่ที่ทำงานฟัง และบอกกับครูแก่นว่า อยากจะสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวที่แกนกลางมหาธรรมกายเจดีย์ เพราะคุณพ่อคงต้องการให้เธอได้เป็นเจ้าของพระมหาสิริราชธาตุ แต่เธอก็ยังมีเงินทำบุญไม่พอ

ครูแก่นชี้แจงว่า ถ้าสร้างพระธรรมกายประจำตัวประดิษฐานที่ภายนอกมหาธรรมกายเจดีย์ ก็มีสิทธิ์ได้รับพระมหาสิริราชธาตุ คุณเลอลักษณ์ตัดสินใจทำบุญทันที โดยจารึกชื่ออุทิศให้คุณแม่ พร้อมทั้งคิดจะทำบุญอุทิศส่วนบุญกุศลให้กับวิญญาณทั้งหลายที่ฝันเห็นอีกด้วย

พอคิดทำบุญเท่านั้น เพื่อนชื่อจารุรัตน์ สุขสำราญ ก็นำเงินมาร่วมบุญด้วย ๕ พันบาท และครูใหญ่ได้เมตตาให้เบิกเงินสะสมได้อีกจำนวนหนึ่ง เธอจึงได้ทำบุญสมใจ คุณเลอลักษณ์มั่นใจว่า ต้องเป็นอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุ ทำให้ฝันเพื่อมาเตือนให้ทำบุญอย่างแน่นอน