เรื่องที่ ๒๑๕ งูหดหัว

ท่านดลใจให้รู้สึกอยากเตรียมเสื้อให้สามี ทำให้มีโอกาสพบงูเสียก่อน ถ้าทิ้งไว้เช้ามืดให้สามีมาหยิบเองอาจถูกงูฉกเอาได้

 

คุณสุมาลี ประกอบธัญญะศิริ (คนซ้าย) และแพทย์หญิงพัชรา ชาติอุดมพันธ์

คุณสุมาลี ประกอบธัญญะศิริ ทำงานเป็นอาจารย์อยู่ในโรงเรียนชุมชนประดู่ยืน อำเภอลานสัก จังหวัดอุทัยธานี เล่าว่า เข้ามาทำบุญที่วัดพระธรรมกายเมื่อปี พ.ศ.๒๕๔๑ ช่วงเวลาทางวัดมีการทำบุญสร้างองค์พระที่แกนกลางมหาธรรมกายเจดีย์ มีน้องสาวเป็นผู้นำบุญให้ชื่อ แพทย์หญิง พัชรา ชาติอุดมพันธ์ แพทย์ระดับ ๘ หัวหน้ากลุ่มงานเวชกรรมสังคม โรงพยาบาลอุทัยธานี น้องสาวซึ่งเข้าวัดมานานเป็นผู้ชักชวนผู้คนทำบุญสร้างองค์พระ เมื่อน้องให้ดูพระของขวัญ พระมหาสิริราชธาตุของตัวเขาเอง และชวนพี่สาวทำบุญสร้างบ้างนั้น คุณสุมาลีเห็นแล้ว แม้จะรู้สึกว่าต้องทำบุญด้วยเงินจำนวนมาก ไม่เคยทำมาก่อน แต่ก็รู้สึกรักพระมหาสิริราชธาตุท่านมาก รู้สึกว่าท่านคือพระประจำตัวของเรา เราต้องเคยเป็นเจ้าขององค์พระอย่างนี้แน่นอน จึงทำบุญสร้างองค์พระบ้าง ซึ่งวันนั้นเป็นวันสุดท้ายในการปิดแกนกลางพอดี

เมื่อได้พระของขวัญมาแล้ว ทุกคนในบ้านรู้สึกอบอุ่นใจมาก เหมือนมีญาติผู้ใหญ่ที่สนิทมากคอยเป็นที่พึ่ง และดูแลครอบครัวของเธออยู่ตลอดเวลา ทุกคนในบ้านร่วมกันสร้างพระแกนกลางครบทุกคน และพยายามสวดบทสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุอยู่เสมอๆ คุณสุมาลีเองได้สอนให้นักเรียนนั่งสมาธิ และให้สวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุด้วย ซึ่งเด็กๆ ชอบกันมาก คุณสุมาลีได้พบอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุมาดังนี้
  วันหนึ่งเป็นเวลาเย็นหลังจากเลิกเรียนแล้ว คุณสุมาลีและสามีไปรับประทานอาหารกับเพื่อน ตนเองรู้สึกไม่เป็นสุขใจ ทำให้อยากจะไปดูเสื้อผ้าของสามี ซึ่งเตรียมไว้ใช้ใส่ซ้อมกีฬาในตอนเช้าวันพรุ่งนี้ พอกลับมาถึงบ้านราว ๔ ทุ่ม จึงรีบไปเปิดตู้เสื้อผ้า พอเปิดออกมาสิ่งที่เห็นอยู่ต่อหน้าคือ งูเห่าตัวโต พันอยู่ที่ไม้แขวนเสื้อ ซึ่งเป็นตัวที่สามีจะใส่วันพรุ่งนี้พอดี ใบหน้าของคุณสุมาลีอยู่ห่างจากหัวงูไม่ถึง ๑ ศอก งูจ้องมองมาทำท่าจะฉกกัด แล้วสักครู่ก็นิ่งเฉย และค่อยๆ หมอบหัวลง ไม่ทำท่าจะฉกเหมือนเมื่อครู่ แล้วยังค่อยถอยตัวหนีลงไปอยู่ในเสื้อ คุณสุมาลีตกใจสุดขีด งูมาอยู่ในตู้ซึ่งปิดสนิทได้อย่างไร ร้องเรียกสามีเสียงดังลั่น ช่วยกันเขี่ยเสื้อผ้าออกจนหมดตู้ งูก็ตกลงมาที่พื้นตู้ นอนนิ่งอยู่ ไม่มีอาการทำท่าจะทำร้ายแต่อย่างใด

เหตุการณ์นี้แปลกมาก เพราะโดยธรรมชาติของงูเห่า หากเห็นอะไรเคลื่อนไหวตรงหน้า ด้วยความตกใจ มันจะรีบฉกกัดทันที แต่นี่กลับนิ่งเฉย มองแล้วรีบหดหัวกลับ ทำให้คุณสุมาลีคิดว่าต้องเป็นอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุแน่นอน เริ่มตั้งแต่ท่านดลใจให้รู้สึกอยากเตรียมเสื้อให้สามี ทำให้มีโอกาสพบงูเสียก่อน ถ้าทิ้งไว้ถึงตอนเช้า ให้สามีมาหยิบเองอาจจะถูกงูฉกเอาได้ เพราะไปจับถูกตัวของมัน แต่ที่ไม่เข้าใจก็คือ ทำไมงูแสดงท่าทางเหมือนกลับเห็นอะไรบางอย่าง รีบหดตัวหนี

แพทย์หญิงผู้เป็นน้องสาวอธิบายว่าได้ไปถามผู้รู้มาแล้ว ได้รับคำอธิบายว่า งูไม่คิดสู้หรือทำร้าย เพราะเรามีพญานาคอยู่ที่ตัวเรา คือนาคเทวาที่รักษาองค์พระมหาสิริราชธาตุอยู่ทุกองค์ งูเป็นแค่ลูกน้องของพญานาคจะสู้กันได้อย่างไร คุณสุมาลีฟังน้องสาวอธิบายแล้ว รู้สึกเห็นด้วย นึกทบทวนดูถึงความฝันของตนเองก่อนหน้านี้ ที่เคยฝันว่ามีพญานาค ๘ ตัวนอนขดสงบนิ่งอยู่รอบๆ บ้านหลังเก่า ทำอาการเหมือนคอยคุ้มครองรักษา และครอบครัวของคุณสุมาลีก็สร้างพระแกนกลางถึง ๘ องค์ ปกติแล้วคุณสุมาลีเคยฝันเห็นแต่งู ไม่เคยเห็นพญานาคแต่เมื่อทำบุญสร้างองค์พระแล้ว มาฝันเห็นพญานาค จึงทำให้เชื่อมั่นว่ามีนาคเทวารักษาองค์พระตามองค์พระมาอยู่ด้วยแน่นอน

หินที่นำมาทำเป็นพระมหาสิริราชธาตุนั้น เราทราบกันดีว่า เป็นหินที่มีนาคเทวาดูแลรักษาอยู่ ใครที่ไม่เห็นคุณค่าขององค์พระ ไม่เคารพบูชาให้สมควร ในฐานะที่เป็นตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า องค์พระก็จะหายไปไม่อยู่ด้วย เทวดาเองก็ไม่อยู่ด้วย ไม่คอยช่วยเหลือคุ้มครองตักเตือนให้เราสร้างความดีให้เป็นบุญกุศล
  บ้านคุณสุมาลีสร้างองค์พระแกนกลางถึง ๘ องค์ เท่ากับมีนาคเทวามาดูแลรักษาถึง ๘ ตน นาคเทวานั้น ท่านย่อมให้เจ้าของเห็นเป็นนาคจริงๆ อย่างที่คุณสุมาลีฝัน หรืออีกท่านที่อยู่ทางภาคอีสานฝันเห็นเป็นงูตัวอ้วนใหญ่มาก ๒ ตัว บางรายก็เห็นเป็นคน มีทั้งที่เห็นด้วยตาเนื้อและที่ฝันเห็น แต่งตัวเหมือนคนธรรมดา บางทีก็ใส่เสื้อกล้ามสีขาว นั่นแสดงว่าเป็นนาคเทวาที่แปลงตัวแล้ว

นาคเทวาเหล่านี้มีฤทธิ์ มีอำนาจ สามารถบันดาลอะไรๆ ด้วยฤทธิ์ได้ บังเอิญพวกที่อยู่กับพระมหาสิริราชธาตุเป็นนาคที่มีศีล จึงชอบเห็นเจ้าของสร้างบุญกุศล ตนเองจะได้อนุโมทนาพลอยได้ส่วนบุญ ส่วนนาคเทวาที่ไม่ได้ถือศีล ย่อมมีอารมณ์ดุร้าย สามารถทำอันตรายภัยพิบัติให้ผู้ที่ตนไม่พอใจได้ถึงสิ้นชีวิต เมื่อทำไปแล้วย่อมเป็นบาปกรรม เพิ่มแก่ตนเอง

ส่วนเดรัจฉานนาค มีฤทธิ์เหมือนงูใหญ่ทั่วไป แต่ไม่มีมากเหมือนนาคเทวา แปลงกายไม่ได้ งูเห่าตัวนี้อาจจะเลื้อยไล่จับหนูกินเข้าไปในบ้าน เห็นตู้มืดๆ จึงเข้าไปอยู่ พอมีคนมาปิดตู้ก็ออกไม่ได้ โชคดีที่ไม่ถูกขังไว้นาน อาจหิวโซ จะกลายเป็นดุยิ่งขึ้น

เลนส์ตาของสัตว์เดรัจฉานมีความละเอียดมากกว่าตาของมนุษย์ สามารถเห็นได้ดีกว่า เช่นสุนัขมองเห็นกายละเอียดของมนุษย์ได้ งูคงเห็นพญานาคที่ดูแลองค์พระ จึงแสดงอาการสยบหลบตัว ไม่ใช่เป็นเพราะองค์พระมีกรอบเป็นรูปพญานาค แม้พระมหาสิริราชธาตุรุ่นอื่น เช่นพระคะแนน สุด สุด พระดูดทรัพย์ พระพิชิตมาร ล้วนแต่เป็นเนื้อธาตุที่มีนาคเทวาดูแลรักษาทั้งสิ้น งูทุกชนิดจึงเกรงกลัว