เรื่องที่ ๓๒๑เฉียดหน้าบ้าน
รถจอดอยู่หน้าบ้าน คนขับเป็นมือใหม่เพิ่งจะขับรถเป็น เขาเหยียบคันเร่งอย่างแรง รถจึงพุ่งเข้าบ้านของคุณบัญชาพอดี

 

คุณบัญชา รักษาจันทร์

คุณบัญชา รักษาจันทร์ อยู่ที่อำเภอเมือง จังหวัดสิงห์บุรี เล่าว่า ได้เข้าวัดพระธรรมกาย ตั้งแต่ยังเป็นเด็กอายุ ๓ ขวบ จนบัดนี้ก็ได้มาอย่างต่อเนื่องไม่เคยขาดเลยเป็นเวลานานถึง ๑๒ ปีแล้ว เริ่มต้นมาวัดก็เพราะได้กัลยาณมิตรคือ คุณจุรีภรณ์ กิจยรรยง เป็นผู้พาครอบครัวเข้าวัด
คุณบัญชาและครอบครัวได้มาร่วมงานบุญของวัดทุกงานไม่เคยขาดเลย โดยเฉพาะทุกวันอาทิตย์ต้นเดือน ถ้าไม่มีอะไรจำเป็นจริงๆ ก็จะไม่ขาด และเมื่อวันมาฆบูชาปี พ.ศ.๒๕๔๑ ได้มาร่วมบวชสามเณรแก้ว ๑๐,๐๐๐ รูปเพื่ออัญเชิญพระบรมพุทธเจ้าประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์และถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และได้รับภาพพระบรมพุทธเจ้าจำนวน ๑ รูป แต่พอจบโครงการบวช ก็มีสามเณรแก้วบางท่านไม่เอารูปพระบรมพุทธเจ้าไปด้วย ทิ้งไว้ข้างๆ ถุงเก็บเพชรพลอย(ถุงขยะ) จำนวน ๔ รูป คุณบัญชาเห็นแล้วรู้สึกเสียดายและเห็นว่าเป็นภาพพระพุทธรูปจึงเก็บกลับมาบูชาเสียเอง

เมื่อกลับมาถึงบ้านก็นำภาพพระบรมพุทธเจ้ามาแจกคนข้างบ้าน ๒ คน คนแรกที่บ้านเป็นร้านขายของชำ คนที่ ๒ ที่บ้านเป็นปั๊มน้ำมันเล็กๆ และหลังจากนั้นก็ได้ไปร่วมงานบุญใหญ่ของวัดอีกเรื่อยๆ ได้ไปถ่ายภาพประวัติศาสตร์ที่มหาธรรมกายเจดีย์ทุกครั้ง ได้รับธงรูปหลวงพ่อวัดปากน้ำทองคำ, ธงพระมหาสิริราชธาตุ, ธงมหาธรรมกายเจดีย์ และอื่นๆ อีกมากมาย เมื่อได้มาทุกครั้งก็จะเก็บนำมาให้เพื่อนบ้านทั้ง ๒ นี้ด้วย และคุณบัญชาก็จะนำธงและภาพทั้งหมดมาตั้งไว้ที่หน้าบ้าน

จนวันที่ ๒๐ เมษายน พ.ศ.๒๕๔๒ มีรถส่งน้ำมาจอดบริเวณหน้าบ้านของคุณบัญชา เพื่อจะส่งน้ำให้กับเพื่อนบ้านที่ขายของชำ โดยจอดรถหันหน้ารถเข้าบ้านของคุณบัญชา ในวันนั้นคนขับรถส่งน้ำได้เปลี่ยนคนขับรถคนใหม่ ซึ่งเป็นมือใหม่เพิ่งจะขับรถเป็น หลังจากส่งน้ำให้ข้างบ้านเรียบร้อยแล้ว และกำลังจะเลื่อนรถไปส่งน้ำให้กับบ้านข้างๆ ที่ขายน้ำมัน ด้วยความที่เป็นคนขับมือใหม่ เขาเหยียบคันเร่งอย่างแรง รถส่งน้ำคันนั้นจึงจะพุ่งเข้าบ้านของคุณบัญชา แต่อยู่ๆ รถกลับหักเลี้ยวอย่างกระทันหันพุ่งเข้าชนบ้านที่อยู่ติดกับบ้านของคุณบัญชาอย่างแรง ซึ่งเฉียดหน้าบ้านของคุณบัญชาไปนิดเดียว คุณบัญชากล่าวว่า

ภาพพระบรมพุทธเจ้าและธงที่ ได้มาจากการร่วมงานบุญของวัด ที่วางไว้หน้าบ้านของคุณบัญชา

"ในความเป็นจริงนั้น รถคันนั้นจะต้องพุ่งเข้าบ้านของผมแน่นอน เพราะหัวรถก็หันเข้าบ้านผม ระยะระหว่างรถกับหน้าบ้านผมก็ห่างกันแค่นิดเดียว แต่อยู่ๆ รถก็กลับหักเลี้ยวไปอย่างกระทันหันไม่ชนหน้าบ้านผม ไปชนบ้านข้างๆ ซึ่งอัศจรรย์มาก เฉียดบ้านผมไปนิดเดียวเท่านั้นเอง บ้านข้างๆ ข้าวของเสียหายหมด ผมจึงนึกได้ว่า บ้านหลังนั้นผมไม่ได้ให้รูปพระบรมพุทธเจ้าและธงพระมหาสิริราชธาตุไป เพราะบ้านของผมก็ติดรูปพระบรมพุทธเจ้าและธงพระมหาสิริราชธาตุไว้หน้าบ้าน และบ้านที่อยู่ถัดไปอีกนิดเดียวจากบ้านที่ถูกชนซึ่งเป็นบ้านขายน้ำมันก็มีเหมือนกัน ด้วยเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ครอบครัวของผมและเพื่อนบ้านมีความเชื่อมั่นในคุณของพระรัตนตรัยและอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุมาก และผมก็จะไม่ลืมนำภาพพระบรมพุทธเจ้า และธงพระมหาสิริราชธาตุไปให้บ้านข้างๆ นั้นด้วย"

เมื่อผลออกมากลายเป็น บ้านของคุณบัญชาและบ้านเพื่อน บ้านที่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์แคล้วคลาด รถพุ่งเข้าทำความเสียหายบ้านที่คุณบัญชาไม่ได้ให้ภาพหรือธงไว้ จึงทำให้ไม่สามารถคิดเป็นอย่างอื่น นอกจากพลังความศักดิ์สิทธิ์ของคุณพระรัตนตรัยช่วยคุ้มภัยให้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สร้างกันขึ้นมา จะมีพลานุภาพมากน้อยเพียงใด ขึ้นอยู่กับความบริสุทธิ์ด้วย ศีล สมาธิ ปัญญาของผู้จัดทำ ถ้าบริสุทธิ์มาก ย่อมสามารถอาราธนากระแสบุญบรรจุไว้ได้มาก ทำให้ผู้เคารพศรัทธาได้พบเห็นเป็นอัศจรรย์ ดังเรื่องที่เล่าไว้นี้