ส่องธรรม ล้ำภาษิต
เรื่อง:อิ่มธรรม
เพียรบากบั่นต่อเนื่อง
เต ฌายิโน สาตติกา นิจฺจํ ทฬฺหปรกฺกมา
ผุสนฺติ ธีรา นิพฺพานํ โยคกฺเขมํ อนุตฺตรํ
ผู้ฉลาดนั้นเป็นผู้เพ่งพินิจ มีความเพียรติดต่อ
บากบั่นมั่นคงเป็นนิจ ย่อมถูกต้องพระนิพพาน
อันปลอดจากโยคะ หาธรรมอื่นยิ่งกว่ามิได้ (ขุ.ธ. ๒๕/๑๘)
ผู้ฉลาดย่อมเพ่งพินิจ พิเคราะห์ พิจารณา
ผู้ฉลาดย่อมเห็นคุณค่าความเพียร ทำความเพียรไม่ลดละ
เพื่อมุ่งไปสู่ประโยชน์สุขอันสูงสุดให้ได้
ผู้ฉลาดเพ่งพินิจ รู้ว่าโลกใบนี้เต็มไปด้วยความทุกข์
พิเคราะห์รู้ชัดว่าทุกข์ย่อมมีสาเหตุ มีที่มา
พิจารณารู้ชัดว่าหนทางดับทุกข์นั้นมีอยู่
เพียรพยายามรู้ชัดว่าหนทางดับทุกข์ให้สำเร็จ
โลกใบนี้คลาคล่ำไปด้วยทุกข์จริงๆ
ทุกข์ตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่งเข้านอน
ทุกข์ตั้งแต่เกิดจนกระทั่งตาย
ทุกข์จากร่างกายเราเอง ทุกข์จากจิตใจเราเอง
วิธีดับทุกข์อย่างง่ายๆ ที่ใครมักมองข้าม
คือการหยุดความคิด หยุดใจนิ่งๆ
ด้วยใจหยุดนิ่งเป็นใจที่ทรงพลัง
มีพลังสร้างสรรค์ให้ดำเนินชีวิตอย่างมีสุข
จนกระทั่งมีพลังขับเคลื่อนให้ชีวิตพ้นทุกข์
สู่ฝั่งพระนิพพานอันปลอดจากกิเลสเครื่องร้อยรัดทั้งปวง
ประสบบรมสุข สุขยิ่งกว่าสุขใดๆ
เราจึงควรทำความเพียรบากบั่นอย่างต่อเนื่อง
ทำใจให้สงบหยุดนิ่ง เพื่อไปสู่จุดสูงสุด
คือ พระนิพพาน ให้จงได้
