สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๑๑๔
ตัดสินใจถูกแล้ว : การที่พวกเราได้ก้าวเข้ามาสู่เส้นทางธรรม ตั้งใจมาเป็นนักรบแห่งกองทัพธรรม ถือว่าเป็นความตั้งใจที่ดีมาก ๆ และก็ดีที่สุด แล้วเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง เพราะภารกิจนี้คืองานที่แท้จริงของเรา เราเกิดมาพร้อมกับหน้าที่ที่จะต้องทำกันต่อไป ไม่มีถอยหลังกลับ ฉะนั้น ให้รู้สึกเป็นเกียรติ มีปีติ และภาคภูมิใจที่ได้รับหน้าที่นี้ เป็นหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่เราต้องทำกันไปเป็นทีมจึงจะสำเร็จ ตราบใดที่เรายังไปไม่ถึงจุดหมาย คือ ที่สุดแห่งธรรม เราก็จะต้องร่วมมือกันต่อไป สานใจกันให้เป็นหนึ่ง ทุ่มเทชีวิตจิตใจสร้างบารมีกันให้เต็มที่ บารมีของเราก็จะได้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ เราต้องบำเพ็ญบารมีให้มากที่สุดเท่าที่เรายังมีเวลาของชีวิตเหลืออยู่ในโลกนี้
ค่อย ๆ ฝึกไป : เรื่องฟุ้ง ยอม ๆ มันบ้าง เดี๋ยวมันก็ยอมเรา ได้สิลูก เพราะอะไร...ช่วงนั้นมันจึงเป็นอย่างนั้น ลูกต้องสังเกตว่า เพราะอะไร...ใจมันทำไมไม่นิ่ง ลูกจะได้สังเกตว่า ก่อนเข้ามานั่งเรามีอารมณ์อย่างไร ค่อย ๆ ฝึกไป เดี๋ยวจะไปถึงจุดตรงนั้น ถ้าเราเข้ากลางจุดเล็กใสได้ เข้ากลางดวงได้ ก็เข้ากลางองค์พระได้เหมือนกัน วิธีการเข้าเหมือนกัน
คุณครูไม่ใหญ่
