สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๑๑๕
อย่าตั้งใจมากไป : ตั้งใจมากไปทำไม อย่างไรเราก็ได้อยู่แล้ว เพราะเรามีพระธรรมกายในตัวทุกคน ศูนย์กลางของเราก็มี ใจของเราที่จะไปถึงศูนย์กลางกายก็มี เหลือเพียงอย่างเดียว ปฏิบัติให้ถูกวิธี คือ ทำตัวให้สบาย ทำใจให้หยุด ให้นิ่ง แล้วก็เฉย ๆ ที่ศูนย์กลางกาย อย่าไปนั่งแข่งกับวันเวลา ให้กำหนดใจที่ศูนย์กลางกาย ถ้าตึงหรือเครียด อย่าไปฝืน ให้ลืมตาขึ้นมา นึกถึงสิ่งที่ทำให้ใจเราสดชื่น อาจจะเป็นเรื่องของธรรมชาติ ความงามของดอกไม้ หรือเรื่องของความดี เรื่องบุญกุศล ความอินโนเซ้นท์ของเด็ก ๆ หรือสิ่งที่ทำให้ใจสบาย เมื่อสบายแล้ว เราค่อยกลับมาที่ศูนย์กลางกายใหม่
เครื่องวัดความละเอียดของเรา : ถ้าเราไม่คิดเรื่องทางโลก ไม่พูดเรื่องทางโลก ไม่ทำแบบทางโลก ก็จะเป็นเครื่องวัดความละเอียดของเราว่า ธรรมะของเราละเอียดขึ้น แม้พูดเล็กน้อยก็ไม่ควร ถ้าใจของเรามุ่งแต่จะเข้าไปสู่ภายใน ไม่ติดเรื่องทางโลกเลย แสดงว่า ใจของเราละเอียดขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง
ลุ้นภาพจะแคบ : ถ้ามีลุ้น ภาพจะแคบ ถ้าไม่ลุ้น ภาพจะขยายออกไปเรื่อย ๆ
คุณครูไม่ใหญ่
