การนึกภาพ : นึกถึงวัตถุหรือภาพที่ทำให้ใจเราสูงขึ้น ประณีตขึ้น จะนึกเป็นภาพดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว ดวงแก้ว องค์พระ หรือภาพมหาปูชนียาจารย์ก็ได้ หรือจะนึกถึงสิ่งที่เราคุ้นเคย เห็นจนเจนตา ของรักของชอบก็ได้ทั้งนั้น แต่ต้องเป็นภาพที่นำมาซึ่งความบริสุทธิ์ของใจ ทำใจให้ประณีต ไม่ใช่ภาพที่นำมาซึ่งความกำหนัดยินดีในกาม ความขัดเคืองใจ ที่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนผู้อื่น หรือเพื่อความหลง แล้วก็วางใจให้เป็น คือ วางอย่างสบาย ๆ ทำใจให้หยุดนิ่งอย่างเดียว จะภาวนา “สัมมา อะระหัง” ควบคู่ไปด้วยก็ได้หรือจะไม่ภาวนาก็ไม่เป็นไร รักษาใจให้ใส ๆ บริสุทธิ์เยือกเย็นเข้าไว้ เดี๋ยวเราก็จะสมหวังดังใจ
ต้องเอาประโยชน์ตน : เดี๋ยวก็จะสิ้นปีอีกแล้ว วันเวลาผ่านไปเร็วมาก ลูก ๆ ต้องเอาประโยชน์ตนด้วย อย่ามัวแต่ลุยงานหยาบจนปล่อยปละละเลยในการทำความเพียรที่จะฝึกใจให้หยุดให้นิ่งให้ละเอียดกัน
ทำให้ถูกหลักวิชชา : บุญโปรยดอกดาวรวย ลูกก็ต้องทำให้ถูกหลักวิชชา ให้เรานึกน้อมบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงปู่ นึกถึงท่านเอาไว้ที่ศูนย์กลางกาย อาราธนาให้ท่านกลั่นแก้กาย วาจา ใจของเราให้ใสสะอาดบริสุทธิ์ ให้มีความปลื้มปีติมาหล่อเลี้ยงใจ ต้องปลื้มให้ได้ตลอดนะลูกนะ
คุณครูไม่ใหญ่
