สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๒๗๖
เราทิ้งจริงรึ : ธรรมชาติของภายในกลางจะขยายไปรอบตัว แล้วมันจะเห็นรอบตัว ยังไม่พอ จะรู้รอบตัวด้วย ความไม่รู้ไม่มีในกลาง ถ้ามีความไม่รู้อยู่แสดงว่ายังเข้ากลางไม่ถูก ยังเข้าข้าง แสดงว่าเราหยุดไม่สนิท ที่หยุดไม่สนิทเพราะใจเรายังไม่ทิ้งหยาบ เราคิดว่าเราไม่ติดอะไรแล้ว ดูเหมือนไม่ติด ถ้าไม่ติดอะไร มันต้องติดกลาง เราคิดว่าเราทิ้งทุกสิ่งแล้ว ดูเหมือนจะทิ้ง และคิดว่าทิ้งแล้ว เราทิ้งจริงรึ มันมีทรัพย์ อวัยวะ ชีวิต ตั้งแต่สิ่งของภายนอกตัวถึงภายในตัว ทิ้งชีวิต ถ้าเข้าไม่ได้ แสดงว่ายังไม่ทิ้ง ถ้าทิ้งตรงนั้นเข้าตรงนี้ เดี๋ยวได้หมด ถ้ายังมีจุก ๆ จิก ๆ อยู่ แสดงว่ายังติดอยู่ ถ้าเราสังเกตแล้วฝึก เดี๋ยวได้ มันกำลังจะดีแล้ว
วันคืนล่วงไปเราทำอะไรอยู่ : หลวงพ่ออยากให้ลูกๆ ไปทบทวนกันดูว่า วันคืนที่ล่วงไปๆ เราทำอะไรกันอยู่ ให้เราทบทวนดูตัวของเราเองว่า เราใช้วันเวลาที่ผ่านไปคุ้มค่ากันหรือเปล่า ใจของเราละเอียด สะอาด บริสุทธิ์ หยุดนิ่งมากน้อยเพียงใด หลวงพ่ออยากให้ลูกๆ ใช้วันเวลาที่เหลืออยู่ให้คุ้มค่า ให้ใจของเราผูกพันอยู่กับการปฏิบัติธรรม
คุณครูไม่ใหญ่
