ทำไมต้องทำบุญ ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน
ประเพณีชาวพุทธ เมื่อมีผู้เสียชีวิต เรามักจะคุ้นเคยกับการทำบุญให้ผู้ตาย ๗ วัน ๕๐ วัน และ ๑๐๐ วัน เคยสงสัยไหมว่า ทำไมต้องเป็นอย่างนั้น
การทำบุญ ๗ วัน คือ ช่วงที่ผู้ตายยังวนเวียนอยู่ในเมืองมนุษย์ นี่สำหรับผู้ที่ไม่ได้ไปมหานรก ก็จะได้มีโอกาส ๗ วันนั้นช่วยกันได้
การทำบุญ ๕๐ วัน คือ ช่วงที่กายละเอียดกำลังเข้าคิวรอคอยการพิพากษาจากพญายมราชในยมโลก
การทำบุญ ๑๐๐ วัน คือ ช่วงระหว่าง ๕๐ – ๑๐๐ วัน คือ
ช่วงพิพากษา และส่งไปเกิดเป็นอะไรต่ออะไร เช่น ไปเกิดในยมโลก ไปเป็นมนุษย์ เป็นเทวดา เป็นเปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน เป็นต้น
เพราะฉะนั้น ช่วง ๗ วัน ๕๐ วัน ๑๐๐ วัน จะเป็นช่วงที่
กายละเอียดรับบุญได้ นี่คือหลักการนะ ส่วนใหญ่มักจะเป็นอย่างนี้
แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด เพราะฉะนั้นภายใน ๗ วัน ๕๐ วัน และ ๑๐๐ วัน ก็ต้องทำบุญทุกบุญให้เต็มกำลัง แล้วอุทิศบุญไปให้กับผู้ที่เสียชีวิต
๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
