คำพ่อ คำเเม่
ตอน ความถือตัว
ลูกรัก..
ความถือตัวหมายถึงความคิดเอาตัวไปเปรียบกับคนอื่น หรือเอาคนอื่นมาเปรียบกับตัว ความถือตัวมี ๓ ประการ คือ คิดว่าตัวเองเด่นกว่าคนอื่น คิดว่าตัวเองด้อยกว่าคนอื่น และคิดว่าตัวเองเสมอกับคนอื่น
ความคิด ๓ ประการนี้ล้วนไม่ดีทั้งสิ้น เพราะถ้าคิดว่าตัวเองเด่นกว่าคนอื่น จะทำให้เกิดความทะนงตัวว่าคนอื่นสู้ตัวไม่ได้ ทำให้เกิดความลำพองใจ ทำอะไรตามใจชอบ แสดงกิริยาท่าทาง ดูถูกเหยียดหยามคนที่ด้อยกว่า กลายเป็นคนหยิ่งยโสได้ง่าย
ถ้าคิดว่าตัวเองด้อยกว่าคนอื่น จะทำให้เกิดความรู้สึกว่าคนอื่นเด่นกว่าตัว ทำให้เกิดความห่อเหี่ยวใจ เกิดความท้อแท้ ไม่กระตือรือร้น ปล่อยชีวิตไปตามยถากรรมเหมือนสวะลอยน้ำ ทำให้เขาดูถูกเอาได้
ถ้าคิดว่าตัวเองเสมอกับคนอื่น จะทำให้เกิดความลำพองใจ ไม่เกรงใจใคร ไม่อ่อนน้อมให้ใคร และไม่ยอมรับฟังเสียงใคร เพราะถือว่าตัวเองก็เท่าเทียมคนอื่น คนอื่นก็เหมือนกับตัว คนอื่นก็ไม่เหนือไปกว่าตัว ความคิดทั้งหมดนี้ล้วนไม่ดีทั้งสิ้น
ในทางที่ถูกคนเราควรเคารพ เชื่อฟัง อ่อนน้อม ยินยอม และปฏิบัติต่อกันไปตามธรรมเนียมที่เหมาะสม ถึงคราวเคารพก็เคารพ ถึงคราวอ่อนน้อมก็อ่อนน้อม ถึงคราวยินยอมก็ยินยอม ถึงคราวแข็งก็แข็ง ปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์และบุคคลเป็นดีที่สุด คนที่ฉลาดในการปรับตัว ท่านเรียกว่าผู้ทำตัวได้เหมาะสม ย่อมผูกใจคนรอบข้างไว้ได้
พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช)
